تحقیق در مورد باذل مشهدی 🕵️ + آثار و بهترین نوشته ها

تحقیق در مورد باذل مشهدی : میرزا محمد رفیع ملقب به باذل مشهدی یکی از شاعران پارسی گوی شبه قاره کشور هندوستان بوده است.

او یکی از شاعران معروفی بود که در زمان حکومت جهان اعظم پنجمین امپراتور سلسله گورکنیان هندوستان، از شهر مشهد به کشور هندوستان رفت و با ورود به دربار حکومت شاه جهان به مقامات و افراد رتبه بالایی دست پیدا کرد و از طریق آن‌ها اقداماتی انجام داد.

پسر ایشان در شاه جهان آباد که نام امروزی آن دهلی واقع در کشور هندوستان است، چشم به جهان گشود. او جزو شاعرانی به حساب می‌رفت که زحمت زیادی برای هر یک از آثار خود کشیده بود.

باذل در سروده‌های خود از قالب‌های مثنوی و غزل استفاده می‌کرد. معروف‌ترین اثری که باذل با آن شناخته شد، حمله حیدری بود. در ادامه با بخش تحقیق ماگرتا همراه باشید.

آثار و نوشته های باذل مشهدی

او جزو افرادی بود که توانست با زیبایی بیان خود در نخستین اثرش به معروفیت برسد. این شاعر برجسته دارای یکسری آثار و نوشته‌های خاصی است که هر یک از آن‌ها جزو موارد حائز اهمیت به شمار می‌روند. در ادامه به معرفی برخی از آثار و نوشته‌های باذل مشهدی می‌پردازیم.

حمله حیدری

این اثر نخستین نوشته باذل بود که در آن به حماسه دینی درباره سیره و زندگی پیامبر اکرم (ص) تا خلفای راشدین و به اتمام رسیدن خلافت عثمان بن عفان پرداخته است. باذل با این اثر خود توانست در مدت زمان کمی جزو شاعران معروف و برجسته جهان به حساب بیاید. او در این اثر خود از آیات و احادیث نبوی استفاده کرده که تعداد ابیات آن ما بین چیزی حدود بیست و هشت هزار تا نود هزار تا است.

دیوان باذل

این دیوان دارای انواع و اقسام شعر با قالب‌های گوناگونی بوده که هر فردی با یکبار خواندن، محو زیبایی و معنای آن‌ها خواهد شد.

انشای باذل

انشای باذل جزو نمونه نثر فارسی باذل بوده که افرادی به نام های جعفر سیاح و میر علیرضا حسینی در بیاض مشترک خود که در سال 1087 الی 1089 رخ داده بود، آن را در برهان پور تألیف نمود. محققان با کمی تحقیقات پی بردند که نسخه خطی آن در موزه ملی واقع در کشور پاکستان وجود دارد و مردم می‌توانند از طریق موزه نسبت به مشاهده آن اقدام کنند.

اعتقادیه

این اثر باذل مشهدی در پانزده بند گرد‌آوری شده و باذل آن را به منظور حمد و ستایش کردن در وصف خداوند و پیامبر اکرم (ص) سروده است.

اشعار باذل مشهدی

باذل مشهدی در بخشی از کتاب حمله حیدری به این شعر پرداخته که در آن به توصیف نبرد حضرت امیرالمومنین (ع) پرداخته است.

بخشی از شعر کتاب حمله حیدری:
دلیران میدان گشوده نظر
که بَر کینه اول که بندد کمر
که ناگاه عمرو آن سپر نبرد
بَرانگیخت اَبرش، بَرافشاند گَرد
چو آن آهنین کوه آمد به دشت
همه رزمگه کوه فولاد گشت
بیامد له دشت و نفس کرد راست
پس آنگاه باستاد، همرزم خواست
حبیب خدای جهان آفرین
نگه کرد بَر روی مردان دین
همه بُرده سَر در گریبان فرو
نشد هیچ کَس را هوس، رزم او
به جزء بازوی دین و شیرِ خدا
که شد طالب رزم آن اژدها
بَر مصطفی به هر رخصت دوید
از او خواست دستوری، اما ندید
به سوی هژیر ژیان کرد رو
به پیشش بَرآمد شه جنگجو
دویدند از کینِ دل، سوی هم
درِ صلح بستند به روی هم
این‌ها تنها قسمتی از این شعر بود.

مقالات پیشنهادی: تحقیق در مورد فردوسی
و
تحقیق درباره بیدل دهلوی
و
تحقیق درباره ادیب الممالک فراهانی

☑️ به پایان تحقیق در مورد باذل مشهدی آثار و اشعار آن رسیدیم؛ اگر دیدگاهی در این رابطه دارید حتما آن را از بخش نظرات با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.