نقد و بررسی بازی Need for Speed Heat – آغازی دوباره

نقد و بررسی بازی Need for Speed Heat ؛ در سری جدید بازی نید فور اسپید بالاخره بعد از شکست های فراوان در ساخت بازی های سری Need for Speed ، استودیو بازی سازی گوست گیمز توانسته در Need for Speed Heat با استفاده از المان های جدید و مسابقات پرهیجان در روز و شب طرفداران این فرانچز محبوب را سرگرم و راضی کند.

در ادامه این مقاله از بخش فیلم و بازی ماگرتا به نقد و بررسی بازی Need for Speed Heat می پردازیم، با ماگرتا همراه باشید.

[su_box title=”مطالب مرتبط“]

نقد و بررسی بازی Call of Duty: Modern Warfare – بازگشت به شکوه و عظمت

نقد و بررسی بازی گیرز ۵ – Gears 5 – چرخ دنده های خسته و خشن

نقد و بررسی بازی کنترل ، Control – همه چیز تحت کنترل است !

نقد و بررسی بازی PES 2020 – تجربه و هیجان فوتبال واقعی

نقد و بررسی بازی فیفا 20 ، FIFA 20 – ولتا و همان فیفای قدیمی!

[/su_box]

عنوان Need for Speed Heat هم مثل نسخه قبلی، یک داستان داشته و اتفاقا روی آن تمرکز زیادی هم دارد. به صورت پیش فرض می‌گوییم که داستان در بازی‌های Racing نقش چندان پررنگی نداشته و زیاد هم در رابطه با آن نباید سخت‌گیری شود. در مورد Need for Speed Heat ولی نمی‌توان چنین چیزی گفت.

اکثر کارهایی که شما در دنیای بازی انجام می‌دهید در راستای داستان بازی هستند و خودِ سازنده روی آن مانور زیادی داده است. بنابراین نمی‌توان گفت که داستان، در بازی Need for Speed Heat از اهمیت پایینی برخوردار است. به هر شکل، داستان بازی Need for Speed Heat با آن چه در Need for Speed Payback دیدیم مقداری متفاوت است. اما این جا، در Heat داستان از چه قرار است؟

در واقع می‌توان این گونه توصیف کرد که داستان بازی Need for Speed Heat دو بخش دارد که هر دو بخش هم به هم وابسته بوده و با هم ارتباط مستقیم دارند. شب‌های Palm City از نظر گیم پلی متفاوت با روزهایش است و این موضوع در رابطه با داستان بازی هم صدق می‌کند. همان طور که اشاره شد، داستان بازی در شهر Palm City رخ می‌دهد، شهری که مجری قانون آن گروهبان فرانک مرسر ( LT Frank Mercer ) نام دارد.

داستان بازی از جایی آغاز می‌شود که گروهبان مرسر در حال سخنرانی در رابطه با امنیت شهر و مسابقه‌دهندگان غیرقانونی است. طولی نمی‌کشد که شما اولین تعقیب و گریز را در بازی Need for Speed Heat تجربه خواهید کرد. تعقیب و گریزی توام با یک مسابقه هیجان انگیز! برخلاف بسیاری از بازی‌های دیگر، زمان زیادی لازم نیست صرف کنید تا شخصیت‌های مهم Need for Speed Heat را بشناسید.

فرانک مرسر در ظاهر یک پلیس متعهد است اما خب در واقع یک آنتاگونیست محسوب شده و چندان هم آدم خوبی نیست! چرا؟ پاسخ به این سوال داستان نه چندان گرم و هیجان انگیز بازی Need for Speed Heat را برایتان اسپویل خواهد کرد. در همان چند ساعت ابتدایی بازی، شما با اکثر کاراکترهای مهم Need for Speed Heat آشنا خواهید شد.

آنا و برادرش لوکاس، دکستر، فرانک مرسر و شاو از جمله کاراکترهای مهم بازی هستند که نقش اساسی را در داستان بازی ایفا خواهند کرد. کاراکترهایی که هیچ کدام، از جذابیت کافی برخوردار نبوده و نمی‌توانند در نقش خود، عملکرد قابل توجهی را داشته باشند. گروهبان مرسر و لوکاس، در این میان عملکرد بهتری دارند، در حالی که شخصی مثل شاو، یک شخصیت فوق‌العاده ضعیف ( به لحاظ شخصیت پردازی ) محسوب می‌شود.

با وجود چنین مشکلاتی، روایت داستانی بازی بدون مشکل به نظر می‌رسد و حداقل از این لحاظ، یک سر و گردن بالاتر از عناوینی چون Need for Speed Payback است. شخصیت اصلی بازی هم ( که اکثر اوقات Rookie به معنی تازه کار مورد خطاب قرار می‌گیرد ) قابل شخصی سازی بوده و هم می‌تواند از جنس مذکر باشد و هم مونث. روکی در بین کاراکترهای بازی، ضعیف‌ترین محسوب شده و به هیچ عنوان نمی‌توانید با وی ارتباط برقرار کنید.

اصرار Ghost Games بر روی ارائه یک داستان در قالب یک بازی ریسینگ می‌تواند قابل ستایش باشد، به شرطی که پیشرفتی از آن حاصل شود. تاکنون هیچ یک از نسخه‌هایی که توسط Ghost Games توسعه داده شده‌اند، نتوانستند آن طور که باید و شاید داستان قابل قبولی را ارائه دهند. به صورت نه چندان محسوس، داستان Need for Speed Heat از Need for Speed Payback بهتر است.

اما خب این برتری، در حدی نیست که احساس شده و یا واقعا بیان شود! به هر شکل، بهتر بود که گوست گیمز به جای گنجاندن یک داستان سطحی و پر ایراد در محصول جدید خود، تمرکز خود را بر روی بخش‌های دیگر بازی بگذارد. خبر خوب این است که ریسینگ بودن Need for Speed Heat می‌تواند به ما کمک کند تا چندان روی داستان بازی تمرکز نکنیم و بیشتر سعی کنیم از دیگر بخش‌های جدیدترین ریسینگ این نسل، لذت ببریم.

به طور کلی به شخصه معتقدم که یکی از مشکلات سری نید فور اسپید، ارائه بخش داستانی است. در نسخه‌هایی مثل Carbon و Most Wanted، الکترونیک آرتز (Electronic Arts)، ناشر سری نید فور اسپید، از بخش داستانی استفاده کرد و توانست جان تازه‌ای به این سری ببخشد. بااین‌حال چند سالی است که داستان و روایت‌داستانی به یکی از مشکلات Need for Speed تبدیل شده است.

روایت داستانی نه‌چندان جذاب به‌همراه شخصیت‌هایی که اصلا نمی‌توانید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید، مواردی هستند که داستان Need for Speed Heat را به یک بخش خسته کننده تبدیل کرده است. به‌شخصه معتقدم که گوست گیمز و الکترونیک آرتز به‌جای تمرکز روی این بخش، باید بیخیال آن شود و به‌سراغ گیم‌پلی و ارائه محتویات سرگرم کننده برود. به‌عبارتی تاحدی از ارائه یک بازی ریسینگ آرکید داستان‌محور فاصله بگیرد و به‌سراغ ساختاری متفاوت برود.

البته گوست گیمز در این نسخه سعی کرده توجه ویژه‌ای به محتویات بازی داشته باشد تا حتی پس از تمام کردن بخش داستانی، بازیکنان بتوانند همچنان به‌تجربه‌ی بازی و انجام مراحل مختلف بپردازند. جدا از مسابقات داستانی اصلی، تعدادی مسابقات فرعی هم برای شما درنظر گرفته شده که ازطریق کاراکترهای داستانی در اختیار شما قرار داده می‌شود.

با تجربه بازی Need For Speed Heat باید اعتراف کرد که گست گیمز حداقل می‌داند چطور برخی از اشتباهات گذشته‌اش را تکرار نکند. بیاید از بزرگترین ضعف نسخه قبلی یعنی Payback‌ شروع کنیم: لوت باکس‌ها و پرداخت‌های درون برنامه‌ای. همانطور که الکترونیک آرتز هم پیش‌تر وعده داده بود، در هیت هیچ خبری از لوت باکس‌ها و آیتم‌های این شکلی نیست. برای خرید اتومبیل‌ها، شخصی‌سازی و ارتقا آن‌ها و هر کار دیگری میان‌بری وجود ندارد، لازم نیست بعد از پرداخت ۶۰ دلار باز هم دست در جیبتان کنید و بازی به جای پول از شما تلاش و مهارت طلب می‌کند.

گیم‌پلی و سیستم هندلینگ ماشین‌ها تقریبا مشابه همان چیزی است که در پیبک هم دیده بودیم. تمام اتومبیل‌ها حتی در تنظیمات دریفت هم انگار با چسبی قدرتمند به زمین چسبیده‌اند و چرخش چرخ‌ها حسی مشابه بازی کردن با کیبورد را منتقل می‌کند. این سیستم هندلینگ در مقایسه با بازی‌های روز دیگری چون سری فورتزا هورایزن و Grid شاید کمی تو ذوق بزند اما در مجموع تا حد زیادی به سلیقه شخصی شما باز می‌گردد و عادت کردن به آن هم غیر ممکن و سخت نیست.

یکی از موارد خوبی که با شروع این شماره با آن مواجع شدم، گیم‌پلی و کنترل نسبتا خوب بازی است. در حالی که در چند شماره قبلی همیشه در کنترل کردن ماشین‌ها به دلیل مشکلات هندلینگ بازی دچار مشکل بودم، خوشبختانه Heat موفق شده یک هندلینگ متناسب برای یک عنوان کاملا آرکید خلق کند و بدین صورت رانندگی در بازی جذاب و سرگرم کننده‌است. به لطف تغییراتی که در گیم‌پلی ایجاد شده، حالا دریفت کشیدن با یک سیستم جدید و به وسیله رها کردن گاز و دوباره گاز دادن انجام می‌شود.

موردی که شاید در شروع عجیب باشد، اما در ادامه بسیار کارآمد و خوب است. خوشبختانه بعد از مدت ها شاهد لوت باکس‌ها و خرید های درون بازی نیستیم و به لطف بخش شخصی‌سازی به شدت قوی، این مورد به یکی از بهترین موارد اثر تبدیل گشته‌است. حالا می‌توان از رنگ دود اگزوز ها تا کوچکترین جزیئات هر ماشین را کاملا تغییر داد و این عمل کاملا با پولی که از برنده شدن در مسابقات به دست می‌آید، در دسترس است. همانند شماره قبلی، در این شماره هم ماشین‌ها بر پایه سه کلاس مختلف طبقه بندی می‌شوند. مسابقات درون جاده‌های آسفالت، دیریفت و مسابقات off road تشکیل دهنده مسابقات Heat هستند و باعث ایجاد تنوع نبستا خوبی هم گشته‌اند.

شهر Palm City که شباهتی غیرقابل انکار به میامی دارد، بهترین نقشه‌ای است که سری در چند نسخه اخیر به خود دیده. پالم سیتی نه به اندازه نسخه سال ۲۰۱۵ بی‌روح و مرده است و نه مثل Fortune Valley در پیبک، زشت و اعصاب خورد‌کن احساس می‌شود. اضافه شدن سیستم انتخاب بین شب و روز که الگویی مستقیم از Dying Light به حساب می‌آید، واقعا نتیجه داده است.

پالم سیتی در روز زیبا و درخشان است. نور آفتاب کمابیش از لای ابرها و نخل‌های بلند قامت به سطح آسفالت می‌رسد و شهر هم با برگزاری ده‌ها مسابقه ماشین‌سواری مختلف پر از هیایو است، مسابقاتی که همگی قانون هستند. در نتیجه در طول مسیر خبری از ماشین‌های عادی نیست، پلیس کاری با شما و حریف‌هایتان ندارد و مسیر هم با بلوک‌های پلاستیکی مشخص شده است. هر مسابقه مقداری مشخص پول هم در جیبتان قرار می‌دهد تا با آن بتوانید اتومبیل جدید خریده یا ماشین خودتان را ارتقا دهید.

اما با فرا رسیدن شب، پرسه زدن در خیابان‌های پالم سیتی واقعا حسی مشابه به دایینگ لایت دارد. رد شدن از بین ترافیک و جلوگیری از اصابت به خودروهای دیگر در مسابقات خیابانی کار آسانی نیست و نیروهای پلیس هم تا دندان مسلح و آماده هستند تا شما را دستگیر کنند. در صورت دستگیر شدن هم، مقداری پول و اعتبار چند برابری را که کسب کرده بودید، از دست می‌دهید و بله، مسابقات شبانه بازی هم در ۹۰ درصد اوقات جایزه‌ای جز اعتبار برای شما ندارد.

شاید در چند ساعت ابتدایی برای شما هم این سوال پیش آید چرا اصلا باید در شب مسابقه دهم؟ در روز که خطری نیست و شب هم با تمامی ریسک‌هایش به جای پول، فقط اعتبار و احترام برایم کسب می‌کند. اما خوشبختانه Heat با بالانس و تعادل بسیار خوبش نشان می‌دهد که چرا باید هم در شب و هم روز فعال باشید.

تفاوت اصلی مسابقات روز و شب، در پاداشی است که دریافت می‌کنید. مسابقات روز به شما پول می‌دهد. این در حالی است که با تمام کردن مسابقات شبانه، اعتبار کسب می‌کنید. درواقع گوست گیمز سیستمی را طراحی کرده که وابسته به یکدیگر است و بازیکنان را مجبور می‌کند تا هر دو مورد را تجربه کنند. کاربر به‌واسطه‌ی کسب پول می‌تواند ماشین‌های جدیدتر را خریداری کند یا اتومبیل‌های خریداری شده را ارتقا دهد.

• 

• 

اعتبار بازیکن در Need for Speed Heat هم همانند سطح در سایر بازی‌ها به‌حساب می‌آید. با بالاتر رفتن اعتبار، می‌توانید مسابقات و ماشین‌های جدیدتری را برای خریدن آزاد کنید. همچنین لازمه‌ی انجام مسابقات داستانی هم این است که به‌سطح اعتبار مورد نظر هر مسابقه رسیده باشید. ازاین‌رو بازیکنان برای جمع‌آوری پول و همچنین آزادسازی مسابقات جدیدتر، مدام باید مسابقات شبانه و روزانه را انجام دهند.

بااین‌حال گوست گیمز توجه ویژه‌ای به مسابقات شبانه کرده است. در شب، پلیس‌ها مراقب شما هستند و اگر شما را در طول مسابقه یا رانندگی آزاد در سطح شهر ببینند، شما را تعقیب خواند کرد. نحوه‌ی تعقیب‌وگریز هم بدین صورت است که در بالای صفحه‌نمایش یک درجه حرارت قرار داده شده است که با انجام مسابقات یا پشت سر گذاشتن مأموران پلیس، درجه‌ی آن افزایش پیدا می‌کند و باعث افزایش پلیس‌ها در سطح شهر می‌شود.

درجه پنج، آخرین درجه حرارت در بازی نید فور اسپید هیت است؛ جایی‌که پلیس‌های متعددی شما را تعقیب خواهند کرد و از موارد مختلفی مثل هلیکوپتر و مسدود کردن مسیر استفاده می‌کنند تا شما را دستگیر کنند. یکی از مشکلات گیم‌پلی نسخه Heat این است که پلیس و تعقیب‌وگریزهای آن تنها به مسابقات شبانه مربوط می‌شود و در روز، پلیس‌ها هیچ کاری به شما ندارند. حتی با دیدن ماشین شما هم هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند. تنها راهی که باعث می‌شود پلیس‌ها در روز هم کاراکتر بازی را تعقیب کنند، این است که با اتومبیل خود به آن‌ها بکوبید!

یکی از مواردی‌که سری نید فور اسپید به آن معروف است، شخصی‌سازی اتومبیل‌ها است.منوی شخصی سازی ماشین‌ها در Need for Speed Heat آن قدر وسیع است که در نگاه اول، بازیکن شاید گیج شود! برای دسترسی به برخی از آیتم‌ها باید ابتدا به سطح خاصی رسیده باشید.

این موضوع البته، بیشتر زمانی ملموس می‌شود که بازیکن بخواهد بر روی ماشین خود یک ارتقا انجام دهد. اساسا هر قطعه‌ای که در ماشین شما وجود دارد، می‌تواند ارتقا پیدا کند. توربو، سیستم خنک کننده، اگزوز، گیربکس، ترمز و ECU ماشین شما تنها بخشی از قطعات قابل ارتقا یک ماشین در بازی Need for Speed Heat به شمار می‌روند. البته در این مورد، شما همواره کاملا آزاد نیستید، بلکه محدودیت‌هایی هم برایتان تعریف شده است.

طبیعتا، برای ارتقا دادن ماشین خود، باید مبلغ مشخصی را بپردازید. قطعات جدیدتر و قوی‌تر، الزاما گران قیمت نیستند اما خب خیلی اوقات برای این که Bank خود را در حالت بالانس نگه دارید، مجبور به انتخاب خواهید بود. به جز این، بازیکنان برای دست یابی به قطعات قوی‌تر باید ابتدا به سطح خاصی برسند. خب این موضوع هم اهمیت انجام دادن فعالیت‌های جانبی و اصلی را افزایش می‌دهد. در این صورت، مطمئن هستید که اگر ماشین بهتر می‌خواهید، باید XP بیشتری به دست آورید و راه به دست آوردن امتیاز تجربه ( XP ) هم مشخص است.

علاوه بر تمامی فعالیت‌های جانبی که در رابطه با آن‌ها صحبت شد، یک سری چالش هم بازی در مقابل شما قرار می‌دهد که با انجام دادن هر دسته از چالش‌ها، می‌توانید روند افزایش سطح خود را تسریع ببخشید. در مورد ارتقا ماشین به اندازه کافی صحبت کردیم،

در رابطه با تغییراتی که بر روی پرفورمنس ماشین تاثیر ندارند نیز باید گفت که Need for Speed Heat کولاک کرده است! شما می‌توانید ماشین خود را به هر رنگی که دوست دارید در آورید. تغییرات ظاهری ماشین به قدری گسترده هستند که بازیکن در نگاه اول شگفت زده می‌شود! شما حتی می‌توانید موارد جزئی مثل صدای اگزوز خود را هم تغییر دهید.

جدا از ارتقا و شخصی‌سازی اتومبیل، گوست گیمز از دو توانایی هم برای بازیکنان استفاده کرده است. دراینجا می‌توانید یک مهارت Passive مثل ضعیف عمل کردن رادار پلیس‌ها و یک مهارت قابل فعال کردن مثل پر شدن دوباره مخزن نیترو را برای خود انتخاب کنید. درکنار تمامی این موارد، بد نیست به بخش آنلاین Need for Speed Heat هم اشاره‌ای داشته باشیم. بخش آنلاین بازی دارای حالت‌های آنلاین مختلف نیست و بر پایه ساخت گروه و رساندن آن به بالاترین سطح ممکن طراحی شده است.

• 

• 

بازیکنان می‌توانند گروه مخصوص‌به خود را تشکیل داده یا وارد سایر گروه‌های داخل بازی شوند. ازاین‌رو با مسابقه دادن و انجام فعالیت‌های داخل بازی، برای گروه خود امتیاز کسب خواهید کرد و می‌توانید اعتبار گروه را افزایش دهید. دراین‌میان با فرستادن یک‌ دعوت‌نامه برای سایر بازیکنان، قادر به‌چالش کشیدن آن‌ها هستید.

کیفیت سرورهای بازی در سطح خوبی قرار دارد و مدام از سرورهای Need for Speed Heat قطع نخواهید شد. از نظر بصری، Need for Speed Heat در جایگاه بسیار خوبی قرار دارد و این زیبایی، زمانی به اوج خود می‌رسد که در هوای بارانی مسابقه می‌دهید؛ جایی‌که نورپردازی‌های بازی چشم‌های شما را نوازش می‌کند و فراست‌بایت 3 به بهترین شکل ممکن کار خود را انجام داده است. گوست گیمز مانور زیادی روی این بخش داده است و می‌توان گفت که اکثر مسابقات در هوای بارانی یا ترکیبی از هوای صاف و هوای بارانی انجام می‌شود.

این در حالی است که از نظر طراحی با اینکه بازی خیلی بهتر از نسخه‌ پیشین خود عمل کرده، اما هنوز مشکلاتی را در خود جای داده است. امکان دارد بعضی وقت‌ها با باگ‌ها و گلیچ‌هایی روبه‌رو شوید که شما را آزار می‌دهند. گوست گیمز نزدیک به ۱۳۰ ماشین مختلف را طراحی کرده است که تقریبا همان فهرست Need for Speed Payback است. در این بخش هم می‌توانستند از اتومبیل‌های متنوع‌تر و بیشتری استفاده کنند تا کاربر بتواند به‌راحتی مدل مورد علاقه خود را خریداری کند.

اقدام هوشمندانه ای که بازی می توانیم ببینیم، استفاده دوباره از سیستم آسیب دیدن خودرو است. به این معنی که با هر تصادف و ضربه‌های مهلک پلیس، خودروی نازنین شما آسیب جدی می‌بیند و اگر نوار سلامتی آن به انتها برسد، بلافاصله به چنگ نیروهای ویژه پلیس خواهید افتاد. با رفتن به پمپ بنزین‌ها اتومبیل شما دوباره سالم می‌شود اما جالب‌تر آنکه این کار را تنها چند بار می‌توانید انجام دهید تا واقعا تعقیب و گریزهای Heat به اوج هیجان خودش برسد.

حتی در صورت فرار موفقیت‌آمیز، نیروهای گشتی همچنان تمام شهر را برای پیدا کردن شما زیر و رو می‌کنند و کافیست تا رنگ ماشین شما را لحظه‌ای ببینند تا تعقیب و گریز دوباره آغاز شود. این سیستم نه تنها هوشمندانه و جالب است، بلکه باعث می‌شود بارها و بارها سکانس افتتاحیه فیلم فوق‌العاده‌ای چون Drive برایتان زنده شود.

رفتار پلیس در طی روز کمی بیش از حد آرام است و آن‌ها حتی با دیدن سرعت‌های سرسام آور و دریفت کردن شما هم ککشان نمی‌گزد. این موضوع شاید کمی غیرمنطقی باشد اما در ایجاد تعادل و خلق دو اتمسفر متفاوت شب و روز نقش مهمی دارد. دو دنیا کاملا متفاوت اما هر دو جذاب که تنها به نظرم موسیقی نه چندان مناسب بازی در رساندن آن به کمال کم‌کاری می‌کند.

نورپردازی بازی در خور یک بازی نسل هشتمی بوده و به بازی Need for Speed Heat جان بخشیده است. معماری شهر هم شاید نتواند خود را در زمره “بهترین‌ها” جای دهد، ولی خب باز هم توانسته انتظارات را برآورده کند و حداقل از زیر تیغ انتقادات در امان باشد. البته به طور کلی، در اکثر نسخه‌های سال ۲۰۱۰ به بعد سری Need for Speed، نسخه‌های مختلف این بازی در طراحی هنری عملکردی گاها قابل قبول و گاهی اوقات هم خیره کننده داشته‌اند.

با وجود تمامی انتقاداتی که به نسخه‌های اخیر این مجموعه وارد است، اما نمی‌توان این موضوع را انکار کرد. حال در این زمینه شاید Need for Speed Heat این مجموعه را به جلو حرکت نداده باشد، ولی توانسته حداقل‌ها را رعایت کند. در بحث گرافیک فنی اما نمی‌توان بازی را بی نقص دانست. متاسفانه کیفیت تکسچرها در خور عنوانی که در سال ۲۰۱۹ منتشر می‌شود نیست و هنوز جای کار دارد.

در بحث طراحی صورت کاراکترها هم نمی‌توان از Need for Speed Heat تعریف و تمجید به عمل آورد و برعکس، می‌توان از آن انتقاد کرد. به هر ترتیب، وقتی صحبت از گرافیک می‌شود، NFS Heat در برخی زمینه‌ها می‌تواند از خود دفاع کند و گاهی اوقات هم کم می‌آورد. بر کسی پوشیده نیست که یکی از ارکان لذت بردن از بازی‌های ریسینگ، استفاده از موسیقی‌های مناسب است; چیزی که به صورت واضح، گوست گیمز در رابطه با آن کم کاری کرده و نتوانسته موزیک‌های هیجان‌آور و مخاطب‌پسندی را در بازی خود جای دهد.

مسابقه دادن در شب و هنگامی که همه مردم در تخت خواب‌های خود مشغول استراحت بودند، بیشتر منطقی به نظر می‌رسید. اما به نظر می‌رسد افزوده شدن زمان روز به بازی مسابقات خیابانی، نتیجه‌ای جز کسل شدن آن به همراه نخواهد داشت. حداقل می‌توان گفت که این موضوع با شخصیت کلاسیک کمپانی EA سازگاری ندارد. عنوان Heat به هیچ وجه شخصیت و اطمینان بازی‌های مسابقه‌ای دوران پلی‌استیشن 2 را ندارد. این موضوع با توجه به افزایش بسیار زیاد کیفیت و جزئیات بازی، کمی ناامید کننده به نظر می‌رسد.

از طرفی طول نامتوازن بازی کمی باعث سردرگمی است. جمع کردن پول و تلاش برای خرید تجهیزات و ماشین‌های جدید بسیار زمان‌بر است. اما خود داستان بازی شاید بیش از چند ساعت به طول نکشد. البته بدون شک هدف اصلی از این بازی نه پیش برد داستان آن، بلکه رقابت‌های آنلاین و به چالش کشیدن دوستان و سایر رقبا در یک مسابقه سرعتی است. همچنین محیط بازی هنوز شیطنت‌ها و زیبایی‌های خاص خود (مانند پرش از میان تابلو‌های تبلیغاتی، تله‌های سرعت و چیزهایی از این قبیل) را دارد که می‌تواند هفته‌ها شما را با خود درگیر کند.

اگر شما صرفاً به دنبال احساس یک مسابقه واقعی و لذت‌بخش هستید، بازی Need for Speed​​Heat چندان امیدوارتان نخواهد کرد. هرچند که این بازی به هیچ وجه یک فاجعه و یا عنوان غیرقابل پذیرش نیست! اتفاقاً Heat می‌تواند بسیار سرگرم‌کننده باشد و به ویژه پس از 15 ساعت اول، شما را در هیجان خود غرق کند. اما بدون شک اغلب طرفداران سری NFS انتظار بیشتری از این عنوان داشتند.

نقاط قوت:

• تنوع و تعدد ماشین و قطعات
• شخصی سازی گسترده و پیشرفته
• جلوه های بصری چشم نواز
• ارزشمند بودن پاداش انجام فعالیت ها
• ارائه تجربه رانندگی روان، استوار و تحت کنترل

نقاط ضعف:

• تکراری شدن فعالیت های جانبی
• موسیقی های بسیار ضعیف
• نبود تعقیب و گریزهای روزانه
• روایت داستانی و شخصیت پردازی ضعیف