نقد و بررسی سریال چرنوبیل Chernobyl – روایت هولناک حادثه هسته‌ای

نقد و بررسی سریال چرنوبیل Chernobyl – مینی سریال چرنوبیل – Chernobyl ، بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است . این سریال تلویزیونی پنج‌ قسمتی بریتانیایی-آمریکایی در ژانر درام تاریخی است. نویسنده و خالق این سریال ” کریگ مازن ” و کارگردانی آن برعهدهٔ ” یوهان رِنک ” بوده است. چرنوبیل تولید مشترک شبکهٔ کابلی آمریکایی “اچ بی او ” و شبکهٔ تلویزیونی بریتانیایی” اسکای” است؛ این مجموعه در ۶ می ۲۰۱۹ در ایالات متحده و در ۷ می ۲۰۱۹ در بریتانیا به نمایش درآمد.

این سریال فاجعهٔ هسته‌ای چرنوبیل که در آوریل ۱۹۸۶ در اوکراین شوروی رخ داد و تلاش‌های پاک‌سازی بی‌سابقه‌ای که به دنبال آن رخ داد را به تصویر می‌کشد. در ادامه برای نقد و تحلیل این سریال با ماگرتا همراه باشید.

[su_highlight background=”#0d00de” color=”#FFFF”]سریال چرنوبیل بعد از انتشار 3 اپیزود ، در سایت IMDB به محبوب ترین سریال تاریخ تبدیل شد ، این سریال تا به الان امتیاز 9.7 با 195 هزار رای را دارد![/su_highlight]

[su_highlight background=”#de0038″ color=”#f1f1f1″]نکته مهم: در ادامه این مقاله داستان سریال اسپویل خواهد شد![/su_highlight]

• 

• 

در ۲۵ و ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ متصدیان رآکتور برای انجام آزمایش قطعی برق سیستم ایمنی رآکتور را غیرفعال کردند (کندکننده‌های نوترون را از آن خارج کردند). هدف متصدیان از این آزمایش این بود که بدانند آیا توربین‌های چرنوبیل در هنگام قطع برق قادر به تولید برق کافی برای ادامه کار نیروگاه خواهند بود یا خیر.

نتیجه آن رآکتوری بدون کندکننده مناسب و از کنترل خارج شدن آن بود. بدون توانایی در کنترل رآکتور، دمای آن به حدی رسید که بیشتر از میزان حرارت خروجی طرح‌ریزی شده بود.

حادثه زمانی آغاز شد که در ۱۰:۱۱ شب ۲۵ آوریل ۱۹۸۶ نیروگاه چرنوبیل دستور کاهش میزان قدرت رآکتور برای تست را دریافت نمود و نیروگاه شروع به کاهش قدرت رآکتور شماره چهار تا ۳۰ درصد نمود. دو اشتباه واقعه مهلک چرنوبیل را رقم زد: اولین اشتباه زمانی بود که کنترل‌کننده رآکتور به اشتباه و بر اثر عدم تنظیم درست، میله‌های جذب نوترون نیروی رآکتور را تا یک درصد کاهش داد و رآکتور بیش از پیش افت قدرت پیدا کرد. در اینجا بود که پرسنل دومین اشتباه خود را انجام دادند و تقریباً تمامی میله‌های کنترل را از داخل رآکتور بیرون کشیدند. این همانند آن است که اتومبیلی در آن واحد هم گاز بدهد و هم ترمز بگیرد. در این زمان و با وجود نبود میله‌های کنترل‌کننده قدرت در داخل منطقه فعال نیروی رآکتور به ۷ درصد افزایش پیدا نمود.

در ۱:۲۳:۴۵ صبح یک انفجار اولیه پوشش هزار تنی بالای رآکتور را بلند و راه را برای خروج مقدار زیادی بخار آب هموار کرد و این مقدمه‌ای بود بر انفجار دوم ناشی از هیدروژن که ممکن است حاصل ترکیب بخار آب لوله‌های پاره شده و زیرکونیوم یا حتی گرافیت هسته رآکتور بوده باشد.

بلافاصله پس از انفجار اوّل انفجار دوم سقف رآکتور را پاره کرد و ۲۵ درصد از تأسیسات هسته رآکتور را از بین برد. گرافیت (کندکننده) سوزان و مواد داغ هسته که در اثر انفجار بیرون ریخته بود، باعث ایجاد حدود ۳۰ آتش‌سوزی جدید شد، و این شامل سقف قیر اندود و قابل اشتعال واحد ۳ نیز می‌شد که مجاور واحد ۴ واقع شده بود.

تعداد زیادی از کارکنان تأسیسات در عرض چند ساعت نشانه‌های دریافت تشعشع رادیو اکتیو را نشان دادند. عده زیادی کارمند و آتش‌نشان که بدون محافظ مشغول به کار بودند، بیشتر بخاطر شروع آتش‌سوزی در سقف واحد ۳ بود که پیش‌بینی‌های ایمنی را نادیده گرفتند. عده افرادی که در بیمارستان‌ها بستری شدند، تا ساعت ۶ صبح به ۱۰۸ و تا پایان روز اول به ۱۳۲ نفر رسید.

پس از انفجار ابتدا محیط اطراف تأسیسات به امواج رادیواکتیو آلوده گشت و بعد به تدریج ابرهای آلوده به نواحی دورتر سرکشیدند و بارش باران سبب شد که بخش‌های وسیعی از اروپا به مواد رادیواکتیو آلوده شود. در اثر انفجار در رآکتور بلوک چهار تأسیسات اتمی چرنوبیل، مواد رادیواکتیو برای ساختن حدود صد بمب اتمی آزاد شدند. اگرچه در آن سال مقامات اتحاد شوروی سابق در آن زمان، پخش هر گونه خبری را در مورد این فاجعه به شدت ممنوع ساختند. از نظر زیان‌های مالی و انسانی، حادثه چرنوبیل بدترین حادثه نیروگاه‌های هسته‌ای در جهان به‌شمار می‌آید.

در اثر فاجعه چرنوبیل قریب به ۵ میلیون نفر آسیب دیدند، حدود ۵ هزار مرکز مسکونی در روسیه سفید، اوکراین و فدراسیون روسیه با ذرات رادیو اکتیو آلوده شدند. از میان آن‌ها، ۲۲۱۸ شهر و روستا با جمعیت حدود ۲/۴ میلیون نفر در محدوده اوکراین قرار داشتند، فاجعه چرنوبیل جمعیت کشورهای مذکور را تحت‌الشعاع قرار داد. غیر از اوکراین، جمهوری روسیه سفید و فدراسیون روسیه، کشورهای فنلاند، سوئد، نروژ، لهستان، انگلستان و برخی کشورهای دیگر نیز اثرات فاجعه را احساس کردند.

عوامل اصلی فاجعه انجام آزمایش بدون فراهم بودن شرایط، سطح ناکافی ایمنی در رآکتور و اشتباهات پرسنل اعلام شد. عملیات امحاء نتایج فاجعه در نیروگاه چرنوبیل از تاریخ ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ تحت ریاست کمیسیون دولتی شوروی آغاز شد. این عملیات از نیمه دوم روز ۲۶ آوریل شروع شد و تا سال ۱۹۹۱ ادامه یافت. در اولین گام یک منطقه انزوا در محدوده ۳۰ کیلومتری اطراف نیروگاه چرنوبیل تعیین شد.

از ۲۷ آوریل سال ۱۹۸۶ حکومت اوکراین ساکنین شهرهای پریپیات و چرنوبیل، و روستاهای درونِ منطقه انزوای سی کیلومتری -حدود صد هزار نفر- را به خارج این محدوده انتقال داد. پنهان کردن اطلاعات مربوط به فاجعه چرنوبیل باعث شکل‌گیری و گسترش شایعات باور نکردنی پیرامون نتایج فاجعه شد.

ریاست شوروی از پذیرش همکاری بین‌المللی برای انجام عملیات امحاء نتایج فاجعه هسته‌ای امتناع کرد. تنها در سال ۱۹۸۹ بود که حکومت شوروی از آژانس انرژی اتمی به منظور ارزیابی کارشناسی عملیات امحاء، درخواست کمک کرد. فاجعه چرنوبیل وضعیت تشعشع در محدوده‌های بسیاری از کشورهای اروپایی را به شدت تغییر داد. این آلودگی، در ماه می‌سال ۱۹۸۶ در تمامی کشورهای نیمکره جنوبی، در اقیانوسهای آرام، اتلانتیک و منجمد شمالی مشاهده می‌شد.

با وجود گذشت سال‌ها از این حادثه، هنوز آثاری از مواد رادیواکتیو و جهش‌های ژنتیکی در مردم منطقه مشاهده می‌شود. در این میان می‌توان به ناقص شدن نوزادان در دو دهه اخیر، از قبیل بی‌دست و پا متولد شدن اشاره کرد. مقیاس این فاجعه بسیار بیشتر از آن بود که مقامات دولتی آن را اعلام می‌کردند.

از رآکتور شماره چهار فقط اتم سزیم و پلوتونیوم نبود که بیرون آمد بلکه دروغی خطرناک‌تر از آن‌ها بود که مقامات سابق شوروی آن را اعلام کردند. بر اساس گزارش‌های اعلام شده مقامات شوروی میزان استاندارد تشعشعات اتمی که یک انسان می‌تواند تحمل کند را در عدد پنج ضرب کرده بودند، که این جرمی بسیار بزرگ است. از پانصد هزار نفری که با حادثه چرنوبیل مبارزه کردند، بیست هزار نفر مرده‌اند و دویست هزار نفر هم رسماً از کار افتاده اعلام شده‌اند.

کسانی هم که زنده ماندند، از بیماری‌ها و سرطان‌های مربوط به تشعشعات اتمی رنج می‌برند. بسیاری از مردم اوکراین و حتی کشورهای همسایه به دلیل وجود ید رادیواکتیو به سرطان تیروئید دچار شدند. شایان ذکر است که تشعشعات اتمی چرنوبیل همچنان پابرجا بوده و علی‌رغم ایزولاسیون نوین آن نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد آمار افزایش نرخ سرطان اوکراین هم گواه بر شرایط وخیم تشعشعات رادیواکتیو که همچنان هم موجود اند می‌باشد.

نقد و بررسی سریال چرنوبیل Chernobyl – داستان سریال در مورد یک فاجعه واقعی و تاریخی یعنی چرنوبیل است. چرنوبیل یا آنچه از آن به عنوان فاجعه چرنوبیل یاد می‌شود، بزرگترین حادثه اتمی و غیرعمدی در طول تاریخ بود که در نیروگاه اتمی چرنوبیل در اوکراین و در سال ۱۹۸۶ رخ داد. دلیل فاجعه نامیدن این اتفاق اثرات گسترده و تبعات عمیقی است که در نتیجه دو انفجاری که متعاقب یکدیگر روی دادند، رقم خورد. در این حادثه چیزی قریب به ۵ میلیون نفر آسیب دیدند و در حدود ۵ هزار واحد مسکونی به دلیل پراکنده شدن ذرات رادیواکتیو در روسیه سفید، اوکراین و فدراسیون روسیه آلوده شدند.

اثرات این فاجعه علاوه بر اوکراین و فدراسیون روسیه در سایر کشورها (فنلاند، سوئد، نروژ، لهستان، انگلستان) نیز احساس شد. این آلودگی در زمان وقوع (می ۱۹۸۶) در تمامی کشورهای نیمکره جنوبی، در اقیانوس‌های آرام، اتلانتیک و منجمد شمالی نیز مشاهده شده بود.

جرد هریس، اســتلان اسکارشگورد، امیلی واتسون، آدام نگیتیس، جسی باکلی، دیوید دنسیک، پاول ریتر، سم تروتان، رابرت امس، آدریان رالینز، کان اونیل، ناتاشا رادسکی، بری کیوگن، رالف اینسون، مارلی لویس جونز، الکس فرنز، آلن ویلیامز و فارس فارس، از جمله بازیگرانی هستند کــه در این مجموعه حضور دارند و به ایفای نقش پرداخته‌اند.

اگر بگوییم کریگ مازن و یوهان رنک “داستان حادثه‌ی هسته‌ای ۱۹۸۶، یکی از بدترین فجایع اتفاق افتاده به دست بشر، را بزرگ‌نمایی کرده‌اند” – همان‌طور که خلاصه‌ی اچ‌ بی‌ او می‌گوید – هم کاملا درست گفته‌ایم و هم به هیچ‌ وجه حق مطلب را در مورد این سریال شگفت‌انگیز ادا نکرده‌ایم.

• 

• 

• 

• 

• 

در ۲۶ آوریل ۱۹۸۸، «والری لگاسف» با سرزنش کردن «آناتولی دیاتلوف» چند نوار را ضبط کرد و «آناتولی دیاتلوف» را مسئول فاجعه چرنوبیل دانست و نارضایتی خود را از محکومیت زندان «دیاتلوف» ابراز کرد. سپس «لگاسف» آن را بسته‌بندی می‌کند، آن‌ها را در یک شفت تهویه در بیرون ساختمان خود پنهان می‌کند و خود را دار می‌زند.

دو سال و یک دقیقه پیش، «لیودمیلا ایگناتنکوی» حامله در نیمه‌های شب بیدار می‌شود و انفجاری عظیم را مشاهده می‌کند. در همین حال، «دیاتلوف»، «آکیموف»، «تاپتانوف» و چند نفر دیگر در اتاق کنترل رآکتور هستند، در حالی که ارزیابی خسارات را ارزیابی می‌کنند سعی می‌کنند بفهمند چه اتفاقی افتاده‌است. «واسیلیِ» آتش‌نشان با دیدن حریق، خود را آماده برای خاموش کردن آتش می‌کند.

«پروزچنکوف» با «یوفچنکو» مواجه می‌شود و پس از آن یک مرد زخمی را پیدا می‌کند و متوجه می‌شود هسته باز شده‌است. مأموران آتش‌نشانی وارد می‌شوند و «واسیلی» می‌بیند که آتش‌نشان یک بلوک گرافیتی را بر روی دست‌هایش گرفته و بعداً همان مرد را می‌بیند که دستش سوخته‌است و دچار نگرانی می‌شود. «کودریاتسف»، «پروکوریاکوف» و «یوفچنکو» اتاق رآکتور را پیدا کرده و هسته را در حالیکه می‌سوزد می‌یابند.

«ویکتور بریخانوف» و «نیکولای فومین» از «دیاتلوف» در مورد وضعیت در حال پیشرفت گزارش تهیه می‌کنند و آن‌ها این گزارش را تحت کنترل کمیته اجرایی پریپیات گزارش می‌دهند. پس از این دیدار، «سیتنیوف» با «بریخانوف»، «فومین» و «دیاتلوف» دیدار می‌کند و گزارش می‌دهد که سطح تشعشعات مواد رادیواکتیو بالاست و ممکن است هسته در معرض آن قرار گیرد.

«دیاتلوف» بخاطر مواد ARS بالا میاورد و «فومین استینکوف» را به سقف مجاور آن می‌فرستد تا ببیند که آیا هسته واقعاً در معرض این انفجار قرار دارد یا نه. «استینکوف» با چشمان خودش هسته را در معرض قرار گرفتن دُز بسیار بالای آتش می‌بیند.

«لگاسف» تماسی از «بوریس شربینا» دریافت می‌کند که می‌گوید حادثه‌ای در چرنوبیل رخ داده‌است و او (لگاسف) به کمیته چرنوبیل به عنوان متخصص رآکتور RBMK با دستور «گورباچف» فراخوانده شده‌است.

• 

• 

• 

• 

• 

در مینسک، هفت ساعت پس از حادثه، “یولانا خومیوک” و همکارش در اتاق کارشان، سطح تشعشعات مواد رادیواکتیو را کشف کردند و به سرعت متوجه شدند که اتفاقی در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل یا در کارخانه‌های هسته‌ای چرنوبیل رخ داده‌است. او با کارکنان ایگنالینا تماس گرفت اما نتوانست به کارکنان چرنوبیل دسترسی پیدا کند.

به سرعت با مدیر اجرایی مینسک تماس می‌گیرد تا نگرانی‌های خود را برطرف کند و به سرعت به سمت چرنوبیل می‌رود. در مسکو، “لگاسف” به “گورباچف” و “شربینای” شکاک توضیح می‌دهد که وضعیت بسیار جدی‌تر از گزارش کمیته اجرایی پریپیات است و پس از آن، آنان به چرنوبیل فرستاده می‌شوند تا توسط خودشان بررسی شود که چه اتفاقی برای هسته افتاده‌است.

وقتی به رآکتور نزدیک می‌شوند، “لگاسف” به تکه‌های گرافیتی اشاره می‌کند و “شربیناً را متقاعد می‌کند که هسته واقعاً در معرض خطر قرار دارد. سپس “شربیناً با “بریخانوف” و “فومین” روبرو می‌شود و آنها “لگاسف” را به دادن اطلاعات نادرست متهم می‌کنند. ژنرال “ولادیمیر پیکالوف” از طیف گسترده‌ای از تابش سنج برای اثبات اینکه سطح تشعشعات برای توجیه نگرانی‌های خود به اندازه کافی بالا هستند استفاده می‌کند.

“لگاسف” به ارتش دستور می‌دهد که آتش را با ماسه و بور خاموش کنند و این کار را بسیار خطرناک نشان می‌دهد. مطلع شده‌است که اخبار مربوط به چرنوبیل به جهان درز کرده‌است و تخلیه فوری جمعیت پریپیات در دستور کار قرار دارد.

“خومیوک” به چرنوبیل می‌رسد و در مورد احتمال وقوع انفجار بزرگ بخار ناشی از آب و مواد هسته‌ای هشدار می‌دهد. “لگاسف” از گگورباچف” درخواست اجاره می‌کند تا سه نفر را برای یک مأموریت بسیار خطرناک برای تخلیه آب در زیرزمین کارخانه بفرستد. “آلکسی آناننکو”، “والری بیسلافوف” و “بوریس بارانکوف” داوطلب می‌شوند و به زیرزمین که آب در آن جمع شده فرستاده می‌شوند.

• 

• 

• 

• 

• 

«آناننکو»، «بیسلافوف» و «بارانکوف» با موفقیت زیرزمین نیروگاه را تخلیه می‌کنند. «پیکلاوف» نشان می‌دهد که سوخت هسته‌ای جدید شروع شده‌است. «شربینا» و «لگاسف» به «گورباچف» هشدار می‌دهند که یک مبدل حرارتی باید تحت این نیروگاه نصب شود تا مانع ذوب شدن سوخت و ورود آن به آب‌های زیر زمینی شود.

«شربینا»، «لگاسف» را به یک پیاده‌روی صوری می‌برد و در آن به «لگاسف» نشان می‌دهد که توسط کاگ‌ب (اداره اطلاعات و امنیت اتحاد جماهیر شوروی سابق) تعقیب می‌شوند. «لگاسف»، «خومیوک» را به مسکو می‌فرستد تا با «دیاتلوف»، «آکیموف» و «تاپتانوف» مصاحبه کند و مطلع شود زمانی که آنها زنده بودند چه اتفاقی برایشان افتاد.

در تولا، «میخاییل شادوف»، معدنچیان را به منظور حفر تونل‌ها و نصب مبدل حرارتی جمع‌آوری می‌کند. پس از یک مکالمه کوتاه بین «گلوخوف»، «شربینا» و «لگاسف»، معدنچیان شروع به حفر تونل در شرایط بسیار بدی می‌کنند. در مسکو، «لیودمیلا» راه خود را به بیمارستان کج می‌کند تا «واسیلی» را ببیند.

او در مورد بارداری اش به یک پرستار دروغ می‌گوید و پرستار به او اجازه می‌دهد بدون تماس فیزیکی ۳۰ دقیقه با همسرش تنها بماند. اما او از دستورهای پرستار اطاعت نمی‌کند و «واسیلی» را در آغوش می‌کشد. شرایط «واسیلی» به مرور بدتر و ترسناک می‌شود.

«خومیوک»، «دیاتلوف» را پیدا می‌کند اما او همکاری نمی‌کند و توضیحی راجع به اتفاقاتی که درون آب افتاد نمی‌دهد، اما از طریق «آکیموف» و «توپتانوف» پی می‌برد که آنها قطعاً دکمهٔ انفجار را فشار داده‌اند و دستگاه منفجر شده‌است. «واسیلی» می‌میرد و «خومیوک»، «لیودمیلا» را در درون پوشش پلاستیکی تخت شوهرش پیدا می‌کند.

«خومیوک» فاش می‌کند که لیودمیلا در واقع حامله بوده‌است و تهدید می‌کند که همه چیز را به کمیته گزارش می‌دهد و «خومیوک» بلافاصله پس از آن توسط جاسوس کا گ‌ ب دستگیر می‌شود. «شربینا» و «لگاسف» به کا گ‌ ب گزارش می‌دهند و می‌گویند که «خومیوک» عضو تیم تحقیق آنها می‌باشد.

سپس «لگاسف» از رئیس «چرکوف» درخواست می‌کند تا «خومیوک» را با مسئولیت خودش و با تعقیبات خود آزاد کند. «لیودمیلا» جسد «واسیلی» را در تابوت آهنی در کنار چند تن از آتش نشانان دیگر که همگی جان شان را در این راه داده بودند و در حال پر شدن قبرهایشان با سیمان و سرب بودند تماشا می‌کرد. 

• 

• 

• 

• 

• 

یک زن مسن حاضر به ترک منطقه ممنوعه چرنوبیل نیست و اعلام کرد که از تهدیدهای قبلی دولت فرار نکرده‌است؛ یک سرباز او را با کشتن گاوش وادار می‌کند تا منطقه را ترک کند. ژنرال نیکولای تاراکانوف، نقشهٔ فرستادن چند مریخ نورد را برای پاک‌سازی سقف نیروگاه می‌کشد.

بعد از اینکه یک ربات ساخت آلمان غربی در قسمتی که بالاترین سطح آلودگی را داشت شکست خورد، تاراکانوف مجبور به فرستادن نیروی انسانی برای پاکسازی آن طبقه شد. پاولِ غیرنظامی با سرباز کهنه‌کار جنگ اتحاد جماهیر شوروی – افغانستان، باچو، هم تیم می‌شود تا در منطقه گشت زنی کند و بخاطر آلودگی رادیو اکتیو، حیوانات ولگرد را شکار کند.

خومیوک آرشیو مسکو را بررسی می‌کند و با دیاتلوف روبرو می‌شود که می‌فهمد دولت علاقه ای به افشای حقیقت ندارد. کا گ ب در ملاقات با شربینا و لگاسف به خومیوک اطلاع می‌دهند که باید به عنوان کارشناس در محاکمهٔ دیاتلوف، بریخانوف و فومین شهادت دهند و لگاسف به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی رسیدگی خواهد کرد.

خومیوک مقاله‌ای در مورد حادثه مشابهی در نیروگاه هسته‌ای لنینگراد در سال ۱۹۷۵ فاش می‌کند که توسط کا گ ب سرکوب شده بوده و به آن‌ها می‌گوید که لیودمیلا دختری را به دنیا آورده‌است که در عرض ۴ ساعت از مسمومیت ناشی از تشعشع از دنیا رفت.

خومیوک، لگاسف را بر آن می‌دارد تا به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حقیقت را تمام و کمال بگوید، در حالی که شربینا از احتیاط برای اجتناب از اقدامات تلافی جویانه دولت تأکید می‌کند. 

• 

• 

• 

• 

• 

پس از اظهارات لگاسف به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین، که تماماً دروغ بود، دیاتلوف، بریخانف و فومین در شهر متروک چرنوبیل محاکمه می‌شوند. شربینا اولین کسی است که شهادت می‌دهد و عملکرد کلی یک نیروگاه هسته‌ای را توضیح می‌دهد.

خومیوک و لگاسف در رویدادهایی که منجر به انفجار شده‌است، براساس مصاحبه با افراد در اتاق کنترل شهادت می‌دهند. فلش بک‌ها نشان می‌دهد که به دلیل تأخیر ۱۰ ساعته در تست ایمنی و بی‌صبری دیاتلوف برای انجام آن، رآکتور متوقف شد و سپس یک فشار برقی بسیار زیاد را تجربه کرد.

اکیموف دکمه خاموش شدن اضطراری ای-زد ۵ را فعال کرد، اما یک نقص طراحی در میله‌های کنترل، قدرت را تا ده برابر حد رآکتور قبل از منفجر شدن آن افزایش داد. لگاسف اطلاعات گفته شده در مورد گیاه لنینگراد را آشکار می‌کند و اعتراف می‌کند که او در شهادت قبلی خود در وین دروغ گفته‌است.

او توسط کا گ ب دستگیر می‌شود و مطلع می‌شود که شهادت او در رسانه‌های دولتی سرکوب خواهد شد؛ علاوه بر این، او حق ندارد با هیچ‌کسی در مورد چرنوبیل صحبت کند، او هیچ اعتباری برای نقشش در گنجاندن این فاجعه دریافت نخواهد کرد و او هرگز دوباره سرکار قبلی خود برنخواهد گشت. در پایان، تصاویر و ویدئوهایی واقعی از لگاسف و دیگر اشخاص و وقایع مهم را نشان می‌دهد و نکات جزئی دیگری را آشکار می‌کند و عواقب این حادثه را نشان می‌دهد. 

[su_box title=”اد بارک Ed Bark | آنکل بارکی Uncle Barky” box_color=”#6d6eff” title_color=”#000000″ radius=”11″]تماشای این سریال نشاط‌آور نیست. اما به لحاظ به تصویر کشیدن زمان و موقعیت، این مینی سریال پنج قسمتی موفقیت بزرگی به دست آورده است. مقاومت اولیه‌ی مخاطب قابل درک است. این کالبدشکافی دلهره‌آور فاجعه‌ی ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ در نیروگاه اتمی چرنوبیل در پریپیات است. [/su_box] [su_box title=”کیث فیپس Keith Phipps | تی‌وی گاید TV Guide” box_color=”#6d6eff” title_color=”#000000″ radius=”11″]«چرنوبیل» هشداری است درباره‌ی این‌که وقتی حقایق علمی و برنامه‌های سیاسی در مقابل هم قرار می‌گیرند، چه کسی هزینه‌ی آن‌را می‌پردازد، چه دهه‌ها پیش آن‌طرف پرده‌ی آهنی در نیروگاه اتمی باشد، و چه حالا و این‌جا. برخی تصمیم‌های اشتباه نیمه‌عمری دارند که قرن‌ها به درازا می‌کشد. [/su_box] [su_box title=”متیو گیلبرت Matthew Gilbert | بوستون گلوب Boston Globe” box_color=”#6d6eff” title_color=”#000000″ radius=”11″]تماشای این سریال هراس‌آور است، و این تمجید بزرگی از طرف من به سازنده، نویسنده و تهیه‌کننده‌ی آن کریگ مزین و کارگردان یوهان رنک است. هیچ چیز در آن پی از گذشت دهه‌ها رنگ و رو رفته نشده است، هیچ اغماضی برای تماشایی‌تر کردن آن انجام نشده است. این داستان کابوسی است که به خوبی روایت شده است و با علم به این موضوع باید پای تماشای این سریال بنشینید. [/su_box]