رشت، شهر بارانهای بیوقفه و کوچههای همیشهسبز، اطرافش ییلاقهایی دارد که انگار از دل یک نقاشی آرام بیرون آمدهاند. این ییلاقها که بیشتر در ارتفاعات جنوب و غرب رشت قرار گرفتهاند، با هوای خنک، مراتع سرسبز، مهدلیل و سکوت آشکاری که همهجا جریان دارد، یکی از بهترین گزینهها برای یک سفر کوتاه در دل طبیعت گیلان هستند.
از سیاهرودبار با چشماندازهای جنگلی گرفته تا رحیمآباد و املش که مسیرهای کوهستانیشان میان مه محو میشود، و از سولماسر و سلانسر تا ارتفاعات امامزاده هاشم، هرکدام فضایی دارند که روح انسان را تازه میکند. ییلاقهای رشت جایی هستند که باران، مه و سبزی جنگل با هم دست به دست میدهند تا طبیعتی تماشایی بسازند. در ادامه در بخش گردشگری ماگرتا همراه ما باشید.
۱) دریاچه و ییلاق سقالکسار – از دل شهر تا خنکی جنگل
سقالکسار یکی از اولین اسمهایی است که وقتی حرف «ییلاق نزدیک رشت» وسط میآید، همه یادش میافتند. دریاچهای آرام، محصور در تپههای سبز و درختان، با آب ساکن و منظرهای که هم برای نشستن و خیره شدن خوب است، هم برای عکاسی. هوای اینجا نسبت به خود رشت خنکتر است، بهخصوص عصرها که نسیم از روی آب میوزد و ترکیب بوی خاک نمخورده و برگهای خیس، حالوهوای جنگلی واقعی میدهد.
اطراف دریاچه، فضاهای سبز و مرتفعتری هست که حس ییلاقیتر به آدم میدهد؛ جایی که میشود کمی از جمعیت دور شد و در سکوت، صدای پرندهها و حرکت باد در شاخهها را شنید. سقالکسار از آن جاهایی است که هم خانوادهها راحت با ماشین میتوانند نزدیکش شوند، هم طبیعتدوستها میتوانند کمی بالاتر بروند و گوشههای خلوتتری پیدا کنند.
۲) سلانسر – دشت باز، باد خنک و آسمان بزرگ
سلانسر یک ییلاق واقعی نزدیک رشت است؛ دشت نسبتاً باز در ارتفاعی بالاتر، با چشماندازی که رو به تپهها و لایهلایهی جنگلها باز میشود. اینجا خبری از رطوبت خفهکننده نیست؛ نسیم دائمی کوهستانی، هوا را سبک و خنک نگه میدارد و همین باعث شده سلانسر به یکی از مقصدهای محبوب آخرهفتهای برای رشتیها تبدیل شود.
حس سلانسر بیشتر حس «دشت ییلاقی» است تا جنگل فشرده؛ یعنی میتوانی روی چمنها قدم بزنی، بنشینی، آسمان باز بالای سرت را نگاه کنی و چند ساعتی از شلوغی و سقفهای کوتاه شهر فاصله بگیری. اگر آدمی هستی که از منظرههای باز و چشماندازهای وسیع خوشش میآید، سلانسر خیلی زود توی ذهنت میماند.
۳) پارک جنگلی سراوان – جنگلی که هرچه بالاتر بروی، خنکتر میشود
پارک جنگلی سراوان را بیشتر با دریاچهی کوچک و قایقسواری میشناسند، اما اگر کمی از فضای شلوغ ورودی دور شوی و به سمت ارتفاعات و دل جنگل بروی، هوای این منطقه کاملاً صبغهٔ ییلاقی پیدا میکند. درختان بلند، سایهسارهای عمیق و خاک نمخورده، دمای هوا را چند درجه پایینتر میآورد و حتی روزهای گرم تابستان هم زیر این سقف سبز، نفسکشیدن راحتتر میشود.
هرچه از مسیرهای اصلی بالاتر بروی، هوا خنکتر و سکوت جنگل بیشتر میشود. اینجا برای کسانی که دوست دارند هم «قابل دسترس» باشد، هم حس طبیعت عمیقتری داشته باشد، گزینهی خوبی است. نه آنقدر دور است که سفر طولانی بشود، نه آنقدر شهری که حس جنگل و ییلاق از بین برود.
۴) ماسوله – روستای پلکانی با هوای همیشه خنک
هرچند ماسوله در محدودهی فومن قرار میگیرد، اما برای خیلی از مسافران، «ییلاق ماسوله» عملاً جزو برنامهی سفر رشت است. روستای پلکانی، خانههای زردرنگ، کوچههای کمعرض، مه دائمی و نسیم خنکی که از دل کوه میوزد، ماسوله را به یکی از معروفترین ییلاقهای شمال تبدیل کرده. حتی روزهای پرمسافر، وقتی کوچهها شلوغاند، باز هم هوای نیمهسرد آن آدم را سرحال نگه میدارد.
بالادست روستا، هرچه از فضای مغازهها و حیاطهای رویهم فاصله بگیری، طبیعت خالصتر خودش را نشان میدهد؛ دامنههای سبز، درختان جنگلی، مسیرهای پیادهروی و سکوتی که فقط گاهی با صدای زنگ گوسفند یا حرف زدن مردم شکسته میشود. ماسوله از آن جاهایی است که هم وجههی تاریخی دارد، هم آبوهوایی کاملاً ییلاقی.
۵) ماسال و اولسبلنگاه – دنیای مه و خانههای چوبی
از رشت که کمی به سمت غرب استان بروی، ماسال و ییلاق اولسبلنگاه خودش را نشان میدهد؛ جایی که خیلیها آن را «سرزمین مه» صدا میزنند. دشتهای چمنپوش، خانههای چوبی پراکنده روی تپهها، دامهایی که آزاد میچَرند و مهای که تا زانو یا حتی سینه بالا میآید، این منطقه را تبدیل به یکی از جذابترین ییلاقهای گیلان کرده.
هوای ماسال و بهخصوص اولسبلنگاه، در تابستان هم خنک و گاهی سرد است. صبحهای اینجا، دیدن طلوع خورشید از میان لایههای ابر، تجربهای است که خیلیها حاضرند فقط برایش راه طولانی را از شهر طی کنند. برای رشتیها، ماسال یک «فرار جدی از گرما و شلوغی» حساب میشود، نه فقط یک گشت و گذار ساده.
۶) ییلاقات شفت – جنگل، ارتفاع و مه
شفت و ییلاقات اطرافش، بهویژه امامزاده ابراهیم و امامزاده اسحاق، از آن منطقههایی هستند که هم جنبهی زیارتی دارند، هم آبوهوای خنک و طبیعت واقعاً چشمنواز. مسیر رسیدن به این دو ییلاق، پر است از جنگلهای فشرده و پیچوخمهایی که مرتب منظره را عوض میکنند. هرچه بالاتر بروی، هوا سردتر و مه غلیظتر میشود.
خود روستاها روی شیب کوه جا گرفتهاند و خانهها با سقفهای شیروانی و چوبی، فضای ییلاقی را کامل میکنند. این منطقه در شب و حتی عصرهای تابستان، هوای سردی دارد که آدم را یاد پاییز میاندازد. برای کسی که از رشت راه میافتد، شفت یک مقصد هم خنک است، هم حالوهوای قدیمی و روستایی دارد.
۷) روستای جیرده و اطراف سقالکسار – ترکیب دریاچه، روستا و ارتفاع
روستای جیرده را میشود در ادامهی فضای سقالکسار دید؛ جایی که باغها، خانههای روستایی و ارتفاع ملایم، آن را به یک مقصد ییلاقی آرام تبدیل کرده است. هوای جیرده نسبت به رشت لطیفتر است، نسیم بیشتری جریان دارد و شبها بهخصوص، خنکی هوا حسابی خودش را نشان میدهد.
در مسیر و اطراف روستا، دشتهای کوچک، تپهها و باغهایی وجود دارند که فضای خوبی برای قدمزدن و نشستن در حاشیهی طبیعت فراهم میکنند. اینجا برای کسانی مناسب است که میخواهند هم در محدودهی دریاچه سقالکسار باشند، هم کمی از جمعیت فاصله بگیرند و فضای روستاییتر و ساکتتری را تجربه کنند.
۸) ارتفاعات درفک و روستاهای اطراف – کوهستان خنک و مهآلود
کوه درفک و روستاهای اطرافش (مثل روستاهای مرتفع در مسیر رودبار و رحمتآباد) بهخاطر ارتفاع بسیار بیشتر و هوای کوهستانی، کاملاً حالوهوای ییلاقی سنگین دارند. اینجا دیگر فقط نسیم خنک نیست؛ در بخشی از سال واقعاً سرد است، حتی وقتی شهرهای اطراف گرم و شرجیاند.
مسیرهای منتهی به درفک، جنگلهای عمیق، چمنزارهای بلند و گاهی «دریای ابری» را به نمایش میگذارند که زیر پای تو حرکت میکند. برای کسی که از رشت راه میافتد، این منطقه کمی دورتر است، اما در عوض، تجربهای از کوهستان واقعی و ییلاق سختتر و بکرتر به او میدهد؛ جایی که سکوت، آسمان پرستاره و باد سرد، نقش اصلی را بازی میکنند.
۹) روستاهای اطراف لاکان – خنکای نزدیک به شهر
لاکان و روستاهای اطرافش، از جمله مناطقی هستند که با فاصلهی کم از رشت، هوایی خنکتر و فضایی سبزتر ارائه میدهند. این منطقه بیشتر با بافت جنگلی و تپههای ملایم شناخته میشود و به همینخاطر، در روزهای گرم، پناهگاهی نزدیک برای کسانی است که نمیخواهند راه طولانی بروند.
هوای لاکان و اطرافش معمولاً نمدار و خنک است، بهخصوص عصرها که نسیم از دل درختها عبور میکند. این منطقه برای پیکنیک کوتاه، قدمزدن در کنار درختان و نفسکشیدن در هوایی که سنگینی شهر را ندارد، بسیار مناسب است.
۱۰) جادههای کوهستانی بین رشت و فومن – مسیرهایی که خودشان ییلاقاند
گاهی خود مسیر، بهقدر مقصد ارزش دارد. جادههای فرعی و کوهستانی بین رشت، فومن، ماسوله و ماسال، پر از پیچ و خمهاییاند که هرکدام به نقطهای خنک و خوشمنظره میرسند. کنار این مسیرها، روستاها، چشمهها و پیچهایی هستند که اگر کمی توقف کنی، میشود چند ساعتی را در هوایی خنکتر و منظرهای سبزتر گذراند.
این نقاط شاید اسم «مشهور» نداشته باشند، اما برای کسی که اهل کشف است، دقیقاً همان چیزیاند که یک ییلاق واقعی باید باشد: سکوت، نسیم سرد، بوی درخت و خاک نمخورده، بدون ازدحام و تابلوهای بزرگ.
۱۱) لشت نشاء – دشتهای سبز، باد خنک و روستاهای آرام
لشتنشاء اگرچه بیشتر بهخاطر شالیزارهای گستردهاش معروف است، اما بخشهای مرتفعتر و روستاهای اطرافش یکی از مناطق خوشآبوهوای رشت محسوب میشوند. این منطقه در تابستان تحتتأثیر بادهای خنکی است که از سمت دریا و جنگل میوزد و همین باعث میشود هوای آن نسبت به مرکز رشت چند درجه پایینتر باشد. گستردگی زمینها و نبود سازههای بلند، نسیم را بدون مانع در تمام روستاها پخش میکند.
شبهای لشتنشاء، مخصوصاً حوالی نهرها و باغها، حالوهوای کاملاً ییلاقی دارد. صدای کرم شبتابها، جیرجیرکها و بوی خاک مرطوب فضا را پر میکند. این منطقه برای کسانی که دنبال مقصدی نزدیک و خلوت هستند، یک گزینهٔ ایدئال است؛ چون هم طبیعت بکر دارد، هم از ازدحام نقاطی مثل سقالکسار و ماسوله دور است.
۱۲) شهر اطاقور – منطقهای مرتفع و بادخیز در شرق گیلان
اطاقور از جمله مناطق ییلاقی خوشهوا در شرق گیلان است و نسبتبه رشت مسیر نسبتاً کوتاهی دارد. این منطقه بهدلیل قرارگیری در میان دامنههای تپهای و وزش باد سرد، یک پناهگاه واقعی در روزهای گرم تابستان است. ارتفاعات اطراف اطاقور چشماندازهای وسیعی از جنگلهای انبوه و روستاهای پنهان در میان درختان ارائه میدهند.
در بخشهای بالادست، ابرها گاهی تا سطح زمین پایین میآیند و فضای مهآلودی شبیه ییلاقات ماسال ایجاد میکنند. وجود چشمهها، صدای آب روان و سکوت روستا، تجربهٔ طبیعتگردی در اطاقور را کاملتر میکند. این منطقه برای کسانی که دوست دارند یک جای متفاوت از مسیرهای معمول رشت تجربه کنند، انتخاب عالی است.
۱۳) رودبار چای – ترکیب رودخانه، تپههای بلند و هوای سرد
رودبار چای منطقهای نزدیکتر به رودبار است اما از رشت نیز فاصلهٔ زیادی ندارد و یکی از مقاصد ییلاقی محبوب برای رشتیها محسوب میشود. جریان رودخانه، تپههای بلند دوطرف مسیر، پوشش جنگلی و ارتفاع مناسب باعث شده هوای این منطقه تقریباً در تمام فصول سال مطلوب و خنک باشد.
اینجا برای پیکنیکهای خانوادگی و نیز برای عکسبرداری طبیعت، نقطهای عالی است. بخشهایی از رودبار چای بهقدری بکرند که وقتی در آن قدم میزنی، فقط صدای جریان آب، حرکت باد و پرندهها را میشنوی. از نظر حالوهوای ییلاقی، این منطقه یک سطح بین «جنگلی» و «کوهستانی» است و همین ترکیب متفاوتش را زیباتر کرده.
۱۴) خمام – ییلاق ساحلی با باد خنک و زمینهای باز
خمام از نظر ارتفاع یک منطقه کوهستانی نیست، اما بهخاطر وزش بادهای دائمی ساحلی و زمینهای باز، در تابستان هوای بسیار مطبوعی دارد. این منطقه بیشتر شبیه «ییلاق ساحلی» است؛ یعنی خنکای هوا حاصل نزدیکی به ساحل و رطوبت کنترلشدهٔ بادهای دریایی است.
روستاهای اطراف خمام، مثل جیرس۱۹محله، چوکام و بخشهایی از خمام شمالی، عصرهای فوقالعاده خنکی دارند. صدای باد در بین ساقههای برنج، بوی نم خاک و انعکاس آسمان در شالیزارهای پرآب، ترکیب جذابی برای یک عصر تابستانی میسازد. این منطقه برای کسانی که نمیخواهند مسیر کوهستانی طی کنند، یک انتخاب متفاوت و درجهیک است.
۱۵) روستای چوبر – نقطهای کوهستانی میان رشت و تالش
چوبر بین مناطق جلگهای رشت و بخشهای مرتفع تالش قرار دارد و همین موقعیت باعث شده آبوهوای ترکیبی، متعادل و خنک داشته باشد. این منطقه نسبتبه سایر ییلاقهای معروف کمتر شلوغ میشود و طبیعت دستنخوردهٔ زیادی دارد.
در چوبر هم جنگل پیدا میکنی، هم دشتهای بلند و هم خانههای روستایی قدیمی. این تنوع باعث میشود هرکسی با هر سلیقهای بتواند بخشی از آن را دوست داشته باشد. نسیم عصرگاهی چوبر واقعاً خنک است و برای کسانی که دنبال مقصدی متفاوت اما در دسترس هستند، یکی از بهترین پیشنهادهاست.
۱۶) روستای برهسر و ارتفاعات داماش – دشتهای خنک و طبیعت حیرتانگیز
برهسر و داماش از مقاصد ییلاقی معروف گیلان هستند و از رشت نیز فاصلهٔ مناسبی دارند. دشتها و تپههایی که دور تا دور روستا را فراگرفتهاند، نسیم کوهستانی دائمی و چشمههای فراوان دارند. این منطقه در تابستان همیشه هوای لطیف و دلچسبی دارد.
بهخصوص صبحهای مهدار برهسر، یکی از زیباترین تجربههای ییلاقی در کل گیلان و شمال است. این منطقه برای طبیعتگردها، عکاسان و کسانی که دنبال نقطهای خلوتتر از ماسال و سقالکسار هستند، بسیار ارزشمند است.
۱۷) لیلاکوه – ارتفاعات سبز بین لاهیجان و رشت
لیلاکوه بهطور رسمی بخشی از لاهیجان است، اما بسیاری از رشتیها در روزهای گرم تابستان آن را بهعنوان مقصد ییلاقی نزدیک انتخاب میکنند. مسیرهای سرسبز، زمینهای شیبدار و چشماندازهای رو به جنگل، فضای ییلاقی لذتبخشی ایجاد میکنند.
هوای لیلاکوه بهدلیل ارتفاع نسبی، معمولاً چند درجه خنکتر از مرکز رشت است. پیادهروی سبک در مسیرهای پرگل، نشستن در کنار باغها و تماشای غروب از بالای تپهها، تجربهای آرام و متفاوت برای مسافران میسازد.
۱۸) روستای قوشخانه – روستایی مرتفع و بسیار خوشهوا
قوشخانه از روستاهای خوشآبوهوای اطراف رشت است که نسبتبه بقیه، ارتفاع بیشتری دارد و شبها کاملاً خنک میشود. مسیر رسیدن به روستا از جنگل و تپههای سبز عبور میکند و همین خود بهتنهایی یک تجربهٔ کوچک از طبیعتگردی است.
در قوشخانه کمتر شلوغی و رفتوآمد میبینی. همین آرامش باعث شده مقصدی محبوب برای کسانی باشد که دنبال جای دنج، سرسبز و خلوت هستند. باغها، زمینهای باز و باد سرد عصرگاهی، حس یک ییلاق واقعی را به تو منتقل میکند.
۱۹) پیرکلاچای – دشت های مهآلود در دل جنگلهای لوشان
پیرکلاچای یکی از نقاط بکر و کماسم اما بسیار خوشآبوهوای گیلان است. این منطقه ترکیبی از دشتهای بلند، چشمههای طبیعی و جنگلهای نیمهمتراکم دارد و هوای آن در تابستان فوقالعاده مطبوع است. بهدلیل ارتفاع، نسیم سرد کوهستان در تمام روز جریان دارد.
از دل جنگل که بالا بروی، ناگهان به دشتهای باز و وسیعی میرسی که مه گاهی تا زانو بالا میآید. تجربهٔ بودن در این فضا، برای کسی که از رشت آمده، یک فرار واقعی از گرما محسوب میشود.
❓ سوالات متداول درباره مکانهای ییلاقی رشت
بهترین زمان رفتن به ییلاقهای رشت چه فصلی است؟
معمولاً از اواسط بهار تا اوایل پاییز، یعنی حدود اردیبهشت تا اواخر شهریور، آبوهوا برای رفتن به ییلاقها ایدهآل است. تیر و مرداد، وقتی رطوبت رشت زیاد میشود، این مناطق خنکی واقعیشان را نشان میدهند.
کدام ییلاقها به مرکز رشت نزدیکترند؟
سقالکسار، سلانسر، سراوان و لاکان از جمله نقاطیاند که با فاصلهی کمتری نسبت به شهر، هوای خنکتر و فضای ییلاقی ارائه میدهند.
اگر خانوادهام همراه باشند، کدام مقصدها مناسبترند؟
برای خانوادهها معمولاً سقالکسار، سراوان، ماسوله، سلانسر و ییلاقات شفت (امامزاده ابراهیم و امامزاده اسحاق) گزینههای امنتر، شناختهشدهتر و راحتتر از نظر دسترسی هستند.
برای تجربهٔ فضای بکرتر و خلوتتر کجا بهتر است؟
ارتفاعات درفک، بخشهایی از ماسال و اولسبلنگاه، روستاهای کمترشناختهشده اطراف جیرده یا لاکان، معمولاً خلوتتر و بکرترند؛ البته کمی راهپیمایی و تحمل مسیر را هم میطلبند.
جمعبندی
مکانهای ییلاقی رشت، ترکیبی از مراتع باز، جنگلهای مرطوب، کوهستانهای مهگرفته و هوای خنک تابستانی هستند. در این مناطق میتوان صبح را با صدای پرندگان آغاز کرد، ظهر را کنار چشمهها گذراند و عصر را با تماشای مه که روی دامنهها مینشیند به پایان رساند.
سیاهرودبار با دشتهای سبز، امامزاده هاشم با هوای لطیف کوهستان، سولماسر با چشماندازهای آرامشبخش و رحیمآباد با مسیرهای جنگلی زیبا، از محبوبترین ییلاقهای اطراف رشت هستند. این مناطق برای خانوادگی سفرکردن، لذتبردن از طبیعت و تجربه هوای تازه بهترین انتخاباند.
نظر شما چیه؟
رشت پر از ییلاقهای خنک و دیدنیه که هرکدوم یه حالوهوای خاص دارن. حالا نوبت شماست 👇
به نظرتون بهترین ییلاق رشت کدومه؟
سیاهرودبار؟ سولماسر؟ یا ارتفاعات املش و رحیمآباد؟
تجربه و نظرتون رو در بخش کامنتها بنویسید — چون دیدگاه شما میتونه بهترین راهنمای مسافران بعدی باشه! 🌲☁️
