انشا درمورد خانه پدری کلاس هفتم و هشتم

انشا درمورد خانه پدری : منزل والدین تنها جایی است که هر بار بروی و وارد شوی هیچ کس برایت قیافه نمی گیرد، هر بار که می روی مادر و پدر خوشحال می شوند و از تو به خوبی استقبال می کنند. در ادامه با بخش انشا ماگرتا برای مطالعه متن هایی درباره این موضوع با ما همراه باشید.

مطلب پیشنهادی: انشا در مورد پدر

انشا در مورد خانه پدری من با توصیفات زیبا

⭕️ مقدمه: جایی آرام و افرادی مهربان، منتظرت هستند و کلید هم داری، خانه ای پر از خاطرات کودکی و هزار حرف شیرین و قصه های دلچسب. جایی که چایش طعم ناب دارد و آبش همیشه خنک. از در که وارد می شوی مادر بهترین ها را برایت می دهد. هر چیزی که خورده باشند را برایت نگه داشته و تقدیم می کند. آنجا بهشتی است که ما هم مانند آدم که بهشت را ترک کرد، ترکش کردیم و رفتیم.

⭕️ بدنه: من فدای خانه پدری که عطرش ناب و هوایش همیشه هوای مهر و دوستی است. عشق را که می بینم حال دلم خوب می شود، پدر برایم حرف بزند و مادر چای بدهد. هنوز بوی گل های شمعدانی و نشستن های عصرگاهی مرا زنده می کند. کاش هیچ وقت نمی رفتم.

خانه پدری یک دنیای امن است که می توانی راحت بخوابی و بخوری و خوش باشی، مزاحمی نداری و کسی از تو سوالهای خصوصی نمی پرسد. چایش تازه دم است و نانش داغ. کتاب خوانی و حافظ خوانی هم که مرتب است. ایوان خانه همیشه فرشی قرمز دارد و یک پشتی قدیمی که وقتی خسته از راه می رسی، نفسی تازه کنی و همه را خوب ببینی، سبد میوه پر از لب حوض است و بوی غذا می آید. خانه پدری مکانی امن و همیشگی است که تا همیشه دلم برایش بی تاب است.

درخت بید را فراموش نکنم که چگونه تابستان‌ها را با او و سایه‌اش سر می کردم. درب حیاط که می رسیدم شاخه های یاس خودنمایی می کردند و من برایشان دست تکان می دادم. خانه پدری بهشتی بود و تا همیشه مکانی برای دوست داشتن و عشق ورزیدن و درد دل کردن. خدایا اهل خانه‌اش را تندرستی عطا کن تا همیشه خانه امیدم شود.

⭕️ نتیجه گیری: خانه پدری را دوست می دارم که همه چیز به من آموخت. دلم تا همیشه به یاد پدر و مادر می تپد و به دستور خداوند به ایشان احترام می گذارم. این خانه را چون باغی پر از گل و یاس و بنفشه دوست می دارم تا خداوند به دعای ایشان مرا خوشحال کند. خانه پدری زیباترین جای دل من است که تا همیشه دلتنگ می شوم.

متن انشا با موضوع خانه پدری و دلتنگی های آن

⭕️ مقدمه: خدایا هر بار که دلم می گیرد به سوی خانه پدری می روم. جایی که دنیای من از آنجا شکل گرفته و من رویای کودکی را از آنجا به یاد دارم. تابی که وسط حیاط بود و الاکلنگی که روی دیوار حوض بود را خوب به یاد دارم. درختان میوه که کم کم در فصل تابستان خود نمایی می کردند و یک حوض وسط حیاط با کاشی های آبی و خوشرنگ، اجاق دست ساز کوچک هم که همیشه رو به راه بود.

⭕️ بدنه: عصرها و نان تازه و سبزی، چای و نعناع یا چای و گل سرخ را خوب به یاد دارم، هر بار که هوس چای می کردم مادر می پرسید با چه طعمی و عطری، پدر هم گاهی غروب که می شد برایمان آتشی روشن می کرد و ما نمی دانستیم که این لحظات شاید دیگر هیچ وقت تکرار نشوند. درخت توت که انگار هر سال توت بیشتری می داد و ما را حیرت زده می کرد. زیر درخت توت چادری باز می کردیم و با بچه ها مشغول جمع کردن، مادر همیشه از این توتهای زیبا به همسایگان می داد.

خانه پدری را چون گلی شاد می دیدم که همه چیزش به راه بود و مرتب. هر پنج شنبه عمه ها ، خاله و دایی به ما سر می زدند و بساط شام و مهمانی به راه بود. حیاط که جمع می شدیم حال و هوایی عجیب داشت. کم کم بچه ها بزرگ شدند و هر کدام دنبال زندگی خودشان رفتند.

گاهی که همه دور هم جمع می شویم از خاطرات خوب و خوشش حرف می زنیم. انگار هنوز آن روزها تازه هستند و من در همین حال و هوا بود که عاشق شدم و راهم از خانه پدری جدا شد، ولی هنوز هم هر بار گه دلم تنگ می شود با تمام وجود به خانه پدری عشق می ورزم و به آنجا سر می زنم.

⭕️ نتیجه گیری: خانه پدری مانند یک صفحه از تاریخ ذهن است که هر بار با رویدادی جدید در جلوی چشمم روشن می گردد. خانه ای رو به آفتاب که اهالی خوب و مهربانی داشت و هیچ کس از بدی چیزی نمی دانست و نگفت. یاد همه جای خانه پدری در من غوغا می کند. خدایا ان خانه را تا همیشه حفظ بفرما.

✅ به پایان انشا درباره خانه پدری با مقدمه، بدنه و نتیجه گیری رسیدیم. برای درج دیدگاه می توانید از بخش نظرات در انتهای همین مطلب استفاده نمایید.

انشاهای پیشنهادی:
انشا درباره توصیف چهره مادر
انشا در مورد چهره ای که هرگز فراموش نخواهم کرد
انشا در مورد چگونه به پدر و مادر خود احترام بگذاریم