اخبارعلمی

خواص گیاه درمنه: داروی طبیعی برای درمان عفونت‌ها و التهاب‌ها

گیاهی معجزه‌آسا برای پاکسازی بدن از سموم 🌸 آرامش ذهن و بدن با رایحه و دم‌ نوشی آرام‌ بخش ☕

درمنه یکی از مشهورترین گیاهان دارویی خانواده کاسنی است که در طب سنتی ایران و بسیاری از فرهنگ‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد. این گیاه پر از عطر تند و تلخ، سال‌هاست برای تقویت بدن، ضدعفونی‌کردن، بهبود هضم، درمان انگل‌ها و حتی به عنوان یار کمکی در کنترل دیابت و برخی سرطان‌ها به کار می‌رود.

در سال‌های اخیر، وجود ترکیب فعالی به نام «آرتمیزینین» در درمنه، دوباره نگاه پژوهشگران را به این گیاه جلب کرده است؛ ترکیبی که در مبارزه با مالاریا، انگل‌ها و برخی سلول‌های سرطانی نقش مهمی دارد. در این مقاله از بخش گل و گیاه ماگرتا، به‌صورت مفصل با طبع، ترکیبات، خواص، طریقه مصرف و عوارض احتمالی گیاه درمنه آشنا می‌شوید تا بتوانید با نگاه آگاهانه‌تری سراغ این گیاه قوی بروید.

خواص گیاه درمنه

آشنایی با گیاه درمنه و نام‌های دیگر آن

درمنه گیاهی علفی، چندساله و معطر است که به جنس آرتمیزیا تعلق دارد. ارتفاع آن بسته به گونه و شرایط محیطی معمولاً بین حدود سی تا پنجاه سانتی‌متر و در برخی گونه‌ها حتی تا دو متر هم می‌رسد. ساقه‌ها چوبی و نسبتاً سخت، برگ‌ها کوچک، عمیقاً برید‌ه‌دار و اغلب پوشیده از کرک‌های سفید یا نقره‌ای هستند که به گیاه ظاهری خاکستری-سبز می‌دهد. گل‌ها معمولاً کوچک، زرد یا زرد مایل به سبز و در خوشه‌های متعدد بر روی شاخه‌ها ظاهر می‌شوند.

درمنه در ایران و متون طب سنتی با نام‌های دیگری مانند برنجاسف، گندواش، شیح، درمنه کوهی، درمنه خراسانی و… نیز شناخته می‌شود. این گیاه بومی آسیا، اروپا و شمال آفریقا است و در ایران بیشتر در مناطق خشک و نیمه‌خشک، به‌صورت بوته‌های کپه‌ای، و در نواحی هیرکانی، آذربایجان و بخش‌هایی از شمال و شمال‌شرق کشور دیده می‌شود. مقاومت بالای درمنه به خشکی، شوری خاک و سرمای زمستانی باعث شده به‌عنوان یکی از گیاهان مهم پوشش بیابانی و مرتعی شناخته شود.

طبع گیاه درمنه در طب سنتی

در طب سنتی ایرانی، طبع درمنه را «خیلی گرم و خشک» ذکر کرده‌اند. همین ویژگی باعث شده که این گیاه بیشتر برای افرادی با مزاج سرد و تر، یا کسانی که دچار تجمع رطوبت، بلغم، سردی اندام‌ها، ضعف هضم و سستی گردش خون هستند، پیشنهاد شود.

درمنه را گیاهی بادشکن، قاطع بلغم، محلل ریاح (برطرف‌کننده گاز و نفخ)، مقوی بدن و اشتها‌آور می‌دانند. از دید حکما، این گیاه علاوه بر تقویت دستگاه گوارش و اعصاب، بر کبد، صفرا، کلیه و رحم نیز اثرگذار است و در درمان برخی بیماری‌های عفونی، پوستی، تب‌دار و انگل‌های روده‌ای استفاده می‌شود. در عین حال، همین طبع بسیار گرم و ترکیبات قوی، دلیل اصلی تأکید بر مصرف محتاطانه و در حد اعتدال است.

ترکیبات شیمیایی مهم درمنه و راز قدرت آن

قدرت درمانی درمنه تا حد زیادی به ترکیبات گیاهی فعال موجود در بخش‌های مختلف آن برمی‌گردد. در منابع علمی حدود چهل ترکیب مختلف برای این گیاه گزارش شده است. مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: آرتمیزینین، سانتونین، انواع فلاونوئیدها، تری‌ترپن‌ها، کومارین‌ها، توجون، سینئول، اکالیپتول، کامفور، بورنئول و کامفن.

آرتمیزینین، ستاره اصلی ترکیبات درمنه، یک ماده سسکویی‌ترپن لاکتونی است که در کرک‌های غده‌ای گیاه ساخته می‌شود. این ماده توانایی بالایی در از بین بردن انگل مالاریا، برخی باکتری‌ها، قارچ‌ها و سلول‌های سرطانی دارد و در عین حال نسبت به سلول‌های سالم، انتخاب‌گری بیشتری نشان می‌دهد. سانتونین، ترکیب کرم‌کش معروف درمنه، نقش مهمی در دفع کرم‌های روده‌ای دارد. توجون و برخی مونوترپن‌ها، مسئول بخش زیادی از اثرات قوی عصبی و گوارشی گیاه هستند که اگر درست و در دوز مناسب استفاده نشوند، ممکن است عوارضی ایجاد کنند.

خواص گوارشی درمنه؛ از نفخ تا تقویت معده

درمنه از دید طب سنتی یکی از گیاهان مهم در حوزه گوارش است. تلخی و عطر قوی این گیاه، در کنار خواص ضدباکتریایی و ضدالتهابی، کمک می‌کند ترشحات گوارشی بهتر شود، حرکات روده تنظیم گردد و نفخ و دل‌پیچه کاهش یابد.

دم‌کرده یا جوشانده ملایم درمنه، به‌ویژه زمانی که بعد از غذا یا بین وعده‌ها مصرف شود، می‌تواند به رفع احساس سنگینی معده، هضم بهتر غذاهای چرب و مقابله با سوءهاضمه کمک کند. این گیاه با ضدعفونی‌کردن نسبی محیط معده و روده، احتمال رشد برخی میکروب‌ها و انگل‌ها را کم می‌کند و در نسخه‌های سنتی برای دفع کرم‌های روده‌ای نیز به‌کار می‌رفته است. ترکیباتی مانند سانتونین و برخی اسانس‌ها، نقش اصلی را در این اثرات ایفا می‌کنند.

تأثیر درمنه بر دیابت و قند خون

در منابع جدید و سنتی، به نقش کمکی درمنه در کاهش قند خون اشاره شده است. مصرف دم‌نوش یا فرآورده‌های استاندارد این گیاه می‌تواند در کنار اصلاح تغذیه و فعالیت بدنی، به بهبود کنترل قند خون کمک کند. برخی مطالعات نشان می‌دهد که ترکیبات آنتی‌اکسیدانی درمنه، با محافظت از سلول‌های لوزالمعده و بهبود حساسیت به انسولین، در تعادل قند خون نقش دارند.

البته مهم است که تأکید شود درمنه هرگز جایگزین داروهای دیابت و توصیه پزشک نیست. افراد دیابتی در صورت تمایل به استفاده از این گیاه، باید حتماً با پزشک یا متخصص طب سنتی مشورت کنند، چون ترکیب گیاه با برخی داروها یا وضعیت‌های خاص می‌تواند خطرناک باشد و ممکن است افت شدید قند یا تداخل دارویی ایجاد کند.

خواص ضدسرطانی و نقش آرتمیزینین

یکی از جنجالی‌ترین و جذاب‌ترین بخش‌های مربوط به درمنه، بحث خواص ضدسرطانی آن است. مطالعات متعددی نشان داده‌اند که آرتمیزینین موجود در درمنه، به‌ویژه وقتی با آهن ترکیب شود، می‌تواند روی طیفی از سلول‌های سرطانی مانند سرطان پستان، مغز، ریه، روده بزرگ، خون و… اثر تخریبی داشته باشد. دلیل این موضوع نیاز شدید سلول‌های سرطانی به آهن است؛ آرتمیزینین به آهن جذب می‌شود و در تماس با سلول‌های سرطانی، واکنش‌هایی ایجاد می‌کند که به مرگ آن‌ها منجر می‌شود، در حالی که سلول‌های سالم کمتر آسیب می‌بینند.

با وجود این یافته‌های امیدوارکننده، استفاده از درمنه یا آرتمیزینین به‌عنوان درمان اصلی سرطان، بدون نظارت متخصص، بسیار خطرناک و اشتباه است. در حال حاضر از مشتقات استاندارد آرتمیزینین در حوزه‌هایی مانند درمان مالاریا و در بعضی پروتکل‌های پژوهشی سرطان استفاده می‌شود، اما گیاه درمنه خام یا دم‌نوش آن نمی‌تواند جایگزین شیمی‌درمانی، جراحی یا درمان‌های هدفمند پزشکی باشد. بهترین نگاه این است که درمنه در صورت تأیید متخصص، در کنار درمان‌های اصلی و با دوز مشخص به‌کار رود، نه به‌عنوان یک معجزه‌گر مستقل.

خواص درمنه برای اعصاب، خواب و استرس

درمنه به دلیل طعم تلخ و عطر تند، بیشتر با گوارش و انگل‌ها شناخته می‌شود، اما در طب سنتی، برای اعصاب و روحیه نیز از آن استفاده شده است. گفته می‌شود که این گیاه می‌تواند در کاهش استرس و اضطراب، کمک به بهبود خواب و رفع خستگی مزمن نقش داشته باشد.

برخی ترکیبات اسانسی درمنه مانند اکالیپتول، بورنئول و مقدار مشخصی کامفور، اثرات آرام‌بخش ملایم و تنظیم‌کننده گردش خون مغزی دارند؛ به همین دلیل، مصرف محتاطانه دم‌نوش گیاه، در برخی افراد به کاهش سردردهای عصبی، احساس سنگینی سر و بهبود کیفیت خواب کمک کرده است. البته به‌خاطر وجود توجون و سایر ترکیبات فعال، در افراد مستعد تشنج یا صرع، مصرف گیاه می‌تواند مشکل‌ساز باشد و باید به‌طور کامل پرهیز شود.

اثرات درمنه بر کبد، صفرا و دستگاه ایمنی

درمنه در متون طب سنتی، از گیاهان مهم برای کمک به کبد و صفرا شمرده شده است. این گیاه با تحریک ملایم ترشح صفرا، می‌تواند به بهبود هضم چربی‌ها، کاهش احساس تهوع بعد از غذای چرب و کمک به درمان یرقان (زردی) ناشی از اختلالات صفراوی کمک کند.

از سوی دیگر، وجود ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی متعدد، درمنه را به گیاهی مفید برای کاهش التهاب مزمن و حمایت از دستگاه ایمنی بدل کرده است. در برخی گزارش‌ها، اثرات مثبت آن بر تنظیم لیپوپروتئین‌ها و پیشگیری نسبی از پیشرفت آترواسکلروز (تصلب شرایین) نیز اشاره شده است؛ یعنی همان فرایندی که به مرور باعث تنگ شدن رگ‌ها و افزایش خطر سکته قلبی و مغزی می‌شود.

درمنه در درمان مالاریا و بیماری‌های عفونی

آرتمیزینین موجود در درمنه، اساس بسیاری از داروهای جدید ضد مالاریا است. این ترکیب، انگل مالاریا را که در گلبول‌های قرمز زندگی می‌کند، هدف قرار می‌دهد و با سازوکار خاصی که دارد، باعث مرگ انگل می‌شود. به همین دلیل، درمنه در سال‌های اخیر علاوه بر نقش سنتی خود، دوباره در مرکز توجه جهانی به‌عنوان منبع طبیعی این ترکیب قرار گرفته است.

در کنار مالاریا، خاصیت ضدباکتری، ضدقارچ و ضدویروس درمنه نیز مورد توجه است. در طب سنتی از آن برای کمک به درمان سرماخوردگی، سرفه، عفونت‌های خفیف تنفسی و برخی بیماری‌های پوستی مانند اگزما، خارش و جوش‌های التهابی استفاده شده است.

خواص درمنه برای پوست، مو و دهان

روغن و عصاره درمنه به‌خاطر ضدعفونی‌کنندگی و آنتی‌اکسیدانی، در برخی محصولات پوستی استفاده می‌شود. استفاده موضعی مناسب و رقیق‌شده روغن درمنه می‌تواند به کاهش التهاب، خارش و برخی ضایعات پوستی کمک کند و با رساندن آنتی‌اکسیدان‌ها به پوست، در بهبود شادابی و دفاع طبیعی پوست نقش داشته باشد.

در طب سنتی، ضماد خاکستر درمنه با برخی روغن‌ها برای جلوگیری از ریزش مو و تقویت رشد آن به کار می‌رفته است. همچنین خلال کردن دندان‌ها با شاخه‌های درمنه یا استفاده از فرآورده‌های مناسب آن، برای تقویت لثه‌ها و کاهش عفونت‌های خفیف دهان توصیه شده است. البته استفاده موضعی بدون نظر متخصص و با غلظت‌های نامشخص، ممکن است تحریک پوستی و حساسیت ایجاد کند.

نقش درمنه در قاعدگی، رحم و بیماری‌های زنانه

درمنه به‌عنوان گیاهی قاعده‌آور شناخته می‌شود؛ یعنی می‌تواند با تحریک رحم و به جریان انداختن خون، به تنظیم قاعدگی‌های سرد، دیررس یا کم‌خون کمک کند. در برخی نسخه‌ها، از دم‌نوش یا ترکیبات خاص درمنه برای کاهش دردهای قاعدگی ناشی از سردی و رطوبت استفاده می‌شود.

اما همین خاصیت قاعده‌آوری، دلیل اصلی ممنوعیت مصرف آن در دوران بارداری است؛ زیرا می‌تواند خطر سقط جنین را افزایش دهد. برای زنان شیرده نیز به دلیل احتمال گذر برخی ترکیبات به شیر و تأثیر بر نوزاد، مصرف درمنه توصیه نمی‌شود. در مجموع، هرگونه استفاده درمانی در حوزه سلامت زنان، باید حتماً زیر نظر پزشک یا متخصص طب سنتی انجام شود.

طریقه مصرف گیاه درمنه در زندگی روزمره

درمنه را می‌توان به شکل‌های مختلفی مصرف کرد: دم‌نوش، جوشانده، پودر، عصاره، اسانس، قرص و کپسول، و البته به‌عنوان طعم‌دهنده در آشپزی. در برخی فرهنگ‌ها از برگ و سرشاخه‌های گیاه، کمی قبل از گلدهی، برای تهیه ترشی‌های تلخ و خوش‌عطر استفاده می‌شود که کنار غذاهای چرب، گوشت و ماهی مصرف می‌شوند.

در نسخه‌های سنتی توصیه شده است که سه تا چهار گرم گرد غنچه‌های خشک‌شده درمنه را با عسل، مربا یا شیر مخلوط کرده و صبح ناشتا مصرف کنند، یا حدود ده گرم از پودر گیاه را در آب جوش دم کرده، محلول صاف‌شده را در چند نوبت در طول روز بنوشند. این روش‌ها بیشتر برای دفع کرم‌های روده، تحریک هضم و تقویت عمومی بدن مطرح شده‌اند. همچنین دم‌کردن مقدار مشخصی از گیاه و استفاده موضعی از آن، در گزیدگی عقرب و رتیل یا تقویت لثه‌ها و موها ذکر شده است.

با این حال، به‌دلیل ترکیبات قوی مانند توجون و احتمال بروز عوارض، خوددرمانی با دوزهای بالا یا طولانی‌مدت اصلاً توصیه نمی‌شود. بهتر است اگر قصد استفاده منظم دارید، حتماً مقدار، دوره و شکل مصرف را از متخصص بپرسید.

عوارض، مضرات و موارد منع مصرف درمنه

درمنه گیاهی قوی است و درست به همین دلیل، در کنار خواص زیاد، عوارض بالقوه جدی هم دارد. مصرف بی‌رویه یا طولانی‌مدت، به‌خصوص در افراد حساس، می‌تواند باعث بروز علائم آلرژیک مانند خارش، کهیر، قرمزی پوست، سوزن‌سوزن شدن دهان، تورم لب‌ها، سردرد، دل‌درد، تهوع، استفراغ، خس‌خس سینه، سرفه و حتی تنگی نفس شود. در افراد مستعد، این واکنش‌ها می‌توانند به سمت شوک آلرژیک (آنافیلاکسی) پیش بروند که وضعیت اورژانسی است.

افرادی که بیماری قلبی دارند و داروهایی مانند وارفارین مصرف می‌کنند، باید از درمنه دوری کنند، چون احتمال خونریزی گوارشی و تداخل با دارو وجود دارد. زنان باردار و شیرده، کودکان، بیماران مبتلا به صرع یا تشنج، و کسانی که بیماری‌های شدید کبدی دارند نیز نباید بدون اجازه پزشک از این گیاه استفاده کنند.

در صورت بروز علائمی مانند سرگیجه شدید، درد قفسه سینه، تنگی نفس، تپش قلب غیرطبیعی، ضعف شدید، اسهال یا استفراغ مداوم، یا هر واکنش پوستی گسترده پس از مصرف درمنه، لازم است مصرف گیاه فوراً قطع شده و در صورت نیاز، مراجعه پزشکی انجام شود.

پرسش‌های متداول درباره خواص گیاه درمنه

طبع گیاه درمنه چگونه است؟
طبع درمنه در طب سنتی خیلی گرم و خشک ذکر شده و بیشتر برای مزاج‌های سرد و تر و مشکلات ناشی از سردی و رطوبت توصیه می‌شود.

درمنه برای چه بیماری‌هایی بیشتر استفاده می‌شود؟
برای تقویت گوارش، کاهش نفخ و دل‌درد، دفع کرم‌های روده، کمک به کنترل دیابت، حمایت از کبد و صفرا، بهبود بعضی بیماری‌های پوستی، کمک به سرماخوردگی و در برخی منابع به‌عنوان یار کمکی در سرطان و مالاریا استفاده می‌شود.

آیا درمنه واقعاً ضدسرطان است؟
درمنه حاوی آرتمیزینین است که در مطالعات آزمایشگاهی اثرات ضدسرطانی نشان داده، اما مصرف گیاه به‌هیچ‌وجه جایگزین شیمی‌درمانی، جراحی یا درمان‌های پزشکی نیست و فقط با نظر متخصص می‌تواند نقش کمکی داشته باشد.

چه کسانی نباید از درمنه استفاده کنند؟
زنان باردار و شیرده، کودکان، افراد مبتلا به صرع، بیماران قلبیِ تحت درمان با داروهای خاص مثل وارفارین و کسانی که بیماری‌های شدید کبدی یا حساسیت‌های شدید دارند نباید خودسرانه درمنه مصرف کنند.

طریقه مصرف ایمن درمنه چگونه است؟
برای بیشتر افراد، مصرف کوتاه‌مدت و در دوز کم به صورت دم‌نوش یا فرآورده‌های استاندارد، آن هم با مشورت متخصص، ایمن‌تر است. استفاده طولانی‌مدت، دوزهای بالا یا ترکیب با داروهای مهم، حتماً نیاز به نظر پزشک دارد.

نتیجه‌گیری

درمنه گیاهی است با شخصیت قوی؛ تلخ، معطر و سرشار از ترکیبات فعال. از کمک به هضم و دفع نفخ تا نقش کمکی در دیابت، تقویت کبد و صفرا، حمایت از سیستم ایمنی، کمک در مالاریا و حتی داشتن ترکیب ضدسرطانی آرتمیزینین، همگی نشان می‌دهد که این گیاه می‌تواند در کنار سبک زندگی سالم و درمان‌های علمی، همراه ارزشمندی برای بدن باشد.

اما همین قدرت، دلیل اصلی احتیاط در مصرف آن است. درمنه برای همه مناسب نیست، دوز و مدت مصرف اهمیت دارد و در برخی بیماری‌ها باید کاملاً کنار گذاشته شود. اگر قرار است از این گیاه استفاده کنید، بهترین کار این است که آن را زیر نظر فرد آگاه و با شناخت شرایط بدنی خودتان وارد برنامه درمانی کنید، نه با خوددرمانی و امید واهی به «درمان معجزه‌ای».

به اشتراک گذاری نظرات شما

اگر شما هم تجربه‌ای از مصرف دم‌نوش، جوشانده، پودر یا روغن درمنه داشته‌اید، خوشحال می‌شوم در بخش نظرات آن را با دیگران در میان بگذارید؛ مخصوصاً اینکه در چه مشکلی از آن استفاده کردید و چه نتیجه‌ای گرفتید. همین تجربه‌های واقعی می‌تواند تصویر روشن‌تر و کاربردی‌تری از این گیاه قدرتمند برای بقیه خوانندگان بسازد. 🌿

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه × 1 =