۱۵ فونت مخصوص برنامه نویسی و نحوه نصب آن‌ها در ادیتور کد

برنامه‌نویسان و طراحان فرانت‌اند معمولا بخش اعظمی از روز را صرف مطالعه کدها و نوشتن آن‌ها می‌کنند. بنابراین استفاده از فونت‌هایی که خوانایی کافی داشته باشند و چشم را آزار ندهند، از مهم‌ترین پیش‌نیازها به حساب می‌آید. در این مطلب قصد داریم شما را با ۱۵ فونت محبوب برای برنامه‌نویسان آشنا کنیم که ارزش امتحان کردن دارند. چه به دنبال افزایش خوانایی باشید، چه شخصی‌سازی محیط ادیت کد و چه هرچیز دیگری، در این مطلب حداقل چند فونت مخصوص برنامه نویسی پیدا خواهید کرد که با نیاز و علایق‌تان سازگاری دارند. 

برخلاف آنچه ممکن است فکر کنید، فونت‌ها تاثیری عمیق بر زندگی روزمره می‌گذارند. هر زمان که سایت یا اپلیکیشنی را باز می‌کنیم، انبوهی فونت فارسی و فونت انگلیسی مقابل چشم قرار می‌گیرند و هرچه کیفیت فونت‌ها بالاتر باشد، مطالعه و درک مفهوم آسان‌تر می‌شود. بنابراین حتی اگر تازه به فکر شرکت در دوره برنامه نویسی یا یادگیری فرانت اند افتاده‌اید هم لازم است در همین گام‌های ابتدایی به فونت‌ها توجه نشان دهید. 

فونت Fira Code

Fira Code فونتی «تک‌فاصله» یا «Monospaced» است که به صورت تخصصی برای برنامه‌نویسان طراحی شده. این فونت از لیگاتورهایی بهره‌مند است که نمادهای برنامه‌نویسی رایج مانند -> و <= را به کاراکترها و حروفی واحد تبدیل و مطالعه کد را آسان‌تر و موثرتر می‌کنند. 

فونت Cascadia Code

فونت تک‌فاصله‌ای Cascadia Code که توسط مایکروسافت توسعه یافته آنقدر محبوب است که از جایی به بعد به فونت پیش‌فرض ابزار Visual Studio تبدیل شد. این فونت از لیگاتورهای برنامه‌نویسی بهره‌مند است، فاصله‌گذاری قابل شخصی‌سازی میان خطوط دارد و با وزن‌ها و استایل‌های ظاهری گوناگون از راه می‌رسد. در مجموع Cascadia گزینه‌ای ایده‌آل برای زبان‌ها و محیط‌های برنامه‌نویسی متعدد به حساب می‌آید. 

فونت Mononoki

Mononoki فونتی بسیار واضح و مدرن است که تمیز دادن حروف و نمادها را از یکدیگر بی‌نهایت آسان می‌کند. به این ترتیب مطالعه کدهایی که با کوچک‌ترین ابعاد (و یا روی کم‌رزولوشن‌ترین صفحه) ممکن نوشته شده‌اند نیز امکان‌پذیر خواهد بود. در مجموع طراحی مینیمال و فاصله‌گذاری یک‌دست باعث می‌شود Mononoki تجربه‌ای جذاب از کدنویسی پدید آورد. 

فونت Monaspace

Monaspace به خانواده‌ای از فونت‌های بسیار ساده اما زیبا گفته می‌شود که برای برنامه‌نویسی بهینه‌سازی شده‌اند. متغیرهای مختلف این کد ظاهری خوانا و تمیز دارند و در تمام محیط‌های کدنویسی و رزولوشن‌های نمایشگر، وضوح خود را حفظ می‌کنند. هنگام انتخاب Monaspace به گزینه‌های گوناگون دسترسی دارید، اما عقیده داریم Monaspace Neon و Monaspace Argon بهترین انتخاب‌های ممکن به حساب می‌آیند. 

فونت Comic Mono

Comic Mono اندکی با دیگر فونت‌های این لیست فرق دارد، زیرا ظاهری بازیگوشانه و نامتعارف به نمایش می‌گذارد. اگرچه این فونت معمولا به عنوان فونت مخصوص برنامه نویسی شناخته نمی‌شود، اما گزینه‌ای هیجان‌انگیز برای کدنویسانی است که می‌خواهند اندکی شخصیت و بازیگوشی به کدهای خود بیاورند. 

فونت Agave

Agave را می‌توان فونتی شاداب و تک‌فاصله‌ای توصیف کرد که ظاهری واقعا خوش‌استایل دارد. وضوح خطوط و همینطور فاصله‌گذاری متعادل میان آن‌ها باعث می‌شوند Agave گزینه‌ای مناسب برای کدنویسی به زبان‌های گوناگون باشد. خوانایی و انعطاف‌پذیری Agave هم باعث شده انتخابی محبوب میان شمار قابل توجهی از برنامه‌نویسان باشد. 

فونت Inconsolata

Inconsolata فونتی تک‌فاصله و کلاسیک است که به خاطر وضوح و خوانایی فراوان به شهرت رسیده است. این فونت با عناصری بسیار ظریف طراحی شده که خوانایی را بالا می‌برند و چشم را هنگام کدنویسی طولانی‌مدت خسته نمی‌کنند. 

فونت JetBrains Mono

JetBrains Mono فونتی تک‌فاصله و مدرن است که توسط JetBrains ساخته شده، شرکتی که با ساخت محیط‌های برنامه‌نویسی یکپارچه (IDE) گوناگون مثل IntelliJ IDEA و PyCharm به شهرت رسیده است. این فونت از لیگاتورها پشتیبانی می‌کند، حروف و نمادهایی کاملا متمایز از یکدیگر دارد و اجازه می‌دهد فاصله‌گذاری‌ها را مطابق با نیاز خود تغییر دهید. 

فونت Cousine

Cousine فونتی بسیار انعطاف‌پذیر است که با پیروی از تایپ‌فیس Sans-Serif ساخته شده و گزینه‌ای معرکه برای برنامه‌نویسی و سندسازی فنی به حساب می‌آید. این فونت به نقطه تعادلی میان خوانایی و جذابیت ظاهری رسیده و برای محیط‌های کدنویسی گوناگون مناسب است. 

فونت Ubuntu Mono

این فونت برای علاقه‌مندان به لینوکس ساخته شده است. Ubuntu Mono فونتی تک‌فاصله است که با ظاهری تمیز و مدرن در دسترس قرار گرفته و تمیز دادن حروف و نمادها را بی‌نهایت آسان می‌کند. همین خوانایی و انعطاف‌پذیری هم باعث شده Ubuntu Mono انتخاب اول بسیاری از کدنویسان علاقه‌مند به لینوکس باشد. 

فونت Meslo

خانواده Meslo شامل فونت‌هایی قابل شخصی‌سازی و تک‌فاصله است که برای اپلیکیشن‌های ترمینال و ادیتورهای کد طراحی شده. Meslo که نسخه‌ای سفارشی از فونت Menlo-Regular شرکت اپل به حساب می‌آید، از وزن‌ها و استایل‌های گوناگون پشتیبانی می‌کند و تطبیق‌پذیری گسترده با محیط‌های کدنویسی گوناگون دارد. 

فونت IBM Plex Mono

شرکت IBM که از سرشناس‌ترین و خوش‌نام‌ترین شرکت‌های تکنولوژی به حساب می‌آید، فونت IBM Plex را برای استفاده در پلتفرم‌ها و اپلیکیشن‌های گوناگون طراحی کرده است. متغیر تک‌فاصله‌ای این فونت که IBM Plex Mono نام دارد، خوانایی فراوان و حروفی با ظاهرهای کاملا متمایز از یکدیگر دارد و بدون تردید لایق حضور در فهرست بهترین فونت مخصوص برنامه نویسی و سندسازی فنی است. 

فونت Recursive

Recursive فونتی تک‌فاصله و منحصربه‌فرد است که قابلیت‌ شخصی‌سازی گسترده دارد. برای مثال می‌توان وزن، عرض و زاویه فونت را به شکلی پویا و آسان تغییر دهید. طراحی نوآورانه و قابلیت‌های سفارشی‌سازی باعث شده‌اند Recursive برای کدنویسی به زبان‌های گوناگون و در ادیتورهای مختلف مناسب تلقی شود. 

فونت Hack

فونت تک‌فاصله‌ای هک یکی دیگر از فونت‌هایی است که برای برنامه‌نویسی و سورس کد اپلیکیشن‌ها ساخته شده است. طراحی واضح و یکدست Hack باعث می‌شود شاهد فواصل کافی میان حروف و نمادها باشیم و خوانایی به حداکثر می‌رسد. 

فونت Hasklig

Hasklig هم یک فونت مخصوص برنامه نویسی دیگر است که برای افزایش خوانایی کدهای نوشته‌شده با زبان Haskell طراحی شده. این فونت لیگاتورها و نمادهایی سفارشی و سازگار با سینتکس زبان Haskell دارد و باعث می‌شود کدهایی تمیزتر و واضح‌تر داشته باشید. البته گرچه این فونت به صورت خاص برای Haskell طراحی شده، اما سازگاری کامل با هر زبان برنامه‌نویسی دیگری دارد. 

در انتخاب فونت مخصوص برنامه نویسی به این نکات توجه کنید!

اگرچه انتخاب فونت فرایند متکی بر علایق و نیازهای شخصی است، ما خوب است که هنگام انتخاب گزینه مورد نظرتان، به چند ویژگی مختلف توجه نشان دهید. مهم‌ترین مسائلی که باید به آن‌ها توجه کرد، خوانایی فونت، وضوح آن و تاثیری است که بر سلامت چشم برنامه‌نویس می‌گذارد. بنابراین هنگام انتخاب فونت، موارد زیر را از یاد نبرید:

• مطمئن شوید با یک نگاه می‌توانید اعداد و حروف مشابه به یکدیگر را از هم تمیز دهید. از برجسته‌ترین مثال‌ها می‌شود به تشابه عدد «0» با حرف انگلیسی «O» و تشابه نسخه کوچک حرف L و نسخه بزرگ حرف I اشاره کرد. اگر نتوانید چنین مواردی را از یکدیگر تشخیص دهید، برنامه‌نویسی واقعا دشوار می‌شود.
• بسیاری از فونت‌ها مجموعه‌ای «لیگاتور» دارند که نسخه‌ای سفارشی از نمادهای برنامه‌نویسی را به نمایش درمی‌آورند. لیگاتورهایی که به درستی طراحی شده باشند، هم خوانایی را افزایش می‌دهند و هم ظاهری جذاب دارند. 
• برخی فونت‌ها متغیرهای متفاوتی از اعداد و حروف را در اختیارتان می‌گذارند. دلیل این موضوع، احتمال تغییر ظاهر فونت در ادیتورهای کد (و حتی سیستم عامل های) گوناگون است. 
• بهترین فونت‌های برنامه‌نویسی، ساختار «تک‌فاصله» دارند. با این حال شاید این نوع از فونت‌ها به چشم شما فشار بیاورند. بنابراین لازم است اندکی آزمون‌وخطا کنید و بهترین گزینه را برای خود بیابید.
• و در نهایت آخرین نکته نیازمند توجه، تاثیر فونت بر سلامت چشم است. با آزمودن فونت‌های گوناگون،‌ بررسی کنید که کدام‌یک فشار کمتری به چشم‌ها می‌آورد و از همان کمک بگیرید. 

نحوه تنظیم فونت در ادیتور Visual Studio Code

Visual Studio Code یکی از محبوب‌ترین ادیتورهای کد جهان و از اولین انتخاب‌های اکثر برنامه‌نویسان است. از آن‌جا که زمان زیادی را صرف خیره شدن به این ادیتور خواهید کرد، طبیعی است که از مشاهده فونت‌های پیش‌فرض و تکراری Visual Studio Code خسته شوید. در ادامه می‌گوییم چطور می‌توان فونت مخصوص برنامه نویسی را در این ادیتور تغییر داد. روش کار در سایر ادیتورها نیز مراحل مشابهی دارد. 

پیش‌نیازها:

• نرم‌افزار Visual Studio Code (دانلود از اینجا)
• کامپیوتر ویندوزی

۱. دانلود فونت

برای شروع باید فونت مورد نظر خود را دانلود کنیم. اگرچه می‌توانید به سراغ هر فونتی بروید که دوست دارید، پیشنهاد می‌کنیم فونت را از دسته‌بندی فونت‌های «Monospace» انتخاب کنید. از بهترین منابع دانلود فونت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• Google Fonts
• DaFont
• FontSpace

۲. نصب فونت

بعد از اینکه فایل فونت را دانلود و از حالت فشرده خارج کردید، می‌توانید روی فایل کلیک کنید تا پیش‌نمایشی از هر حرف و نماد ببینید. سپس خیلی ساده روی دکمه Install در گوشه بالا سمت چپ کلیک کنید.

۳. بررسی نصب

برای بررسی اینکه فونت به درستی نصب شده یا خیر، لازم است به منو تنظیمات فونت (Font Settings) برویم. برای این کار دکمه Windows کیبورد را فشار دهید و عبارت Font Settings را سرچ کنید. حالا باید شاهد میانبر تنظیمات فونت باشید. روی آن کلیک کنید.

بعد از این به دنبال فونتی بگردید که پیش‌تر نصب کرده‌اید. اگر فونت را مشاهده می‌کنید، همه‌چیز به خوبی پیش رفته است. اگر نه، فونت را یک‌بار دیگر نصب و کامپیوتر خود را ری‌استارت کنید. 

۴. افزودن فونت به VS Code

ابزار Visual Studio Code را باز کنید و وارد Settings شوید. برای این کار روی گزینه File، بعد Preferences و بعد Settings کلیک کنید. 

در کادر Font Family، نام خانواده فونتی که نصب شده را وارد کنید و دکمه‌های Ctrl + S را روی کیبورد فشار دهید تا تغییرات ذخیره شوند. 

۵. فعال‌سازی لیگاتورهای فونت

اگر از فونت‌های خاص استفاده می‌کنید، احتمالا دلتان بخواهد که گزینه‌های لیگاتور را نیز در ادیتور کد فعال کنید. برای انجام این کار بار دیگر به تنظیمات بروید و درون کادر جستجو، عبارت Font Ligatures را بنویسید. یک روش دیگر هم کلیک روی Text Editor، بعد Font و بعد Font Ligatures است.

روی Edit in settings.json کلیک کنید تا فایلی با پسوند json باز شود.

سپس خیلی ساده بخش “editor.fontLigatures”: false, را به “editor.fontLigatures”: true, تغییر دهید تا لیگاتورها فعال شوند.