بیوگرافی سینا ساعی: زندگی شخصی و مسیر پرچالش او در موسیقی ایران
بیوگرافی سینا ساعی ؛ از روزهای آغاز در دنیای رپ فارسی تا همکاری با تیامبکس و مسیر موفقیت در موسیقی پاپ-رپ ایران
سینا ساعی، خواننده، ترانهسرا و عضو گروه موفق بروبکس، یکی از چهرههای خلاق و پرانرژی موسیقی پاپ و تلفیقی ایران است. او با حضور پررنگش در آثار ماندگار گروه و سبک خاص اجرای خود، توانسته جایگاه ویژهای در میان مخاطبان جوان به دست آورد.
از آهنگهای شاد و پرتحرک بروبکس گرفته تا قطعات احساسی و اجتماعی که با همکاری دیگر هنرمندان منتشر کرده، سینا ساعی نشان داده است که موسیقی برای او تنها یک حرفه نیست، بلکه راهی برای بیان احساس، نگاه و خلاقیت است. او با صدای منحصربهفرد و اشعار متفاوت، چهرهای خاص از موسیقی مدرن ایرانی را به نمایش گذاشته است. در ادامه در بخش زندگینامه ماگرتا همراه ما باشید.

باکس پروفایل
| نام کامل | سینا ساعی |
| نام هنری | Sina Sae |
| تاریخ تولد | ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۷ |
| محل تولد | تهران |
| حرفه | خواننده رپ، ترانهسرا، اجراکننده زنده؛ بازیگر تئاتر |
| سالهای فعالیت | ۱۳۸۲ تا کنون |
| گروهها | عضو پیشین «رجز» و «تیکتاک» |
| آثار شاخص | آلبوم/اجرای زنده «دژاوو» (۱۴۰۴)، «همتیمی»، «فصل اول»، «آدم تنها»، «گل»، «این دفعه»، «Gotham» |
| همکاریهای مهم | خشایار SR، سینا مافی، امیرعلی A2، پایا، سهراب امجی، |
| رسانه و برنامهها | «کارناوال» (رامبد جوان)، حضورهای متعدد تلویزیونی/نمایش خانگی |
| وضعیت تأهل | مجرد |
کودکی و خانواده
روایت غالب از کودکی ساعی، رشد در خانوادهای علاقهمند به فرهنگ و هنر در تهران است. او تکفرزند معرفی شده و در سال ۱۳۹۴، پدرش را بر اثر عارضهٔ قلبی از دست داده است؛ فقدانی که خودش بعدها از آن بهعنوان یکی از نقاط عطف شخصی یاد کرده است.
فضای نوجوانیاش با موسیقی و شعر گره میخورد؛ او از همان سنین پایین با شنیدن رپ فارسی و ژانرهای همسایه، به نوشتن و فلو تمرین کردن رو میآورد.
تحصیلات و آغاز علاقهٔ جدی به موسیقی
ساعی مسیر دانشگاهی شاخصی در روایتهای عمومی ندارد و تمرکز او از اواخر دبیرستان به تمرین و تولید موسیقی معطوف میشود. در ۱۵سالگی (۱۳۸۲) نخستین ضبطهای جدی را انجام میدهد؛ تجربههایی خام که بعدها در بازنویسیها و همکاریهای تازه، به قطعات شنیدنی بدل میشوند. همین «مشقهای اولیه» بعدها زیر نام گروهی منتشر شد و او را به مخاطبان بیشتری معرفی کرد.

شروع فعالیت حرفهای؛ از «رجز» تا «تیکتاک»
رجز؛ تمرینِ جمعی برای صداها و فلوها
میانهٔ دههٔ ۱۳۸۰، همکاری نزدیکِ ساعی با خشایار SR شکل گرفت و گروه «رجز» متولد شد. در این دوره حدود پانزده تا بیست قطعه آزمایشی/رسمی منتشر شد؛ آثاری که هنوز هم برای بخشی از طرفداران، بهخاطر بیپیرایه بودن و خلاقیت در بازیهای زبانی، نوستالژیکاند. «با ما باش» و «تهران و هیلتون» از شناختهشدهترین قطعات این فاز هستند.
تیکتاک؛ صعودِ جمعی و دیدهشدن ملی
سال ۱۳۸۸ با پیوستن سینا مافی، «رجز» به «تیکتاک» تغییر نام داد. تیکتاک با تنظیمهای مدرن، کُرهای گروهی و ویدئوهای کمهزینه اما خلاق، توانست فراتر از مخاطبان زیرزمینی دیده شود. تِمهای شهری، دوستی، رقابت و خودساختگی، خطوط ثابتِ ترانهها بودند و ساعی در این میان، نقش «راوی» و «درایور ریتم» را ایفا میکرد.
دو آلبوم «طبیعی باش» و «کلاژ»—بهویژه با قطعاتی مثل «طورى که راه میرم»، «آوازو دوست دارم» و «چِشتوبند»—در میان هواداران به یادگار ماند.

استقلال هنری؛ سینا ساعیِ انفرادی
از اواخر دههٔ ۱۳۹۰، ساعی بهصورت پیوسته قطعات مستقل منتشر کرد: از «فصل اول» و «Gotham» تا «آدم تنها» و «گل». همکاری با چهرههایی چون امیرعلی A2، پایا و سهراب امجی، به تنوع صوتی آثارش افزود.
او در این دوره روی «ساخت صحنه» کار کرد؛ یعنی تنظیم و لایو سِتهایی که برای اجرا در سالن و پخش استودیویی همزمان آماده باشد.
«دژاوو»؛ اجرای زندهٔ یک آلبوم
در ۱۴۰۴، اجرای زندهٔ مجموعهقطعات «دژاوو» با رهبری گروه پدرام آزاد ضبط و منتشر شد. ویدئوی کاملِ لایو آلبوم، علاوه بر شبکههای اجتماعی خود هنرمند، روی پلتفرمهای ویدئویی نیز بازنشر گستردهای داشت و نشان داد که ساعی در «لایو» به همان اندازهٔ استودیو «کنترل» و «ریتم» دارد.

زندگی شخصی
خانواده و سوگواری
مرگ پدر در ۱۳۹۴، برای ساعی نقطهای عاطفی بود که در برخی ترانهها و کپشنهای شبکههای اجتماعی بازتاب یافت. او رابطهٔ نزدیکی با مادرش دارد و بارها در تشکر از نقش حمایتی او نوشته است.
سبک زندگی و علایق
ساعی در مصاحبهها و شبکههای اجتماعی به ورزشهای هوازی و تمرینهای استقامتی اشاره کرده است. سفرهای کوتاهمدت شهری/بینشهری، بخشی از روتین او در فاصلهٔ پروژههاست. او معمولاً زندگی خصوصیاش را «کمحاشیه» نگه میدارد و دربارهٔ روابط عاطفی، با جملهای ثابت پاسخ میدهد: «ترجیح میدهم کارم حرف بزند.»
وضعیت تأهل
در اغلب گزارشهای عمومی، مجرد است و ازدواج نکرده؛ شایعات پراکندهٔ فضای مجازی در مقاطع مختلف از سوی مخاطبان نزدیک به او تکذیب شده است.

حواشی و وایرالها
۱) پخش رسمی نام «سینا ساعی» از صداوسیما
شهریور ۱۴۰۱، در اقدامی کمسابقه، شبکهٔ مستند سیما موسیقی «همتیمی» از سینا ساعی را در برنامهای تلویزیونی استفاده کرد و نام او را در تیتراژ آورد. این اتفاق بهسرعت در شبکههای اجتماعی وایرال شد چون معمولاً نام رپرها در تیتراژ برنامههای رسمی درج نمیشود. بخشی از کاربران این اتفاق را «نقطهٔ عطف» در مواجههٔ رسانهٔ رسمی با رپ فارسی دانستند.
۲) «کارناوال» رامبد جوان؛ بازتعریفِ چهرهٔ رسانهای
در ۱۴۰۴، حضور ساعی در برنامهٔ رقابتی/سرگرمی «کارناوال» (به کارگردانی رامبد جوان) کنار بامداد افشار و سهیل مستجابیان، ویدئوهای پربازدیدی ساخت. اجرای بخشهایی از رپ و بازیهای نمایشی، ساعی را به طیف تازهای از مخاطبان معرفی کرد و کلیپهایش در رسانههای اجتماعی دستبهدست شد.
۳) لایو آلبوم «دژاوو»؛ تجربهٔ صحنه محور
انتشار ویدئوی کامل اجرای زندهٔ «دژاوو» موجی از واکنشها برانگیخت: از تعریف دربارهٔ «پاکیزگی میکس لایو» تا بحث دربارهٔ «وفاداری اجرا به نسخهٔ استودیویی». همین گفتگوها نشان داد که او با تمرکز بر کیفیت صحنه، میکوشد فاصلهٔ بین «ترک استودیو» و «کنسرت» را به حداقل برساند.
۴) همکاریها و «بیحاشیهگی»
برخلاف بسیاری از چهرههای رپ، ساعی کمتر وارد کلکلهای شخصی شده است. او نقدهایش را معمولاً در لایهٔ فنی یا فرهنگی مطرح میکند و از توهین دوری میجوید؛ همین الگو، بارها مورد اشارهٔ رسانهها و مخاطبان بوده است. در عوض، حاشیههای او غالباً «مثبت» است: رکورد بازدید یک اجرا، یا وایرال شدن یک فریاستایل تمیز.

آثار و کارنامه (گزیده)
تکآهنگها و آلبومها
- «فصل اول» (تکآهنگ)
- «Gotham» (تکآهنگ)
- «آدم تنها» (ویدئوی رسمی)
- «این دفعه» (تکآهنگ)
- «گل» (Lyric Video)
- «همتیمی» (تکآهنگ)
- اجرای زندهٔ آلبوم «دژاوو» (۱۴۰۴)
گروهی
- «طبیعی باش» (با تیکتاک)
- «کلاژ» (با تیکتاک؛ با همکاری امیرعلی A2)
همکاریها (گزیده)
- با پایا در «۷۰۰ مگاوات»
- با سهراب امجی در «از مصرف به تولید» و «جاپا»
جدول آثار (نمونه)
| سال | اثر | قالب | نقش | یادداشت |
| ۱۳۸۸–۱۳۹۳ | قطعات گروه «تیکتاک» | آلبوم/تکآهنگ | رپر/ترانهسرا | «طبیعی باش»، «کلاژ» |
| ۱۳۹۷ | فصل اول | تکآهنگ | رپر/ترانهسرا | ویدئو پر بازدید |
| ۱۳۹۸–۱۴۰۱ | مجموعه تکها | تکآهنگ | رپر/ترانهسرا | «Gotham»، «این دفعه» |
| ۱۴۰۱ | همتیمی | تکآهنگ | رپر/ترانهسرا | استفاده در شبکه مستند |
| ۱۴۰۲–۱۴۰۴ | آثار انفرادی | تکآهنگ | رپر/ترانهسرا | «آدم تنها»، «گل» |
| ۱۴۰۴ | دژاوو (لایو) | اجرای زنده/ویدئو | اجراکننده | انتشار کامل اجرای صحنه |
تحلیل سبک و امضای شخصی
بیان و فلو
ساعی در بیان، به وضوح واژگان و تقسیم ضربهای ریز متکی است. فلوهای چندبخشی/چرخشی با مکثهای کوتاه، باعث میشود شنوندهٔ غیرحرفهای هم پیام را بگیرد. در عین حال، او از فحاشی پرهیز میکند و همین پرهیز، دایرهٔ مخاطبان را وسیعتر کرده است.
زبان و روایت
ترکیبی از واژگان محاوره و استعارههای ساده؛ بدون تکلف زبانی. روایتهای شهری، دوستی، کار تیمی، خودسازی و امید، محور مشترک ترانههاست.
صدا و صحنه
روی استیج، کنترل دینامیک و هماهنگی با بند برجسته است. او ترجیح میدهد با ارنجر/رهبری ثابت کار کند تا «صدای پروژه» یکدست بماند. همین انتخاب باعث شده اجراهای لایو، آدرسدهی مشخصی به تنظیمهای استودیویی داشته باشند.

رسانه، تئاتر و تصویر عمومی
ساعی در کنار موسیقی، تجربهٔ بازیگری تئاتر دارد و در پروژههایی چون «پلاس؛ پلاس به توان ۲» (با نیما شعباننژاد) روی صحنه رفته است. تصویر عمومی او، هنرمندی است که بین «موسیقی خیابانی» و «اجرای رسمی» پل میزند؛ بیآنکه از یکی به نفع دیگری چشم بپوشد.
جوایز، رکوردها و بازخورد
بازخورد رسانهای: پخش رسمی نام در تیتراژ تلویزیون (۱۴۰۱) بهعنوان رخدادی نمادین.
بازدیدهای ویدئویی: رشد پایگاه مخاطبان در پلتفرمهای ویدئویی و اجتماعی (یوتیوب/اینستاگرام/آپارات) با تمرکز بر لایو.
بازخورد فنی: تأکید منتقدان بر «تمیزی میکس» و «وضوح روایت» در کارهای متأخر.
تأثیرگذاری و میراث
ساعی در میانهٔ جدالهای رایج رپ فارسی، مسیر متفاوتی رفت: تأکید بر بیان پاک، اجرای زندهٔ منظم و حفظ فاصله از کلکلهای شخصی. برای نسل تازهٔ رپرها، او نمونهای است از اینکه «کیفیت فنی» و «اخلاق حرفهای» میتوانند همزمان برند بسازند. میراث او، نه فقط چند ترک پربازدید، که «الگوی کار» است: تمرین پیوسته، تیم ثابت، و احترام به صحنه.

سؤالات متداول (FAQ)
سینا ساعی کیست؟ رپر/ترانهسرا و اجراکنندهٔ ایرانی، متولد ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۷ در تهران؛ عضو پیشین گروههای «رجز» و «تیکتاک».
ازدواج کرده است؟ در منابع عمومی، مجرد ذکر شده است.
چرا به «رپ تمیز» معروف است؟ بهدلیل پرهیز از الفاظ رکیک و تمرکز بر روایتهای شهری.
مهمترین وایرالها؟ استفادهٔ رسمی از قطعهاش در شبکه مستند (۱۴۰۱) و حضور در برنامهٔ «کارناوال» (۱۴۰۴)؛ لایو «دژاوو» نیز بازتاب گسترده داشت.
معروفترین همکاریها؟ با خشایار SR و سینا مافی در «تیکتاک»؛ همکاری با A2، پایا و سهراب امجی در پروژههای مستقل.
سخن پایانی
چه در قالب گروهیِ «تیکتاک» و چه در پروژههای انفرادیِ تازه، سینا ساعی طی دو دهه فصلهای متنوعی از رپ فارسی را تجربه کرده است. اگر روند تمرکز بر لایو و تولید منظم ادامه یابد، میتوان انتظار داشت که دورهٔ «دژاوو» فقط نقطهٔ اوج موقت نباشد، بلکه آغاز فصل تازهای از کارنامهٔ یک اجراکنندهٔ حرفهای باشد.
نظر شما چیه؟
شما کدام دورهٔ سینا ساعی را بیشتر دوست دارید—کارهای گروهیِ «تیکتاک» یا قطعات انفرادی بعد از ۱۳۹۷؟ اجرای «دژاوو» را چگونه دیدید؟ تجربه و نظرتان را برای ما بنویسید.


















