معنی ضرب المثل عالم ناپرهیزکار، کوریست مشعله دار
معنی و مفهوم حکایت عالم ناپرهیزکار، کوریست مشعله دار به همراه گسترش و بازآفرینی آن
معنی ضرب المثل عالم ناپرهیزکار، کوریست مشعله دار به فرد عالمی اشاره دارد که بی تقوایی کرده و از علم خود استفاده نکرده است. برای مشاهده داستان و بازآفرینی این حکایت در ادامه با بخش ضرب المثل ماگرتا همراه باشید.
مطلب پیشنهادی: معنی ضرب المثل عالم شدن چه آسان
مفهوم ضرب المثل عالم ناپرهیزکار، کوریست مشعله دار
مفهوم این ضرب المثل به فرد نابینایی اشاره دارد که با برخورداری از دانش و علم زیادی، تا به حال نتوانسته از علم و دانش خود استفاده کرده و بهره و سودی ببیند. در حقیقت میتوان گفت که علم و دانش فرد عادل به هیچ دردی نمیخورد و او قادر به دریافت سود و بهره از علم خود نیست. در واقع منظور از چراغ و مشعل همان دانش و علم فرد عالم بوده و زمانی که دچار گناه و خطایی میشود به این صورت پای خود را در مسیر اشتباهی گذاشته و کارهایی را انجام میدهد که هیچ سودی برایش ندارد.
در واقع با استفاده از این حکایت فرد عالم به انسان نابینا و کوری تشبیه شده که علم آن همانند چراغی است ولی به علت اینکه استفاده و بهرهای از آن نمیبرد، از روشنایی آن فایدهای نمیبیند. باید بدانید که این کار غلط بوده و هر فردی باید بتواند از علم و دانش خود استفاده کرده و بهرهای ببیند.
داستان ضرب المثل عالم ناپرهیزکار، کوریست مشعله دار
در روزی از روزها فردی عالم در روستایی زندگی میکرد که به همه چیز دنیا آگاهی داشت، ولی این فرد هیچ وقت از علم و دانش خود استفاده نمیکرد و آنها را به کسی نمیگفت. در واقع او فکر میکرد که نباید اطلاعات خود را در اختیار کسی قرار دهد و همه چیز را از بقیه پنهان میکرد. حتی گاهی اوقات افراد از او سوالاتی میپرسیدند که او به پاسخ آنها آگاهی داشت. ولی با این حال هیچ پاسخی به افراد نمیداد و میگفت خودتان باید به دنبال جواب گشته و آن را پیدا کنید.
روزی کل روستاییان در میدان جمع شدند و دوباره فردی از او سوالی کرد ولی باز هم هیچ جوابی نشنید. در این حال فرد پیری از میان جمعیت بیرون آمد و با اشاره به فرد عادل گفت: عالم ناپرهیزکار، کوریست مشعله دار. تو که خود را به فرد عالمی تشبیه میکنی ولی حتی حاضر نیستی از علم و دانش خود به بقیه افراد فرا دهی؛ پس تو همانند فرد کوری هستی که با برخورداری از روشنایی و نور، هیچ روشنایی را نمیبینی.
گسترش و بازآفرینی عالم ناپرهیزکار، کوریست مشعله دار
فرد ناپرهیزکار به معنای فرد بی تقوایی بوده که به علت اطاعت نکردن از امر خداوند، دچار خطا و گناهانی شده است. این نوع فرد هیچ ترسی از گناهان خود ندارد و به همین دلیل همیشه به آنها ادامه میدهد. در صورتی که حتی چنین فرد بی تقوا و گناهکاری، فرد عالمی باشد میزان گناهان او نیز بیشتر خواهد شد. چرا که از همه چیز آگاهی دارد و با برخورداری از علم و دانش خود میداند که کارش درست نبوده و در واقع خطا است، ولی با این حال باز هم به انجام کارهای غلط و گناه خود ادامه میدهد.
مَثَل های پیشنهادی:
معنی ضرب المثل صد نفر تنها دو نفر همراه
و
معنی ضرب المثل خفته را خفته کی کند بیدار
به پایان معنی ضرب المثل عالم ناپرهیزکار، کوریست مشعلهدار رسیدیم، اگر دیدگاهی درباره این ضرب المثل قدیمی داشتید حتما آن را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.