متن نوحه و مداحی شهادت امام سجاد علیه السلام ۱۴۰۲ ؛ در این نوشته از بخش مداحی ماگرتا متن و اشعار نوحه و مداحی سینه زنی زمینه ، واحد سنگین ، شور و روضه خوانی شب و روز شهادت امام سجاد (ع) 1402 جمع آوری شده است. در ادامه با ما همراه باشید.
همچنین بخوانید: متن نوحه شب شام غریبان امام حسین (ع) محرم
شعر و متن مداحی شهادت امام سجاد (ع) 1402
شعر مداحی سینه زنی شهادت امام سجاد
ابرم و بارون میباره از تو چشام
روضه خونم روضه خونه کرببلام
خودم دیدم کاشکی نمیدیدم خدا
نشسته بود شمر روی سینهٔ بابام
خنجر و از غلاف کشید
تا که به حنجرش رسید
سرش رو از قفا برید
صدای ناله هاشو میشنیدم
به روی نی سر جداشو دیدم
تا قتلگاه همراهه عمه من هم
پای برهنه از رو خار دویدم
(واویلتا واویلتا واویلا)
فکر و خیال من شده کوفه و شام
یادم نمیره میزدن سنگ از رو بام
کاشکی میمردم نمیدیدم ای خدا
ماها رو بردن توی مجلس حرام
یادم نمیره طعنه ها
میزد یزید بی حیا
با چوب به لبهای بابا
همون لبی که میبوسید پیمبر
به صوت قرآنش چشا میشد تر
وقتی که خیزران میخورد شنیدم
نوای محزون غریب مادر
(واویلتا واویلتا واویلا)
من بودم اونجا تنها مرد قافله
دست و پامو بسته بودن با سلسله
دیدم رقیه رو که جون میداد خدا
به زیر دست و پای زجر و حرمله
کاشکی نمیدیدم خدا
سیلی که میخورد بی هوا
صدا میزد عمه بیا
صدای ناله هاشو میشنیدم
کبودیه رو صورتش رو دیدم
وقتی که جون داد تو خرابه ها من
تاولای کف پاشو بوسیدم
(واویلتا واویلتا واویلا)
متن نوحه شب شهادت امام سجاد
ناله‌های آتشین دارد مدینه
داغ زین العابدین دارد مدینه
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
ناله‌های آتشین دارد مدینه
داغ زین العابدین دارد مدینه
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
مانده بر لب نغمه‌های دلنشینش
پاره پاره گشته قلب نازنینش
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
مانده بر لب نغمه‌های دلنشینش
پاره پاره گشته قلب نازنینش
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
روز و شب خون دل و اشک بصر داشت
داغ هفتاد و دو لاله بر جگر داشت
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
روز و شب خون دل و اشک بصر داشت
داغ هفتاد و دو لاله بر جگر داشت
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
گه به یاد فرق اکبر گریه میکرد
گه برای حلق اصغر گریه میکرد
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
گه به یاد فرق اکبر گریه میکرد
گه برای حلق اصغر گریه میکرد
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
جای گل بر گردنش دشمن غل انداخت
بر بدن از سلسله، زخمش گل انداخت
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
جای گل بر گردنش دشمن غل انداخت
بر بدن از سلسله، زخمش گل انداخت
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
شامیان بر اشک چشمش خنده کردند
کف زدند و داغ او را تازه کردند
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
شامیان بر اشک چشمش خنده کردند
کف زدند و داغ او را تازه کردند
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
هم به گردن هم به تن دارد نشانه
جای زنجیر است و جای تازیانه
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
هم به گردن هم به تن دارد نشانه
جای زنجیر است و جای تازیانه
وا اماما وا غریبا وا شهیدا
متن نوحه یا حضرت سجاد
سر، خاک کف پای تو یا حضرت سجاد
جان، مست تولای تو یا حضرت سجاد
دل غرق تجلای تو یا حضرت سجاد
دست من و اعطای تو یا حضرت سجاد
پرواز دهد ذکر تو تا عرش دعا را
جنت، شنود از نفست بوی خدا را
تو وجه خدا، دست خدا، چشم خدایی
تو روح دعا، بال دعا، قلب دعایی
تو کعبه و تو زمزم و تو سعی و صفایی
تو مشعر و خیف و عرفاتی و منایی
تا دور تو ای کعبه مقصود نگردند
حجاج، طواف حرم الله نکردند
ای آب بقا، قطره ای از آب وضویت
وی خضر نبی، نخله سبزی، لب جویت
گلبوسه جان دو جهان بر گل رویت
ارباب دعا چشم گشودند به سویت
خورشید دو گیتی مه هر انجمنی تو
آئینه زهرا و حسین و حسنی تو
مهر تو همه خیل رسل راست وظیفه
گفتار تو در لوح الهی است لطیفه
بر لعل لبت، بوسه آیات شریفه
مصحف، بود از فاطمه و از تو، صحیفه
اول علی از سلسله خیرالانامی
چارم ولی حق پدر هشت امامی
تو نور فروزنده مصباح هدایی
سر سلسله نسل امام شهدایی
و الله تو پیغامبرِ خون خدایی
همسنگر سرهای ز تن گشته جدایی
هر چند که بر گردن خود، سلسله داری
جا در دل بشکسته هر سلسله داری
پرواز کند طایر وحی از چمن تو
شمشیر خدا خطبه دشمن شکن تو
افسوس که شد سنگ، جواب سخن تو
زنجیر کند گریه به زخم بدن تو
بس گل، که به سر ریخت ز سنگ لب بامت
افسوس که بردند به ویرانه شامت
غیر تو که ای یوسف زهرای شهیده
گردیده پیام آور سرهای بریده
جای صلوات از همه دشنام شنیده
خون دلش از حلقه زنجیر چکیده؟
گیرم که عدو برد سوی شام خرابت
ای کاش نمی برد سوی بزم شرابت
ای طایر رحمت، ز چه رو بال و پرت سوخت
هر لحظه دل از شعله داغ دگرت سوخت
افسوس که در ماه محرم، جگرت سوخت
از زهر جفا یکسره پا تا به سرت سوخت
یک کرب و بلا سوز، دلت بود به سینه
تا کرب و بلا شد ز غمت شهر مدینه
عمری به دل سوخته ات، سوز نهان بود
خون جگرت، دم به دم از دیده، روان بود
چشمت به عزای شهدا، اشک فشان بود
از کعب نی اَت، بر بدن خسته نشان بود
در غسل تو یاران ز جگر آه کشیدند
بر پیکر پاکت اثر سلسله دیدند
هر شب دل زارم شده، زوار بقیعت
ای کاش نهم چهره به دیوار بقیعت
چون شمع بسوزم به شب تار بقیعت
خون گریه کنم، لحظه دیدار بقیعت
گیرم به دل شب ز دل خاک سراغت
گریم به تو و تربت بی شمع و چراغت
متن مداحی امام سجاد (ع)
ای جگر پاره حسین مظلوم
سیدالساجدین امام مسموم
کشته راه خدایی
نجل مصباح الهدایی
یابن الزهرا یابن الزهرا
سیدی عاقبت حقت ادا شد
جگرت پاره از تیر جفا شد
شیعه می گرید ز داغت
یاد قبر بی چراغت
یابن الزهرا یابن الزهرا
کربلای تو در شام بلا بود
نگهت جانب طشت طلا بود
خون ز چشمانت روان بود
اجر قرآن خیزران بود
یابن الزهرا یابن الزهرا
مصحف پیکرت دارد نشانه
هم ز زنجیر و هم از تازیانه
ای گناهت بی گناهی
یادگار قتلگاهی
یابن الزهرا یابن الزهرا
شامیان بر در دروازه شام
بر سرت می زدند سنگ از لب بام
رأس بابا رو به رویت
دیده زینب به سویت
یابن الزهرا یابن الزهرا
شامیان حرمت از شما شکستند
ده نفر را به یک سلسله بستند
داغتان را زنده کردند
کف زدند و خنده کردند
یابن الزهرا یابن الزهرا
در خرابه خزان لاله دیدی
داغ دردانه سه ساله دیدی
دیده ات شد پر ستاره
تازه شد داغت دوباره
یابن الزهرا یابن الزهرا
متن نوحه امام سجاد میثم مطیعی
مدینه ای شهر پیغمبر، ای شهر غربت و غم
مدینه ای حسرت و غربت، ای قبله گاه عالم
تو شهر دلتنگی زهرا، به سوگ مصطفایی
تو در داغ دوری زهرا، انیس مرتضایی
عزادار بی قراری بر، مزار مجتبایی
آی
مدینه بگو راز پنهان را
مپوشان ز ما آتش جان را
بپا کن ز نو بیت الحزان را
آي
تو و صادق و باقر و سجاد
تو و مجتبا … خلوتت خوش باد
مرا می دهد غربتت بر باد
(مدینه ای شهر پیغمبر)
بقیعم من تربت عشقم، همزاد کربلایم
بیا و از این همه غربت، روضه بخوان برایم
منم آنکه از مصیبت ها، همیشه رفته از هوش
مزار خوبان عالم را، گرفته ام در آغوش
سراپا صبر و سکوت است و این، حماسه های خاموش
آی
نه خاکم که من آسمان هستم
که با عرشیان همزبان هستم
زیارتگه عاشقان هستم
آی
چراغانی از اشک و آهم من
شبستان خورشید و ماهم من
اگر بی پناهی پناهم من
(بقیعم خاک غریبم من)
متن مداحی امام سجاد محمود کریمی
بسته راه چاره دید و گریه کرد
طفل بی‌گهواره دید و گریه کرد
دختر آواره دید و گریه کرد
روسری پاره دید و گریه کرد
او چهل سال است کارش گریه است
این چهل سال افتخارش گریه است
دست بسته از زنان شرمنده شد
از تمام کاروان شرمنده شد
بیشتر از دختران شرمنده شد
مجلس می, آنچنان شرمنده شد
در میان راه تنها مرد بود
بین یک جمعیتی نامرد بود
از غم ویرانه‌رفتن اشک ریخت
پایکوبی کرد دشمن اشک ریخت
لحظه‌ی معجر گرفتن اشک ریخت
مرد ها دنبال یک زن…اشک ریخت
هم زیارتنامه‌اش آتش گرفت
هم سر و عمامه‌اش آتش گرفت
باورش میشد که غم پیرش کند؟
خواهرش را زجر زنجیرش کند
زاده‌ی مرجانه تکفیرش کند
حرمله اینقدر تحقیرش کند
نانجیب پست با یک مشک آب
پرسه میزد پیش چشمان رباب
کوچه‌های شام خیلی سخت بود
سنگ‌های بام خیلی سخت بود
طعنه و دشنام خیلی سخت بود
جام و بزم عام خیلی سخت بود
حرف‌های تند و تیزی می‌شنید
واژه‌ای مثل کنیزی می‌شنید
خنده‌های شمر یادش مانده است
ماجرای شمر یادش مانده است
چکمه‌های شمر یادش مانده است
جای پای شمر یادش مانده است
کندی خنجر عذابش می‌دهد
ضربه‌ی آخر عذابش می‌دهد
آمد و بال و پرش را جمع کرد
دست بی‌انگشترش را جمع کرد
با حصیری پیکرش را جمع کرد
روی دستش حنجرش را جمع کرد
صورت خود را به روی خاک زد
یاد عریانی گریبان چاک زد
متن نوحه جدید امام سجاد
سر، خاک کف پای تو یا حضرت سجاد
جان، مست تولای تو یا حضرت سجاد
دل غرق تجلای تو یا حضرت سجاد
دست من و اعطای تو یا حضرت سجاد
پرواز دهد ذکر تو تا عرش دعا را
جنت، شنود از نفست بوی خدا را
تو وجه خدا، دست خدا، چشم خدایی
تو روح دعا، بال دعا، قلب دعایی
تو کعبه و تو زمزم و تو سعی و صفایی
تو مشعر و خیف و عرفاتی و منایی
تا دور تو ای کعبه مقصود نگردند
حجاج، طواف حرم الله نکردند
ای آب بقا، قطره ای از آب وضویت
وی خضر نبی، نخله سبزی، لب جویت
گلبوسه جان دو جهان بر گل رویت
ارباب دعا چشم گشودند به سویت
خورشید دو گیتی مه هر انجمنی تو
آئینه زهرا و حسین و حسنی تو
مهر تو همه خیل رسل راست وظیفه
گفتار تو در لوح الهی است لطیفه
بر لعل لبت، بوسه آیات شریفه
مصحف، بود از فاطمه و از تو، صحیفه
اول علی از سلسله خیرالانامی
چارم ولی حق پدر هشت امامی
تو نور فروزنده مصباح هدایی
سر سلسله نسل امام شهدایی
و الله تو پیغامبرِ خون خدایی
همسنگر سرهای ز تن گشته جدایی
هر چند که بر گردن خود، سلسله داری
جا در دل بشکسته هر سلسله داری
پرواز کند طایر وحی از چمن تو
شمشیر خدا خطبه دشمن شکن تو
افسوس که شد سنگ، جواب سخن تو
زنجیر کند گریه به زخم بدن تو
بس گل، که به سر ریخت ز سنگ لب بامت
افسوس که بردند به ویرانه شامت
غیر تو که ای یوسف زهرای شهیده
گردیده پیام آور سرهای بریده
جای صلوات از همه دشنام شنیده
خون دلش از حلقه زنجیر چکیده؟
گیرم که عدو برد سوی شام خرابت
ای کاش نمی برد سوی بزم شرابت
ای طایر رحمت، ز چه رو بال و پرت سوخت
هر لحظه دل از شعله داغ دگرت سوخت
افسوس که در ماه محرم، جگرت سوخت
از زهر جفا یکسره پا تا به سرت سوخت
یک کرب و بلا سوز، دلت بود به سینه
تا کرب و بلا شد ز غمت شهر مدینه
عمری به دل سوخته ات، سوز نهان بود
خون جگرت، دم به دم از دیده، روان بود
چشمت به عزای شهدا، اشک فشان بود
از کعب نی اَت، بر بدن خسته نشان بود
در غسل تو یاران ز جگر آه کشیدند
بر پیکر پاکت اثر سلسله دیدند
هر شب دل زارم شده، زوار بقیعت
ای کاش نهم چهره به دیوار بقیعت
چون شمع بسوزم به شب تار بقیعت
خون گریه کنم، لحظه دیدار بقیعت
گیرم به دل شب ز دل خاک سراغت
گریم به تو و تربت بی شمع و چراغت
شعر شهادت امام سجاد علی اکبر لطیفیان
در تشنگی سراب به دردی نمی خورد
تنها خیال آب به دردی نمی خورد
حرفی بزن که اشک مرا در بیاوری
این جام بی شراب به دردی نمی خورد
باید به زیر نور بزرگان جلوس کرد
در سایه، آفتاب، به دردی نمی خورد
از این به بعد مَعْطلِ این دل نمی شوم
این خانه ی خراب به دردی نمی خورد
از منظر نگاه شما جلوه دیدنی ست
عکس بدون قاب به دردی نمی خورد
جان مرا بگیر ولی گریه را نگیر
چشمه بدون آب به دردی نمی خورد
چشمی بده که قلب مرا زیر و رو کند
گریه مرا کنار تو با آبرو کند
ما را به جز هوای شما پر نمی دهند
ما را به جز برای شما سر نمی دهند
بال وَبالْ مانع اوج است پس اگر…
…بالم نمی دهند چه بهتر نمی دهند
گاهی کنار دلبریت جبر لازم است
دل را به اختیار به دلبر نمی دهند
جبریل هم به قبّه ی تو ره نیافته
معراج را به غیر پیمبر نمی دهند
آن جا که میل یار، اسیری عاشق است
در بند می روند ولی سر نمی دهند
ایرانیان به هیچ بزرگ قبیله ای
جز خاندان فاطمه دختر نمی دهند
تا زنده ایم ترک ولایت نمی کنیم
با غیر آل فاطمه وصلت نمی کنیم
هر دیده ای به دیده ی گریان نمی رسد
فصل خزان به فصل بهاران نمی رسد
در بین گریه حاصل ما رشد می کند
باران بدون سیل به پایان نمی رسد
یک جا اگر تمامی خلقت گدا شود
نقصی به آستان کریمان نمی رسد
روزی ما کم است که مصحف نخوانده ایم
عیب از کریم نیست که مهمان نمی رسد
با دوری از صحیفه سجادیه قسم
علامه هم به معنی قرآن نمی رسد
بفرست سمت دشت غلام سیاه را
یک چند وقتی است که باران نمی رسد
کیسه به دوشی تو اگر کار هر شب است
این پینه های شانه به درمان نمی رسد
ما مستمند کیسه ی خیراتی توایم
ذاتاً فقیر آن کرم ذاتی توایم
آقای من! حریم تو از عرش برتر است
با این که خاکی است، بهشت معطر است
عادت نموده ایم به این گنبدی که نیست
حیف از حریم تو که بدون کبوتر است
فرصت غنیمت است، ابوحمزه ای بخوان
امشب برای پاکی این قوم بهتر است
با تربت حسین به «تسبیح» می رسیم
این تربت حسین عجب بنده پرور است
اول فدایی قدمت مادر تو بود
پس مادرت به تو ز همه با وفاتر است
تو یادگار فاطمه بودی برای او
حالا که شد فدای تو عالم فدای او
یعقوب کربلا! چه قدر گریه می کنی
از صبح زود تا به سحر گریه می کنی
یعقوب را که غصه ی یوسف شکست و تو
داری برای چند نفر گریه می کنی
وقتی که چشم هات می افتد به معجری
حق داری ای عزیز اگر گریه می کنی
این طفل را به جان خودت آب داده اند
دیگر چرا میان گذر گریه می کنی
از صبح تا غروب فقط نیزه می زدند
داری به «قتل صبر» پدر گریه می کنی
چشمت چرا ضعیف شده بی رمق شده
یعقوب کربلا چقدر گریه می کنی؟!
با دیدن اسیر کجا می رود دلت؟!
با دیدن فقیر کجا می رود دلت؟!
متن نوحه شهادت امام سجاد علیه السلام
ای حسین بن علی را وارث خون و قیام
ای صفا و مروه ات از کربلا تا شهر شام
یا علی ابن الحسین یا علی ابن الحسین
بوسه های حلقه زنجیر بر اعضای تو
لحظه ها شد در اسارت لیله الاسرای تو
ناقه عریان براق آسمان پیمای تو
راس بابا بر سر نی بر تو می گوید سلام
یا علی ابن الحسین یا علی ابن الحسین
ای نشان حلقه های سلسله بر گردنت
لاله گون از خون زخم گردنت پیراهنت
با لب عطشان به صورت اشک دامن دامنت
با سر بابا چهل منزل تو بودی هم کلام
یا علی ابن الحسین یا علی ابن الحسین
بر فراز نی سر شاه شهیدان یک طرف
رقص و شادی یک طرف آوای قرآن یک طرف
خنده و دشنام یک سو، چشم گریان یک طرف
ریخت دشمن بر سرت خاکستر از بالای بام
یا علی ابن الحسین یا علی ابن الحسین
ای که گرد شمع رویت عالمی پروانه بود
با چه جرمی جای تو در گوشه ویرانه بود
داغ بابا بر دل و کوه غمت بر شانه بود
شامیان با هلهله از تو گرفتند احترام
یا علی ابن الحسین یا علی ابن الحسین
بر تو می گریم که شد زنجیر دشمن یار تو
بر تو می گریم که عمری گریه بوده کار تو
بر تو می گریم به یاد قبر بی زوار تو
ای مزار بی چراغت برتر از بیت الحرام
یا علی ابن الحسین یا علی ابن الحسین
متن روضه امام سجاد علیه السلام
بی تو سجاده ای اگر هم بود
فرش رسوایی دو عالم بود
بی تو یا حرفی از بهشت نبود
یا اگر بود هم جهنم بود
خطبه های گلوی زخمی تو
انعکاس غروب ماتم بود
تو اگر خطبه ای نمی خواندی
خانه هامان بدون پرچم بود
تو اگر روضه ای نمی خواندی
سال ما سال بی محرم بود
از تو داریم فصل ماتم را
ده شب گریه ی محرم را
احترام تو را سلام نبود
حق تو کوچه های شام نبود
حق آیینه ها شکستن نیست
گیرم این آینه سر امام نبود
هیچ جایی برای حال شما
امام سجاد؛ علم گریه برداشت، همه حرفش و بعد از کربلا با گریش زد، من می خوام بگم چرا گریه میکرد، دلایل زیاده، اما مگه یادش میره صحنه های کربلا یکی یکی جلوی چشماشه منو تو یه روضه گوش میدیم، می شنویم، بی مقدمه تو هر روضه مون میگیم: حسین؛ حالا زین العابدین که خودش دیده، من می خوام بعضی از این صحنه ها رو یادت بیارم، مگه یادش میره صحنه وداع با پدرش رو، پدرش اومد تو خیمه یه نگاه زین العابدین کرد، دید باباش آشفته است، رنگ پریده است، یه نگاه کرد دید سر تا پا غرق خاک خونه، زین العابدین رو خاک خیمه افتاده، یه نگاه کرد دید بابا داره یه جوری حرف میزنه، انگار این لحظه لحظه آخره، صدا زد: بابا از داداش اکبرم چه خبر، ابی عبدالله گفت: داداشت رفت، یکی یکی اسم برد، یه مرتبه دید هرکی اسم می بره بابا میگه به شهادت رسید، یه لحظه صدا زد: بابا از عمو عباس چه خبر، تا ابی عبدالله گفت: بی عمو شدی، میگن زین العابدین بلند شد، با اون حال زارش، تا ومد بلند شه بابا نگه اش داشت گفت: عزیزم تو بخواب، فقط یه جمله بهت بگم پسرم: غیر منو تو دیگه مردی تو خیمه ها نمونده، تو دیگه بلند نشو، زینب یه محرم می خواد.
مگه یادش میره غروب یازدهم، مگه یادش میره اون لحظه ای که از کنار گودال رد شد، مگه یادش میره اون لحظه ای که اومد بابا رو دفن کنه، خودش گفت: برید بوریا بیارید، خودش رفت تو قبر، بنی اسد دیدن دیر کرد از قبر بیرون نیومد، مگه یادش میره، نگاه کردن دیدن لباش گذاشته رو لبای بریده، من میگم همه ی اینا یادش نرفت، اما همه ی اینا یه طرف اونی که امام سجاد رو ۳۵ سال روضه خون کرده اینا نیست، حالا بشنو
احترام تو را سلام نبود
حق تو کوچه های شام نبود
حق آیینه ها شکستن نیست
گیرم این آینه امام نبود
هیچ جایی برای حال شما
بدتر از مجلس حرام نبود
گریه کردی صدا زدی ای کاش
هیچ سنگی به روی بام نبود
کاش مادر مرا نمی زایید
من امامم، خرابه جام نبود
حرفِ ویرانه در میان آمد
دختر شاه، یادمان آمد
متن نوحه شهادت امام سجاد (ع)
بوگون بو گوشه ویرانه ایچره غمخوارم
اسیر سلسله ظلم قوم کفارم
بویوندا سلسله انظار خلقیده گویا
اسیر دیلم وروم و فرنگ و تاتارم
قوری یراسته دوشوبدوربو یرده جسمیم زار
علاوه بو مرضیمدن اسیر و تبدارم
بواهل شامه گرک نسبتیمی فاش ایلیوم
که من سلاله پاک رسول مختارم
گتوردی تنگه منی بو دو شاخه و زنجیر
نیدیم که سلسله ظلمه من گرفتارم
رقیه ناله سی دلدن توان و تاب اپارور
گیجه صباحه کیمی نیلیوم که بیدارم
خرابه ایچره چراغ و طعام و فرشیم یوخ
بو حالیله اسرایه اوزوم پرستارم
وورالا طعنه بیزه شامیان بد کردار
نشان تیرو خدنگ جفای اغیارم
غمیم چوخالدی داغیلدی ایلیم اتام الدی
دیارشامیده یوخ مونسیم دل افکارم
داغیلدی ظلم و جفائیله دودمان رسول
اسیرعیالینه دشمن ایچنده غمخوارم
کسوبدی شمربابام باشینی جفائیله
جوانلاریمی شهید ایلیوبله بی یارم
گوزوم ایوینده باتوب قانه کاکل اکبر
یخیلدی سرو کیمی قامت علمداریم
خدنگ حرمله دن سولدی گل کیمی اصغر
الیم یتوشموری مشتاق سیر گلزارم
رضای حقیدی حکم قضا علاجیم یوخ
مدام دلخوشام حکم خدایه غمبارم
بو استانیه (مضطر) قویوبدی روی نیاز
همیشه عرض ایدوری یا حسین گنهکارم
شعر نوحه علی اکبر لطیفیان به مناسبت شهادت امام سجاد (ع)
كوچه های مدینه و بوی
زخم های تنی كه می آید
چشم های سپید یعقوب و
بوی پیراهنی كه می آید
مرد سجّاده ای كه درك نكرد
هیچ كس آیه ی مقامش را
در هیاهوی شهر كوفه نداد
هیچ كس پاسخ سلامش را
تا عزاداریش شروع شود
دیدن شیرخواره ای كافی ست
تا صدایش به گوش ما برسد
دیدن گوشواره ای كافی ست
وقت افطار كردنش هر شب
تا كه چشمش به آب می افتاد
تشنگی ضریح لب هایش
یاد طفل رباب می افتاد
من نمی دانم این كه خاكستر
چه به روز سر امام آورد
زیر زنجیر، پیكر زردش
معجزه بود اگر دوام آورد
گیرم از دست كوفه راحت شد
سنگ طفلان شام را چه كند؟
گیرم از دست كوچه سنگ نخورد
مردم پشت بام را چه كند؟
تا كه این مرد قافله زنده ست
حرفی از طفل كاروان نزنید
پیش این مرد گریه، جانِ حسین
حرفی از چوب خیزران نزنید
متن مداحی زمینه شهادت امام سجاد علیه السلام
من بودم و/ عمه زینب و زن و بچه ها
نمیره تا ابد از ذهن من/ خاطره های تلخ کربلا ۲
او می دوید و عمه می دوید
او می برید و عمه می بریدش
او می نشست و عمه می نشست
از چشماش قطره ی خون می چکید
واویلا واویلا واویلا علیک المظلوم
من بودم و/ عمه زینب و زن و بچه ها
عذابِ هرشبِ عمر منه/ کابوس شهر شام پر بلا
سنگ بر ما بی بهونه می زدند
عمه مو تازیونه می زدند
در ازدحام کوچه و بازار
حرف از کار در خونه می زدند
واویلا واویلا واویلا علیک المظلوم
من بودمو/ عمه زینب و زن و بچه ها
مُردم و زنده شدم مجلسِ/ بد مستی یزید بی حیا
عمه صدا زد با چشم گریون
بسه نزن دیگه نا مسلمون
قاری قرآن و یک خیزران؟
از گوشه ی لب ها می ریزه خون
واویلا واویلا واویلا علیک المظلوم
اشعار شهادت امام سجاد (ع)
آفتاب لب بامم، پدرِ گریه منم
علی اوسطم و پیر عزا و مَحنم
قسمت این بود كه با گریه شوم هم بیعت
یادگاریِ غریبِ پدری بی كفنم
آب شد پیكر من از غم دروازه شام
ردی از سلسله ها هست به روی بدنم
یوسفی بودم و از حادثه یعقوب شدم
پسر خسته دل كشته بی پیرهنم
ابكی ابكی لحسین بن علی العطشان
شهرۀ شهر شده گریه دشمن شكنم
كاش در لحظه دفن پدرم می مردم
آن كه بوسید چو عمه رگ حلقوم، منم
شیرم از حیلۀ روباه ندارم باكی
من كه دل گرم به خون خواهی ابن الحسنم
قبلهٔ گریه كنان همه عالم هستم
آخرین غصه جان سوز محرم هستم
رمقی نیست در این پای پر از آبله ام
بی قیام است چو زینب همه شب نافله ام
كمرم را غم شش ماهه برادر تا كرد
کشته ام كشتۀ تیر سه پر حرمله ام
ای پدر دل ز فراق تو به جان آمده است
مثل زهرای حرم خسته ازین فاصله ام
تا به كی زار زدن یاد تن نحر شده؟
شاهد سوختهٔ سوختن قافله ام
آتش از این تن بیمار خجالت نكشید
هم تنم سوخت وَ هم این دل پر از گله ام
در چهل روز فقط خوردن خون كارم بود
شد شكسته همه شب حرمتم و نافله ام
اربعینی به دلم غربت و غم نازل شد
من حسینی شدم و عمه ابوفاضل شد
متن نوحه سینه زنی شهادت امام سجاد (ع)
ترک رو لبام از خجالتم می سوزه، می سوزه
بزار بهت بگم زخم غیرتم می سوزه، می سوزه
الشام، الشام چی اومد سر من
الشام، الشام کجا رفت سر تو
یادمه روی نی چشمای تر تو
بابا کجا بودی، خیمه که غارت شد
خیلی به ناموسم بابا جسارت شد
ای وای غریب آقام…….
جای طناب هنوز رو دستم پام جامونده، جامونده
خواهر من هنوز یه جایی تو شام جامونده، جامونده
الشام، الشام دل ما خون شده
الشام، الشام وسط ازدحام
تو و تشت طلا، منو بزم حرام
اهل حرم دیدن با خیزرون میزد
رو قلب ما می خورد هر ضربه ای میزد
ای وای غریب آقام…….
می بینی آخر هم با پیرهن سیاه میمیرم، میمیرم
هنور هم هر غروب به یاد قتلگاه میمیرم، میمیرم
ای وای، ای وای سرت دور از بدن
ای وای، ای وای بدن بی کفن
واسۀ کشتنت صد سپاه اومدن
بابا خودم دیدم جسمت که غارت شد
از خیمه ها دیدم خیلی جسارت شد
ای وای غریب آقام…….
اشعار شهادت امام زین العابدین
می شکافد تیر غربت سینه ی سجاد را
زهر از غم می رهاند این دل ناشاد را
می گذارم بر زمین دیگر سلاح گریه را
می کشم با ” یا حسینی ” آخرین فریاد را
دیده ام بر خاک صحرا پیکر ابرار را
دیده ام بر نیزه ی اعدا سر اوتاد را
دیده ام در کربلا غم واژه ی توحید را
دیده ام در بین مقتل شادی صیاد را
هم زمان ناله ی غربت ، تبسم بر یتیم ؟!
جان به دل دادم به شام محنت این اضداد را
ناله ام احیا نماید خون ثارالله را
اشک من رسوا نماید دشمن شیاد را
باورم شد دردهای سینه سوز کوچه را
حس نمودم در اسارت غربت اجداد را
خارجی خواندم ، اسیرم کرد ، قصد جان نمود
با دو چشم خویش دیدم مرگ عدل و داد را
دیده ام در زیر پا اوراق قرآن ، دیده ام
پرچم زلف سر نیزه نشین در باد را
زهر برد از سینه تاب ، اما نبرد از خاطرم
کینه های قوم بدتر از ثمود و عاد را
گوشه ی ویرانه گم کردم ، نجستم تا کنون
گوهری که زیر دست و پای خصم افتاد را
متن مداحی زمینه شهادت امام سجاد علیه السلام
منم من، شهید سوز و اشک و ناله،به دل دارم داغ سه ساله
عزیزان من، شدند از غربت، تمامی پرپر همچو لاله
امامُ العارفینم، سید الساجدینم، من زین العابدینم
واغربتا واویلا…
اگرچه،خزانی دیدم باغ و گلشن،اگرچه زخمی شد مرا تن
به شام وکوفه، ز خطبه ی من،شده ویرانه کاخ دشمن
خطبه خواندم غوغا شد، شور محشر بر پا شد، ظلم و فتنه رسوا شد
واغربتا واویلا…
به عمرم، به یاد دلبر غصه خوردم، به دوشم بار ناله بردم
چو دیدم جسم ِ، پدر را بی سر، میان مقتل جان سپردم
صد پاره تن ای بابا، دور از وطن ای بابا، ای بی کفن ای بابا
واغربتا واویلا…
شعر نوحه شهادت امام سجاد (ع)
چهل سال/خونه قلب تبدار/دردم شد غم یار/روزم شد شب تار
چهل سال/من با هر بهونه/اشکام دونه دونه/میریزه رو گونه
خودم دیدم/خنجر و روی حنجر
خودم دیدم/میبرید از بابام سر
خودم دیدم/غصب انگشترش رو
خودم دیدم/روی نیزه سرش رو
امون از کربلا
چهل سال/هر شب در عذابم/من در اضطرابم/گریون ربابم
چهل سال/هر شب بیقرارم/من آروم ندارم/یاد شیره خوارم
خودم دیدم/توی خیمه رباب و
خودم دیدم/تو چشاش اضطراب و
خودم دیدم/که سه شعبه رها شد
خودم دیدم/سر اصغر جدا شد
امون از کربلا
چهل سال/گوشه گیره غربت/هستم من با محنت/با یاد اسارت
چهل سال/تلخه واسم ایام/میگم هر صبح و شام/ای وای از غم شام
خودم دیدم/مردای بی حیا رو
خودم دیدم/خنده ی شامیا رو
خودم دیدم/که دادن مارو آزار
خودم دیدم/عمه رو بِین اغیار
امون از شام غم
متن مداحی مرثیه یا ابتا یا حسین شهادت امام سجاد (ع)
پاسخ فریاد من گشته کف و هلهله
جای گل انداختند به گردنم سلسله
یا ابتا یا حسین (۲)
من به تو می‌گریم و تو بهر من گریه کن
من به رگ پاره، تو به زخم تن گریه کن
یا ابتا یا حسین (۲)
یکی ز. زخم زبان، بر جگرم چنگ زد
یکی مرا کعب نی، یکی به من سنگ زد
یا ابتا یا حسین (۲)
یکی تصدق به ما، در ملاءعام داد
یکی سر راه ما، کف زد و دشنام داد
یا ابتا یا حسین (۲)
میان نامحرمان خون شده زینب دلش
سر تو باشد درست برابر محملش
یا ابتا یا حسین (۲)
گرفتم این شامیان، به ما همه دشمنند
چرا دگر کودکِ سه ساله را می‌زنند
یا ابتا یا حسین (۲)
مرا نموده اسیر، یزید بیدادگر
کاش مرا مادرم نزاده بود‌ای پدر
یا ابتا یا حسین (۲)
شعر مخصوص شهادت امام سجاد علیه السلام
سی سال در فراق پدر، زار گریه کرد
از داغ غربتِ شهِ بی یار گریه کرد
سی سال نیمه شب سر سجّاده تا سحر
چشمش به هم نیامد و بیدار گریه کرد
سی سال با شنیدنِ «سقّا»، «علم»، «عمو»
یاد لبان خشک علمدار گریه کرد
سی سال هر جوان رشیدی به راه دید
با یاد شبه احمد مختار گریه کرد
سی سال هر زمان که سر سفره‌ای نشست
یک دم نگاه کرد و دوصدبار گریه کرد
سی سال تا که برد کسی نام شیرخوار
یاد رباب و اصغر و گهوار گریه کرد
سی سال تا نظر به قدِ خواهرش نمود
با خاطرات مجلس اغیار گریه کرد
هر کودکی که دید به ره، زیر لب سرود:
«دامن»،«شراره»،«سنگ»،«سنان»،«خار»؛ گریه کرد
متن نوحه سینه زنی واحد شهادت امام سجاد (ع)
به تاب و تَعبَم من، ز غم لَبالَبم من
اگر که زنده ماندم، رَهین زینبم من
منم یوسف زهرا که مانده ام به صحرا
واویلا واویلا
منم غریب شهری، که آشنا ندارد
کسی جز غُل و زنجیر، به من وفا ندارد
منم یوسف زهرا که مانده ام به صحرا
واویلا واویلا
اگر مرا نکشتند، نه اینکه بود امانم
عدو گمان نمی کرد، که من زنده بمانم
منم یوسف زهرا که مانده ام به صحرا
واویلا واویلا
چنان عدو دو پایم، به زیر ناقه بسته
که دانه های زنجیر، به اُستخوان نشسته
منم یوسف زهرا که مانده ام به صحرا
واویلا واویلا
به عمّه بس جفا شد، چو ماهِ نو، دو تا شد
شد آنگونه هِلالی، که انگشت نُما شد
منم یوسف زهرا که مانده ام به صحرا
واویلا واویلا
متن مداحی شهادت امام سجاد (ع)
تموم عالم شده گریون با خطبه های اشکام
آسمونا خم شده دیگه به زیر پای اشکام
خاطره های چهل ساله از یاد من نمیره
یه عمره که دلم فقط زانو بغل می گیره
همش تو قاب چشای من یه جسم رو حصیره
وای…الف بودم اما دیگه دالم
هنوزم عزادار گودالم
به یاد یه دلدار پامالم
وای…خودم دیدم اون جسم صدپاره
به روی تنش نیزه بازاره
که از خاک و از خون کفن داره
حسینم وای ای حسینم وای
با گریه هام کل دنیا رو به گریه میندازم من
توی چشام یک حسینیه با گریه میسازم من
چشایی که روضه دیده تو بازار برده دارا
نگاه نا پاک و می دیده به بچه های زهرا
نمی دونید آتیشم زده کینه ی چشم چرونها
وای…میون محل یهودیها
توی اوج ظلم و حسودیها
تنم پر شده از کبودیها
وای…پیش چشم تر هلهله دیدم
یه پای پر از آبله دیدم
همش خنده ی حرمله دیدم
حسینم وای ای حسینم وای
متن نوحه سینه زنی شهادت امام سجاد (ع) حاج محمود کریمی
ای وای قلب سجاد بی قرار
میخونه با اضطرار
عَلَیکُنَ بِالفِرار
ای وای تو قلب این شام تار
از بین صدها سوار
عَلَیکُنَ بِالفِرار
عمه جان، عَلَیکُنَ بِالفِرار…….
ای وای ای دلهای داغدار
مضطرا با حال زار
عَلَیکُنَ بِالفِرار
ای وای دشمنامون بی شمار
با حال زار و نزار
عَلَیکُنَ بِالفِرار
ای وای شرق و غرب آتیش گرفت
دار الحرب آتیش گرفت
عَلَیکُنَ بِالفِرار
ای وای شعله پیش پیکرا
مشعل ها پیش سرا
عَلَیکُنَ بِالفِرار
ای وای دخترهای بی پناه
از آتیش خیمه گاه
عَلَیکُنَ بِالفِرار
ای وای ناله میاد از حرم
وای عمه وای معجرم
عَلَیکُنَ بِالفِرار
ای وای شد روز عالم سیاه
زهرا بین قتلگاه
عَلَیکُنَ بِالفِرار
ای وای عمه پیش مادره
تازیونه میخوره
عَلَیکُنَ بِالفِرار
عمه جان، عَلَیکُنَ بِالفِرار
متن مداحی شهادت امام سجاد (ع)
چشمم از گریه شد همچو دریا
می رَوَم با دلی پُر ، ز دنیا
بعد عاشورا نشد ذکرم بجز آه…
زهر کینه راحتم کرده به والله
یک عمر… روی دوشم بوده دائم بارِ دردم
یک عمر… خط به خط کرببلا را گریه کردم
یک عمر… خوانده ام این روضه هردم…-
یااباالمظلوم شاه بی سر
سوزد عالم ز سوز و نوایم
راویِ مقتل کربلایم
من خودم دیدم تن پاکش دریدند
با لب تشنه سرش را می بریدند
ای وای… من خودم دیدم چه آمد بر سر او
ای وای… قطعه قطعه شد تماماً پیکر او
ای وای… گریه های مادر او
یااباالمظلوم شاه بی سر
همچنین بخوانید: متن نوحه اربعین حسینی
در انتها امیدواریم که از مقاله متن نوحه و مداحی سینه زنی و روضه خوانی متن نوحه و مداحی شهادت امام سجاد علیه السلام بهره برده باشید.
