دانلود فیلم آستیگمات 👓 + نقد و تیزر

دانلود فیلم آستیگمات : آستیگمات (Astigmatism) فیلمی به نویسندگی پیام کرمی و مجیدرضا مصطفوی محصول سال ۱۳۹۶ است. این فیلم به مسائل بلوغ و نوجوانان می‌پردازد و یک درام خانوادگی است که بحران های مختلف خانواده ای را به تصویر میکشد که در شرف از دست دادن خانه شان هستند.

طبیعتاً این، تنها بحران فیلم نیست و آدم های فیلم با مشکلات کوچک و بزرگ دیگری نیز دست و پنجه نرم می کنند که قربانی اصلی تمامی این بحران ها، کسری، پسرِ دوازده ساله ی خانواده است.

این فیلم دومین فیلم بلند سینمایی به تهیه کنندگی و کارگردانی مجیدرضا مصطفوی است و فیلم اول او انارهای نارس بود که آنا نعمتی و پژمان بازغی و مهران رجبی و … در آن به ایفای نقش پرداخته اند.نسخه اصلی این فیلم زیبا و دراماتیک را با لینک مستقیم و مصرف اینترنت نیم بها از وبسایت ماگرتا دانلود کنید.

دانلود فیلم آستیگمات – Astigmatism

دانلود فیلم آستیگمات کامل همه کیفیت ها (پیشنهادی)

نقد کوتاه و خلاصه داستان فیلم آستیگمات

خلاصه داستان:
مردی بعد از جدایی چند ساله از خانواده برگشته و می خواهد خانه اش را از زن و پسر و عروس و نوه اش پس بگیرد. پسرش که در زیرزمین خانه زالو پرورش میدهد و می خواهد از این راه ثروتی بهم بزند، سعی می کند زن و مرد را آشتی دهد تا در خانه بمانند اما مادرش می خواهد با مردی دیگر ازدواج کند. در این بین نوۀ زن هم در مدرسه برای معلمش مشکلاتی به وجود می آورد که کل زندگی اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد. هم خانوادۀ پسر و هم خانوادۀ معلم به خاطر این موضوع بهم می ریزد…

«آستیگمات» یک درام خانوادگی است که بحران های مختلف خانواده ای را به تصویر می کشد که در شرف از دست دادن خانه شان هستند. طبیعتاً این، تنها بحران فیلم نیست و آدم های فیلم با مشکلات کوچک و بزرگ دیگری نیز دست و پنجه نرم می کنند که قربانی اصلی تمامی این بحران ها، کسری، پسرِ دوازده ساله ی خانواده است.

نمی توان گفت “آستیگمات” از زاویه دید این کودک روایت می شود زیرا پسرک در تمامی صحنه های فیلم حضور ندارد اما انتخاب ها و تصمیمات بزرگسالان داستان، عمیقاً بر او و وجوه مختلف زندگی اش تاثیر می گذارند.

در این درام، حضور مادربزرگِ جوان (مهتاب نصیرپور) نیز پررنگ، موثر و اساسی است؛ زنی که تنها شخصیت “عاقل” داستان است، پسرش در سن کم ازدواج کرده، بچه دار شده و مشکلات بسیاری را برای او به وحود آورده است و کنش های زن میانسال با دیگرانی که تصمیماتشان عموماً اشتباه بوده است، به درام جهت می بخشد.

اینکه فیلمساز هزاران مشکل ریز و درشت را برای شخصیت‌ها طراحی کند و در پرداخت آنها صرفا از واقعیت کمک بگیرد و بگوید این آدم‌ها در واقعیت هم اینگونه بدبخت هستند، آیا او فیلم اجتماعی ساخته است؟ مشکلی که در فیلم قبلی فیلمساز نیز به نوعی شاهد هستیم.

انسیه و ذبیح زوج فقیری هستند که فیلمساز آنها را تا پایان فیلم در فقر خودشان نگه می‌دارد. مدام واکنش ما نسبت به انسیه صرفا دلسوزی است نه همذات پنداری. فیلم فقط لایه‌هایی سطحی از زندگی یک زوج فقیر را بدون هیچ خط روایی مشخصی به ما نشان می‌دهد.

ماحصل هر دو فیلم می‌شود آنکه ما در این تردید بمانیم که قصد فیلمساز از پرداختن به چنین معضلاتی چیست؟ اینکه دغدغه چنین موضوعی را دارد قابل تحسین است اما آیا در پرداختن به این موضوع باید در سطح همان دغدغه بماند؟ آیا کنار هم قرار دادن چند فاجعه فیلمی اجتماعی را شکل می‌دهد؟

در پایان فیلم آستیگمات برداشت ما از خانه‌ای که غرق در برف می‌شود رویکردی رو به جلو است برای این خانواده یا رو به عقب؟ آیا جایگاه آنها در طول فیلم تغییری می‌کند؟ خانه‌ای که از ابتدا هم می‌توانستند آن را ترک کنند و حال این کار را در پایان فیلم انجام می‌دهند چقدر برای ما مهم می‌شود؟

نگاهمان به آینده پسربچه‌ای که خیلی او را در این اتمسفر سرد نشناختیم چیست؟ صرف اینکه بگوییم آینده‌ای بدتر از قبل پیش روی او است کافی است؟ به نظر می‌رسد برای ساختن فیلمی اجتماعی به چیزی فراتر از نمایش یک سلسله از بدبختی نیاز است.

اینها مشکلاتی است که مصطفوی در دو فیلم اخیرش داشته و امید آن می‌رود که با پرداختی دقیق و موشکافانه‌، در کنار تصویر برداری خوب فیلم‌هایش ما را به درامی تاثیرگذار‌تر دعوت کند. فرای ایراداتش، او در این دو فیلم نشان داده است که به لحاظ فنی کاملا توانایی‌های لازم را دارد و باید منتظر فیلمی با فیلمنامه‌ قوی‌تر از او باشیم.