ایام البیض ماه رمضان + اعمال و متن دعای مجیر تصویری
ایام البیض چیست؟ ایام بیض ماه رمضان و اعمال مخصوص در این روز به همراه دعا مجیر و نسخه تصویری حاج مهدی سماواتی
ایام البیض ماه رمضان ۱۴۰۰ و اعمال و متن دعای مجیر و فیلم دعا حاج مهدی سماواتی : به روزهای سیزدهم ۱۳ام، چهاردهم ۱۴ام و پانزدهم ۱۵ام هر ماه قمری ایام البیض (روزهای سفید) گفته می شود و به عقیده مسلمانان جهان ایام البیض ماه های رجب، شعبان و رمضان دارای فضیلت بسیار است.
ایام البیض در اصل «اَیامُ لَیالِی البیض» به معنای روزهای شب‌های سفید است که «لیالی» حذف شده است و این روزها به ایام البیض معروف شده است. در ادامه اعمال مخصوص ایام بیض در ماه رمضان و همچنین متن دعای مجیر به همراه ترجمه و فیلم دعای مجیر حاج مهدی سماواتی در بخش مذهبی ماگرتا هستید.
مورد علاقه شما باشد : دعا مختصر هر روز ماه رمضان 🤲
ایام البیض چیست؟
در فقه اسلام بر اقامت سه روز در مسجد برای عبادت خدا و تهذیب نفس اطلاق می شود.
ابن مسعود سبب نامیدن این ایام به «ایام البیض» را چنین نقل می کند.
از نبی اکرم(ص) شنیدم که می فرمودند: هنگامی که جناب آدم (ع) عصیان کرد منادی از عرش ندا داد. ای آدم از جوار رحمت من بیرون شو، زیرا کسی که عصیان مرا کند در جوار من نیست، حضرت آدم و فرشتگان گریستند، سپس خداوند جبرئیل را نزد حضرت آدم فرستاد.
جبرئیل حضرت آدم را در حالی که رنگ او از نورانیت بهشتی به تیرگی تغییر کرده بود به زمین فرود آورد و ملائکه با دیدن این وضع فریاد برآوردند:
خدایا، خلقی آفریدی و از روح برگزیده خود در او دمیدی و ملائکه را به سجده او درآوردی و به یک گناه سفیدی او را به سیاهی مبدل کردی.
پس منادی از آسمان ندا کرد که امروز را برای خداوند روزه بگیر و آن روز سیزدهم ماه بود و چون آدم آن روز را روزه گرفت و قسمتی از تیرگی حضرت آدم (ع) برطرف شد تا این که در پایان این سه روز به حالت اول خود برگشت به این دلیل این ایام را « ایام البیض » نامیده شد.
اعمال ایام البیض ماه رمضان
اعمال مهم سه شب در ماه مبارک رمضان شب‌های بیض، یعنی شب‌های روشن و تابناک عبارت‌اند از: شب‌های سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه و در آن سه عمل مستحب است:
شب سیزدهم
- اوّل: غسل کردن.
- دوم: چهار رکعت نماز بخواند، (دوتا دو رکعت) در هر رکعت «یک بار» سوره «حمد» و «بیست و پنج بار» سوره «توحید».
- سوم: دو رکعت نماز که در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره‌های «یس» و «تَبارَک المُلک» و «توحید» را بخواند.
شب چهاردهم
- [همان] نماز [شب سیزدهم] خوانده می‌شود به صورت چهار رکعت با دو سلام [در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره‌های «یس» و «تَبارَک المُلک» و «توحید»]
- خواندن دعای مجیر در ایام البیض ماه رمضان، گناهانش آمرزیده می‌شود، هرچند به تعداد قطرات باران و برگ درختان و ریگ بیابان باشد.
شب پانزدهم (از شب‌های پربرکت است و در آن چند عمل مستحب است)
- غسل کردن.
- زیارت امام حسین علیه السلام.
- شش رکعت نماز (سه نماز دو رکعتی) که در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره‌های «یس» و «تَبارَک المُلک» و «توحید» خوانده شود.
- «صد رکعت» (۵۰ نماز دو رکعتی) نماز بخواند، در هر رکعت پس از سوره «حمد» «ده مرتبه» سوره «توحید» خوانده شود.
شیخ مفید در کتاب «مقنعه» از حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) روایت کرده: که هرکه این عمل را بجا آورد، حق‌تعالی ده فرشته به سوی او می‌فرستد تا دشمنانش را از پری و آدمی از او دور کنند و هنگام مرگ او سی فرشته می‌فرستد که او را از عذاب دوزخ ایمن کنند.
- روایت شده: که از امام صادق علیه السلام پرسیدند: چه می‌فرمایی در حق کسی که در شب نیمه ماه رمضان کنار قبر امام حسین (علیه‌السلام) حاضر شود؟
حضرت فرمود: خوشا به حال کسی‌که در شب نیمه ماه رمضان پس از نماز عشا «ده رکعت» نماز کنار قبر آن حضرت بجا آورد، البته این نماز غیر از نافله شب می‌باشد و بخواند در هر رکعت پس از سوره «حمد» «ده مرتبه» «توحید» را و به خدای تعالی از آتش دوزخ پناه ببرد، خدا او را نجات یافته از آتش ثبت می‌کند و از دنیا نرود تا فرشتگانی را در خواب ببیند که او را به بهشت بشارت می‌دهند و نیز فرشتگانی که او را از آتش ایمن می‌کنند.
فیلم تصویری دعا مجیر حاج مهدی سماواتی
دعای مجیر سماواتی
متن دعای مجیر زیبا به همراه ترجمه فارسی
دانلود متن دعای مجیر pdf و دعای مجیر صوتی و متن
بِسْمِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ سُبْحَانَکَ یَا اللَّهُ تَعَالَیْتَ یَا رَحْمَانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
به نام خداى بخشنده مهربان پاک و منزهى اى خدا بلند مرتبه اى اى بخشاینده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا رَحِیمُ تَعَالَیْتَ یَا کَرِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مهربان بلند مرتبه اى کریم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مَلِکُ تَعَالَیْتَ یَا مَالِکُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى پادشاه وجود بلند مرتبه اى اى مالک عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا قُدُّوسُ تَعَالَیْتَ یَا سَلاَمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات کامل مبرا از نقص بلند مرتبه اى اى سلامت بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُؤْمِنُ تَعَالَیْتَ یَا مُهَیْمِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ایمن کن ترسناکان بلند مرتبه اى اى شاهد عالمیان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا عَزِیزُ تَعَالَیْتَ یَا جَبَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با عزت و اقتدار بلند مرتبه اى اى با جبروت و جلال ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُتَکَبِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَجَبِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى ای با کبریا بلند مرتبه اى اى صاحب بزرگی و جلالت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا خَالِقُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آفریننده عالم بلند مرتبه اى اى پدید آرنده خلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُصَوِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقَدِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى صورت آفرین بلند مرتبه اى اى تقدیر کننده امور ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا هَادِی تَعَالَیْتَ یَا بَاقِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى رهنماى خلق بلند مرتبه اى اى باقى ابدى ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا وَهَّابُ تَعَالَیْتَ یَا تَوَّابُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بخشنده بى عوض بلند مرتبه اى اى توبه پذیر ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا فَتَّاحُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَاحُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى گشاینده درهاى رحمت بلند مرتبهاى اى وسعت بخش ما را از آتش درپناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا سَیِّدِی تَعَالَیْتَ یَا مَوْلاَیَ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى سید من بلند مرتبه اى اى مولاى من ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا قَرِیبُ تَعَالَیْتَ یَا رَقِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نزدیک به خلق بلند مرتبه اى اى نگهبان عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُبْدِئُ تَعَالَیْتَ یَا مُعِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى پدید آرنده بلند مرتبه اى اى باز گرداننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا حَمِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مَجِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ستوده صفات بلند مرتبه اى اى صاحب مجد ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا قَدِیمُ تَعَالَیْتَ یَا عَظِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات قدیم بلند مرتبه اى اى حقیقت بزرگ ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا غَفُورُ تَعَالَیْتَ یَا شَکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آمرزنده گناهان بلند مرتبه اى اى نعمت بخش شاکران ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا شَاهِدُ تَعَالَیْتَ یَا شَهِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى گواه خلق بلند مرتبه اى اى مشاهده کننده عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا حَنَّانُ تَعَالَیْتَ یَا مَنَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مهربان بلند مرتبه اى اى نعمت بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا بَاعِثُ تَعَالَیْتَ یَا وَارِثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى برانگیزاننده خلقان بلند مرتبه اى اى ارث بر عالمیان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُحْیِی تَعَالَیْتَ یَا مُمِیتُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى زنده کننده مردگان بلند مرتبهاى اى میراننده زندگان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا شَفِیقُ تَعَالَیْتَ یَا رَفِیقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مهربان با شفقت بلند مرتبه اى اى رفیق با عنایت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا أَنِیسُ تَعَالَیْتَ یَا مُونِسُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى انیس خلق بلند مرتبه اى اى مونس بندگان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا جَلِیلُ تَعَالَیْتَ یَا جَمِیلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با جلالت و بزرگى بلند مرتبه اى اى با حسن و جمال ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا خَبِیرُ تَعَالَیْتَ یَا بَصِیرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آگاه از امور خلق بلند مرتبه اى اى بیناى به احوال بندگان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا حَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَلِیُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى حقیقت پنهانى بلند مرتبه اى اى غنى الذات ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مَعْبُودُ تَعَالَیْتَ یَا مَوْجُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى معبود حقیقى بلند مرتبه اى اى موجود بالذاتما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا غَفَّارُ تَعَالَیْتَ یَا قَهَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بخشنده گناه، بلند مرتبه اى اى با قهر و سطوت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مَذْکُورُ تَعَالَیْتَ یَا مَشْکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى یادآورنده بلند مرتبه اى اى پاداش بخشنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا جَوَادُ تَعَالَیْتَ یَا مَعَاذُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بخشنده بى عوض بلند مرتبه اى اى پناه بی پناهان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا جَمَالُ تَعَالَیْتَ یَا جَلاَلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نیکو بلند مرتبه اى اى بزرگ ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا سَابِقُ تَعَالَیْتَ یَا رَازِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى پیش از همه بلند مرتبه اى اى روزى دهنده خلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا صَادِقُ تَعَالَیْتَ یَا فَالِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى صادق الوعد بلند مرتبه اى اى شکافنده روشنى ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا سَمِیعُ تَعَالَیْتَ یَا سَرِیعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى شنواى دعاى خلق بلند مرتبه اى اى زود اجابت کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا رَفِیعُ تَعَالَیْتَ یَا بَدِیعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى رفیع منزلت بلند مرتبهاى اى نو به نو پدید آرنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا فَعَّالُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى کار کن نظام عالم بلند مرتبهاى اى بزرگوار ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا قَاضِی تَعَالَیْتَ یَا رَاضِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى داور خلق بلند مرتبهاى اى خوشنود ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا قَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا طَاهِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى غالب قاهر بلند مرتبهاى اى پاک و منزه ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا عَالِمُ تَعَالَیْتَ یَا حَاکِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى داناى به خلق بلند مرتبه اى اى حکمفرماى به حق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا دَائِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَائِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى هستى همیشگى بلند مرتبه اى اى قائم بالذات ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا عَاصِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَاسِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى حفظ کننده بلند مرتبه اى اى قسمت کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا غَنِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مُغْنِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات بى نیاز بلند مرتبه اى بى نیاز کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا وَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَوِیُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى وفا کننده به عهد بلند مرتبهاى اى تواناى مطلق ما رااز آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا کَافِی تَعَالَیْتَ یَا شَافِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى کفایت کننده امور بلند مرتبهاى اى شفا بخش بیماران ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا مُقَدِّمُ تَعَالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مقدم دارنده بلند مرتبهاى اى مؤخر کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا أَوَّلُ تَعَالَیْتَ یَا آخِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى اول موجود بلند مرتبهاى اى آخر هستى ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا ظَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا بَاطِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات پیدا بلند مرتبهاى اى حقیقت پنهان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا رَجَاءُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَجَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى امید امیدواران بلند مرتبهاى اى مرجع آرزوها ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا ذَا الْمَنِّ تَعَالَیْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى خداوند نعمت بلند مرتبهاى اى خداوند احسان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا حَیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَیُّومُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى زنده ابدى بلند مرتبهاى اى نگهدار عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا وَاحِدُ تَعَالَیْتَ یَا أَحَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى خداى یگانه بلند مرتبهاى اى خداى یکتا ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا سَیِّدُ تَعَالَیْتَ یَا صَمَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى سید خلق بلند مرتبهاى اى غنى مطلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا قَدِیرُ تَعَالَیْتَ یَا کَبِیرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى توانا بلند مرتبهاى اى بزرگ ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا وَالِی تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالِی (یَا عَالِی) أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى سلطان عالم بلند مرتبهاى اى برتر از همه عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا عَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا أَعْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با علو با شأن بلند مرتبهاى اى بالاتر ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا وَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَوْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى صاحب اختیار عالم بلند مرتبه اى اى سلطان عالم ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا ذَارِئُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آفریننده بلند مرتبه اى پدید آرنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا خَافِضُ تَعَالَیْتَ یَا رَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذلیل و پست کننده بلند مرتبه اى اى رفعت بخشنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُقْسِطُ تَعَالَیْتَ یَا جَامِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى عدل و داد کننده بلند مرتبهاى اى جمع آورنده متفرقها ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُعِزُّ تَعَالَیْتَ یَا مُذِلُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى عزیز کننده بلند مرتبه اى اى خوار کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا حَافِظُ تَعَالَیْتَ یَا حَفِیظُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نگهبان بلند مرتبه اى اى نگهدار ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا قَادِرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات قادر بلند مرتبه اى اى سلطان مقتدر ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا عَلِیمُ تَعَالَیْتَ یَا حَلِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى دانا بلند مرتبه اى اى بردبار ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا حَکَمُ تَعَالَیْتَ یَا حَکِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى داور بلند مرتبه اى اى با حکمت و عنایت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُعْطِی تَعَالَیْتَ یَا مَانِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى عطابخش بلند مرتبه اى اى مانع عطا ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا ضَارُّ تَعَالَیْتَ یَا نَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ضرر رساننده بلند مرتبهاى اى سود بخشنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُجِیبُ تَعَالَیْتَ یَا حَسِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى اجابت کننده دعای خلق بلند مرتبه اى اى به حساب آرنده بندگان ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا عَادِلُ تَعَالَیْتَ یَا فَاصِلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى خداى عادل بلند مرتبه اى اى جدا کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا لَطِیفُ تَعَالَیْتَ یَا شَرِیفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى با لطف و کرم بلند مرتبه اى اى با عزت و شرف ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا رَبُّ تَعَالَیْتَ یَا حَقُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى پروردگار بلند مرتبهاى اى ثابت ابدى ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مَاجِدُ تَعَالَیْتَ یَا وَاحِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى ای با مجد و بزرگي بلند مرتبهاى اى ذات یگانه ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا عَفُوُّ تَعَالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى عفو کننده بلند مرتبهاى اى انتقام کشنده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا وَاسِعُ تَعَالَیْتَ یَا مُوَسِّعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى وسیع رحمت بلند مرتبه اى اى گشایش و وسعت بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا رَءُوفُ تَعَالَیْتَ یَا عَطُوفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى مهربان بلند مرتبه اى اى با عطوفت ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا فَرْدُ تَعَالَیْتَ یَا وِتْرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى یکتابلند مرتبهاى اى خداى بیهمتا ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُقِیتُ تَعَالَیْتَ یَا مُحِیطُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نگهدارنده حد هر کس بلند مرتبهاى اى احاطه کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا وَکِیلُ تَعَالَیْتَ یَا عَدْلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى وکیل امور بندگان بلند مرتبهاى اى همه عدل و داد ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُبِینُ تَعَالَیْتَ یَا مَتِینُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آشکار کننده بلند مرتبهاى اى استحکام بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا بَرُّ تَعَالَیْتَ یَا وَدُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نیکو بلند مرتبه اى اى دوستدار ما ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخش
سُبْحَانَکَ یَا رَشِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْشِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى توانای دانا بلند مرتبه اى اى رهنما ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا نُورُ تَعَالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى نور بلند مرتبه اى اى روشنى بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا نَصِیرُ تَعَالَیْتَ یَا نَاصِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى یاور بلند مرتبه اى اى یارى بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا صَبُورُ تَعَالَیْتَ یَا صَابِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بردبار بلند مرتبه اى اى شیکبا ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُحْصِی تَعَالَیْتَ یَا مُنْشِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى بشمار آورنده بلند مرتبه اى اى ایجاد کننده ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ تَعَالَیْتَ یَا دَیَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى ذات مبرا از نقص بلند مرتبه اى اى کیفر بخش ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا مُغِیثُ تَعَالَیْتَ یَا غِیَاثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى فریادرس بلند مرتبه اى اى پناه خلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا فَاطِرُ تَعَالَیْتَ یَا حَاضِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
پاک و منزهى اى آفریننده بلند مرتبه اى اى حاضر و ناظر بر خلق ما را از آتش در پناه خود آر اى پناه بخشسُبْحَانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلاَلِ
پاک و منزهى اى داراى عزت و جمال بزرگوارى اى صاحب جبروت و جلالسُبْحَانَکَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ
پاک و منزهى اى خداى یکتا که جز تو خدایى نیست و من بندهاى از ستمکارانمفَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ
پس دعاى وى مستجاب کردیم و او را از غم و اندوه نجات دادیم و ما این گونه اهل ایمان را نجات خواهیم دادوَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ
و درود و تحیت خدا بر سید ما محمد و بر تمام اهل بیت او بادوَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ
و ستایش مختص خداست که پروردگار عالمیان است و خدا ما را کفایت است و نیکو وکیلى استوَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
و هیچ توانایى و قدرتى جز به خداى بلند مرتبهاى بزرگ نخواهد بود.
ماگرتا را از دعای خیر خود بهره مند گردانید. التماس دعا 🙏💕
