بهترین زمان لقاح از نظر اسلام: دورهای که سنتهای معنوی بر آن تاکید دارند
زمانهای توصیهشده برای آغاز یک نسل سالم و مبارک ؛ دورهای با تاکیدات معنوی برای آغاز تولد پاک
در نگاه اسلامی، فرزند نتیجه صرفاً یک «زمان طلایی» در تقویم نیست، بلکه هدیهای است که با اراده خدا، نیت پاک، حلال بودن زندگی و رعایت آداب زناشویی شکل میگیرد. با این حال در متون دینی و سخنان علما، هم به چارچوبهای شرعی رابطه و هم به بعضی زمانهای توصیهشده برای آمیزش با نیت لقاح اشاره شده است.
در این مقاله از بخش سبک زندگی ماگرتا، به زبان ساده میگوییم اسلام درباره بهترین زمان لقاح چه نگاهی دارد، چه زمانهایی را از نظر فقهی مناسب یا نامناسب میداند و در کنار آن، چه دعاها و آدابی برای شروع یک بارداری مبارک مطرح شده است.

بهترین زمان لقاح از نظر اسلام؛ تصویر کلی
در اصلِ شریعت، رابطه زناشویی بین زن و شوهر در هر زمان، در اصل مباح است، مگر آنجا که دلیل شرعی خاصی برای منع یا کراهت وجود داشته باشد، مثل ایام عادت ماهانه، نفاس، حالت احرام یا وقتی که انجام آن باعث ترک نماز واجب در وقت شود. بنابراین اسلام یک «روز و ساعت ثابت و واجب» برای لقاح تعیین نکرده است، بلکه چارچوبهای حلال و حرام را مشخص کرده و بقیه را به اختیار و مصلحت زوجها واگذار کرده است.
از نگاه دینی، مهمترین چیز برای لقاحِ پربرکت، نیت الهی (یعنی قصد تربیت فرزند صالح)، پاک بودن رزق و زندگی، رعایت حقوق همسر و آداب آمیزش است. توصیهها درباره بعضی روزها و شبها، بیشتر در حد «ترجیح» و تجربههای نقلشده است، نه حکم قطعی و لازمالاجرا.
چارچوب فقهی زمان مناسب برای رابطه با نیت لقاح
برای اینکه لقاح از نظر اسلام در زمان مناسب رخ دهد، اول باید مرزهای کلی فقهی را شناخت. بر اساس قرآن و فقه، آمیزش در زمان حیض و نفاس زن حرام است و رابطه در این ایام مجاز نیست. همچنین در روزهای روزهداری در ماه رمضان، از اذان صبح تا مغرب، نزدیکی مجاز نیست و تنها از افطار تا سحر امکان رابطه حلال وجود دارد. در حالت احرام حج و عمره هم نزدیکی ممنوع است تا اعمال مربوطه تمام شود.
از طرف دیگر، تأکید شده که رابطه نباید باعث شود انسان عمداً نماز واجب را از وقت خودش خارج کند؛ پس برنامهریزی زمانی باید طوری باشد که نمازها در وقت ادا شوند. با رعایت این حدود، زوجها آزادند زمان خود را متناسب با شرایط جسمی، روحی و شغلی خود انتخاب کنند و نگران این نباشند که اگر دقیقاً فلان ساعت یا فلان روز نباشد، از نظر شرعی «بد» یا «بیبرکت» است.

🕰️ بهترین زمانها برای لقاح از نظر روایات
بر اساس روایات، زمانهای خاصی برای همبستری جهت فرزندآوری مستحب است. هر کدام از این زمانها برای صفاتی خاص در فرزند توصیه شدهاند:
| زمان توصیه شده | ثواب و ویژگی فرزند (بر اساس روایات) |
|---|---|
| شب دوشنبه | فرزند حافظ قرآن و راضی به تقدیر الهی میشود. |
| شب سهشنبه | فرزند شهید میشود، دهانش خوشبو، دلش رحیم و جوانمرد است. |
| شب پنجشنبه | فرزند حکیم یا عالم میشود. |
| روز پنجشنبه هنگام زوال (ظهر) | شیطان تا پیری به او نزدیک نمیشود و سلامتی دنیا و دین دارد. |
| شب جمعه | فرزند خطیب و سخنگو میشود. |
| روز جمعه هنگام عصر | فرزند از دانشمندان مشهور میشود. |
| شب جمعه بعد از نماز عشاء | امید است فرزند از ابدال (صالحان) باشد. |
⚠️ زمانهای مکروه و ممنوعه
روایات همچنین از همبستری در زمانهایی نهی کردهاند که انجام آن در این اوقات مکروه است:
- شب و روز کسوف و خسوف (وقتی ماه و خورشید گرفته است)
- هنگام غروب آفتاب
- از طلوع فجر تا طلوع آفتاب
- شب اول ماه قمری (غیر از ماه رمضان)
- شب آخر ماه قمری
- شبهای چهارشنبه
- بعد از احتلام در خواب
- در شبهای عید فطر و قربان
- هنگامی که شکم پر است
- در فرصت بین اذان و اقامه (زمان مخصوص اعمال عبادی)
📜 آداب توصیه شده برای انعقاد نطفه
رعایت برخی آداب قبل، هنگام و بعد از همبستری نیز بسیار تأکید شده است:
- وضو داشتن: توصیه شده هم زن و مرد با وضو این عمل را انجام دهند.
- دعا و ذکر خدا: خواندن دعاهایی مانند «سُبْحَانَ مَنْ خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا…» و دیگر اذکار مستحب است.
- پرهیز از سخن گفتن: هنگام جماع سخن نگویید تا فرزند لال نشود.
- پوشیدن و عدم نگاه به عورت: بهتر است کاملاً عریان نباشید و به عورت یکدیگر نگاه نکنید.
- رو به قبله نبودن: از جماع رو به قبله یا پشت به قبله خودداری کنید.
- غسل بعد از جماع: انجام غسل بعد از همبستری مستحب است.
🔬 نگاهی به توصیههای پزشکی
از دیدگاه پزشکی، بهترین زمان برای بارداری، پنجره باروری است که معمولاً شامل روز تخمکگذاری و چند روز قبل از آن میشود. اسپرم میتواند تا ۵ روز در دستگاه تناسلی زنده بماند، اما تخمک تنها حدود ۱۲ تا ۲4 ساعت عمر دارد. بنابراین، داشتن رابطه جنسی در یک تا دو روز قبل از تخمکگذاری بالاترین شانس موفقیت را دارد.

💡 جمعبندی و توصیه نهایی
برای اقدام به بارداری، میتوانید یک رویکرد ترکیبی را در پیش بگیرید:
مشخص کردن پنجره باروری: با استفاده از روشهایی مانند کیت تخمکگذاری یا پیگیری چرخه قاعدگی، زمان تخمکگذاری خود را تخمین بزنید.
هماهنگی با زمانهای مستحب: سعی کنید همبستری را در زمانهای مستحب شرعی (مانند شبهای پنجشنبه و جمعه) هماهنگ کنید، به شرطی که با پنجره باروری شما همپوشانی داشته باشد.
رعایت آداب: در تمام حالات، رعایت آداب اسلامی مانند وضو، دعا و پرهیز از زمانهای مکروه را فراموش نکنید.
نکته مهم: هدف از این توصیهها، داشتن فرزندی سالم و صالح است. مهمترین اصل، نیت خالص و توکل بر خداوند است. اگر به دلیل شرایط جسمی یا پزشکی امکان همبستری در زمانهای مستحب وجود ندارد، نگران نباشید و با نیت پاک و با رعایت آداب، اقدام کنید.
روزها و شبهای توصیهشده در برخی نقلها
در کنار این چارچوب کلی، در برخی نوشتههای قدیمی و توصیههای منسوب به صحابه و عالمان اولیه، به روزها و شبهایی اشاره شده که برای آمیزش با نیت فرزندآوری مناسبتر دانسته شدهاند. برای مثال در بعضی متون، شبها یا روزهایی از هفته مثل برخی شبهای دوشنبه، سهشنبه، پنجشنبه یا جمعه به عنوان زمانهایی یاد شده که اگر لقاح در آنها رخ دهد، امید به خیر و صلاح فرزند بیشتر است؛ گاهی هم اوصاف اخلاقی مثل «سخاوت»، «دینداری» یا «علم» برای فرزندی که در این شبها منعقد میشود نقل شده است.
بخش زیادی از این نقلها از نظر سندی در حدّ توصیههای تجربی یا نقلهای غیرقطعی دستهبندی میشوند و بسیاری از فقها تأکید کردهاند که اینها در حد «مستحبات احتمالی» هستند، نه احکام الزامی. یعنی اگر کسی این زمانها را رعایت کند، به امید برکت اشکالی ندارد، اما اگر رعایت نکند، هیچ گناهی متوجه او نیست و اصل حلال بودن رابطه با رعایت حدود شرعی پابرجا میماند.
زمانهایی که برای آمیزش و لقاح ناخوشایند دانسته شدهاند
در بخش دیگری از همین ادبیات سنتی، زمانهایی هم به عنوان وقتهای ناخوشایند برای آمیزش مطرح شدهاند؛ مثلاً برخی نقلها از بعضی بزرگان، آمیزش در اولین، میانی (مثلاً شب چهاردهم) و آخرین شب ماه قمری را مکروه دانستهاند یا گفتهاند که در زمانهایی مثل گرفتگی خورشید و ماه، زلزله، بادهای شدید یا ترس عمومی، بهتر است انسان به جای آمیزش، مشغول دعا و توجه به خدا باشد.
باز هم تأکید فقهای معاصر این است که این نوع توصیهها در حد احتیاط و ادب مستحب است و سند بسیاری از آنها ضعیف است؛ یعنی اگر کسی در این زمانها هم آمیزش کند، مادامی که حدود شرعی را رعایت کرده، گناه نکرده است. اگر زوجها به این توصیهها عمل کنند، باید حواسشان باشد که آن را به سطح وسواس، خرافه یا فشار روانی برای خود و همسرشان تبدیل نکنند. اسلام دین آسانی است و قرار نیست زندگی زناشویی به برنامهای پر از اضطراب و عدد و تاریخ تبدیل شود.
وقت مناسب در شبانهروز؛ از نگاه دینی و جسمی
از نظر فقه، رابطه سالم در هر ساعت شبانهروز (غیر از موارد استثنایی که گفتیم) ممکن است، اما در بعضی نوشتهها گفته شده که بهتر است آمیزش زمانی باشد که بدن در حالت آرامش، گرسنگی شدید یا پری معده نباشد و انسان آنقدر خسته نباشد که حق همسر را در لذت و معاشرت خوب رعایت نکند. در برخی متون، آخر شب (ساعات نزدیک سحر) به عنوان زمانی یاد شده که از نظر پزشکی و آرامش جسمی، برای کسانی که وعده غذاییشان هضم شده، بهتر است.
این نوع توصیهها بیشتر جنبه طبی و تجربی دارند تا حکم شرعی. برای زوجی که مثلاً صبحها یا عصرها فرصت و آرامش بیشتری دارند، هیچ اشکالی ندارد که لقاح در همان زمانها رخ دهد. معیار اصلی این است که زمان انتخابشده، هم شرعاً مجاز باشد، هم از نظر جسمی و روحی به ضرر هیچیک از دو طرف نباشد.
آداب معنوی و دعاها در زمان لقاح
از نظر اسلام، آداب معنوی قبل و حین آمیزش، برای سلامت و برکت لقاح و فرزند اهمیت زیادی دارد. در حدیث مشهور آمده است که وقتی مرد میخواهد با همسرش آمیزش کند، ذکر خاصی بگوید که مفهوم آن درخواست از خدا برای دور شدن شیطان از زوجین و فرزندی است که ممکن است نصیبشان شود؛ در ادامه روایت آمده که اگر در این حالت فرزندی تقدیر شود، شیطان به او زیان نمیرساند. این نشان میدهد که در نگاه اسلامی، لحظه لقاح، یک لحظه صرفاً «جسمانی» نیست، بلکه آغاز یک امانت الهی است.
همچنین، روایات و سخنان علما بر نیت صالح (قصد داشتن فرزند مؤمن)، حضور قلب، پرهیز از رفتارهای تحقیرآمیز یا خشونتبار، رعایت حریمهای شرعی (مثل خودداری از افشای جزئیات خصوصی زندگی زناشویی برای دیگران) و پرهیز از آمیزش در حال مستی یا بیهوشی تأکید دارند. همه این موارد، فضای معنوی لقاح را پاکتر میکند و امید به برکت این نطفه را بالا میبرد.

پیوند بین زمان لقاح و برنامهریزی علمی برای بارداری
امروزه بسیاری از زوجها در کنار رعایت آداب دینی، از دانش پزشکی برای شناخت زمان تخمکگذاری، تنظیم وزن، ترک دخانیات و اصلاح تغذیه استفاده میکنند. این نوع برنامهریزی از نگاه اسلام نه تنها ممنوع نیست، بلکه وقتی با توکل به خدا و نیت سالم همراه شود، نوعی استفاده از اسباب مشروع برای رسیدن به خواسته حلال به شمار میآید.
بنابراین «بهترین زمان لقاح از نظر اسلام» را میتوان ترکیبی از چند عامل دانست: زمان شرعاً مجاز، حال جسمی و روحی مناسب زوجین، رعایت آداب معنوی و دعاها، و اگر لازم است، در نظر گرفتن زمانهای علمیِ بیشترین احتمال بارداری (مثلاً حوالی تخمکگذاری). نتیجه نهایی، چه سریع به بارداری منجر شود و چه مدتی طولانیتر باشد، در نهایت در دست خدا است و زوجها وظیفه دارند هم تلاش کنند، هم صبور باشند.
پرسشهای متداول
آیا اسلام یک روز مشخص را به عنوان بهترین زمان لقاح تعیین کرده است؟
خیر، در احکام اصلی شریعت، روز و ساعت خاصی به عنوان «واجب» یا «الزامی» برای لقاح تعیین نشده است. فقط حدود کلی حلال و حرام رابطه مشخص شده و توصیههای جزئی، در حد ترجیح یا تجربه شخصی به حساب میآیند.
رابطه در زمان حیض و نفاس از نظر اسلام برای لقاح چه حکمی دارد؟
نزدیکی در زمان حیض و نفاس زن حرام است و باید تا پاک شدن کامل و انجام غسل، از آمیزش جنسی خودداری شود. از نظر پزشکی هم این زمان برای سلامت زن و احتمال عفونت مناسب نیست.
آیا میتوان برای لقاح، زمان تخمکگذاری را در کنار توصیههای دینی در نظر گرفت؟
بله، استفاده از اطلاعات پزشکی درباره زمان تخمکگذاری و دورههای باروری، در کنار توکل به خدا و رعایت آداب شرعی، کاملاً مجاز است و نوعی بهکارگیری اسباب طبیعی در کنار توکل به حساب میآید.
ذکری که پیش از آمیزش برای حفاظت فرزند توصیه شده چیست؟
در روایات، دعای کوتاهی قبل از آمیزش نقل شده که مضمون آن پناه بردن به خدا از شیطان برای خود زوجین و هر فرزندی است که ممکن است از این رابطه به وجود آید. گفتن این ذکر قبل از نزدیکی، از آداب مستحب زناشویی به شمار میآید.
آیا عمل نکردن به توصیههای مربوط به شبها و روزهای خاص، گناه دارد؟
خیر، این توصیهها (مثلاً ترجیح بعضی روزها یا پرهیز از برخی شبها) در حد «ترجیح و ادب مستحب» مطرح شدهاند، نه حکم قطعی واجب یا حرام. مهم این است که حدود کلی شرعی رعایت شود و رابطه در زمانهای ممنوع شرعی انجام نشود.
نتیجه گیری
در جمعبندی میتوان گفت اسلام به جای قفل شدن روی یک روز و ساعت خاص، بیشتر روی «حلال بودن رابطه، نیت پاک، آداب معنوی و رعایت سلامت زن و مرد» تأکید دارد. در چارچوب کلی شریعت، زوجها آزادند زمان لقاح را بر اساس شرایط جسمی، روحی، شغلی و حتی توصیههای علمی درباره زمان باروری انتخاب کنند و اگر خواستند، برخی توصیههای سنتی درباره روزها و شبهای خاص را نیز به عنوان مستحب احتمالی در نظر بگیرند، بدون اینکه گرفتار وسواس و ترس شوند.
اگر بارداری زودتر رخ ندهد، این به معنای بیبرکتی یا خطای زمانی قطعی نیست، بلکه بخشی از امتحان و تقدیر الهی است. وظیفه زوجها این است که هم از نظر دینی و اخلاقی تلاش درست را انجام دهند، هم از نظر پزشکی مشورت بگیرند و هم در نهایت، آرامش خود را با توکل به خدا و صبر حفظ کنند.
به اشتراک گذاری نظرات شما
اگر شما یا اطرافیانتان تجربهای درباره برنامهریزی برای بارداری با رعایت آداب اسلامی دارید، میتوانید آن را با دیگران به اشتراک بگذارید؛ از دعاهایی که خواندهاید تا تجربه مشورت با پزشک و مشاور مذهبی. پرسشها و دغدغههای شما درباره زمان مناسب لقاح و نگاه اسلام به این موضوع، میتواند به شکلگیری گفتوگویی مفید و آرامشبخش برای دیگر زوجها کمک کند. 🌿


















