نقد و بررسی فیلم تنت ، Tenet 🤩؛ باز هم داستان های پیچیده نولانی

نقد و بررسی فیلم تنت ، Tenet نولان ؛ فیلم سینمایی جدید کریستوفر نولان با نام Tenet (تنت) بالاخره بعد از تعویق های بسیار اکران شد و به عنوان نجات دهنده فیلم های سینمایی در دوران کرونایی در سینماهای سراسر دنیا درخشیده است. در این فیلم بازیگرانی از جمله جان دیوید واشنگتن، رابرت پتینسون، الیزابت دبیکی به ایفا نقش پرداخته اند. در ادامه قصد داریم در این مقاله از بخش نقد فیلم و سریال ماگرتا به نقد و بررسی فیلم تنت ، Tenet نولان بپردازیم. با ما همراه باشید.

همچنین بخوانید: نقدها و نمرات فیلم Tenet ، تنت

بازتولید متفاوت فیلم های جیمز باند با ایده ای دیوانه وار از فیزیک دانشگاهی، یازدهمین اثر نولان را به خطرناک ترین و پرخطرترین اثر او تبدیل کرده است. Tenet پر از استعاره های سینمای نولان است. به گفته این فیلمساز انگلیسی، Tenet فیلمی را ارائه داده است که ترکیبی از فضای جاسوسی جیمز باند، Inception (تلقین) و ذوب شدن ذهن به سبک Memento می باشد.

اگر بخواهیم فیلم Tenet نولان را در یک جمله کوتاه تفسیر کنیم، باید بگوییم که این فیلم از نظر بصری از استانداردهای چشم نواز سینمای نولان پیروی می کند و حتی ممکن است در مواردی از آنها پیشی بگیرد. اما تراکم داستان به حدی است که باید به توصیه یکی از شخصیتهای فیلم، سعی نکنید آن را درک کنید، بلکه باید آن را تنها احساس کنید.

خلاصه داستان:

دو جاسوس حرفه ای بین المللی برای جلوگیری از وقوع جنگ جهانی سوم درگیر یک ماجرا و اتفاقات پیچیده شرکت می شوند. از جکله یک فناوری بی نظیری که به انسان امکان وارونگی زمان را داده است!

نگه داشتن جزئیات داستان فیلم به طور کاملا محرمانه که باعث شده تا دهان استودیوی مارول دوخته شود، بهترین تکنیک ممکن برای این بود که نولان بار دیگر اثری خیره‌کننده در ژانری که در آن استاد است یعنی علمی تخیلی و اکشن بسازد. «جان دیوید واشینگتن» در نقش قهرمان فیلم ظاهر شده است.

او نقش مأموری آمریکایی با توانایی‌های ویژه را دارد که وظیفه‌ی او متوقف کردن «آندری سیتور» با نقش‌آفرینی «کنت برانا» از بوجود آوردن جنگ جهانی سوم است. اینکه او چگونه می‌خواهد این کار را انجام دهد را باید بر روی پرده‌ی سینما ببینیم.

البته اگر ما منتقدان هم بخواهیم داستان را لو دهیم به دلیل پیچیدگی آن نمی‌توانیم. اما فقط می‌توانم بگویم که راه حل او وارونه کردن زمان است. زمان یک فاکتور اصلی در قصه‌پردازی نولان است که به گفته‌ی خودش سالها را صرف فهمیدن آن کرده است.

شخصیت بی‌نام و نشان واشنگتن رابطه‌ای خاص با شخصیت مشکل‌دار اما سرسخت کت (با بازی الیزابت دبیکی (Elizabeth Debicki)) ایجاد می‌کند. این بازیگر نقش بسیار سخت اما قابل درکی را در فیلم ایفا می‌کند. این دو شیمی خیلی خوبی با یکدیگر دارند که گاهی باعث می‌شود محدودیت‌های احساسی خود را کنار بزنند.

رابرت پتینسون (Robert Pattinson) هم در نقش خودش می‌درخشد، و نقش شخصیتی را بازی می‌کند که خیلی خوب داستان پروتاگونیست با بازی واشنگتن را تکمیل می‌کند. شخصیت پتینسون لحظات احساسی و غافلگیری‌هایی به داستان اضافه می‌کند، اما بیشتر از این درباره نقش او صحبت نمی‌کنیم. Tenet به طرفداران کامیک‌بوکی انگیزه بیشتری می‌دهد تا بیش از پیش منتظر تماشای پتینسون در نقش بتمن باشند.

در بستر فُرم تنت یک فیلم ژانری سرحال است که با نمادهایی شبیه به جیمز باند گِره به سینمای علمی تخیلی خورده، در واقع فیلم از منظر فضاسازی بسیار شبیه به “Inception” است (یک فیلم سرقتی با چرخش علمی تخیلی) و با همان توضیحات مداوم علمی درون آن اثر.

تصور اصلی در اینجا این است که یک ماده معدنی نادر می‌تواند آنتروپی اشیا را معکوس کند. از نظر سینمایی این سوژه در حکم مک‌گافین فیلم عمل می‌کند و البته فهم آن برای بیننده عام نیز بسیار پیچیده است. حالا همین سوژه گیج‌کننده تبدیل به علتی می‌شود که می‌تواند باعث بروز جنگ جهانی سوم شود. اما سازمانی جاسوسی به نام تنت با پروتاگونیست‌هایش به دنبال حل این معما است.

بخش میانی Tenet کمی طولانی می‌شود، چون سکانس‌های اکشن خیره‌کننده که طرفداران نولان از او انتظار دارند، بخش میانی فیلم را تشکیل می‌دهند. در حالی که این صحنه‌های اکشن گاهی اوقات سنگین می‌شوند و دنبال کردن آن‌ها سخت است، نتیجه نهایی این خطوط داستانی و داستان کلی، همراه با نتیجه‌گیری لحظات اولیه که سوالات بزرگی در ذهن بینندگان ایجاد کرده بود، این سوالات را با طراحی فوق‌العاده رضایت‌بخشی پاسخ می‌دهند.

این فیلمنامه به شدت پیچیده که حتی تلاش برای اسپویل کردنش کار خیلی سختی است، در کنار سکانس‌های اکشن عملی این فیلم آن را به یک دستاورد تحسین‌برانگیز تبدیل کرده که دوباره به ما یادآوری می‌کند چرا عاشق سینما هستیم.

هنگامی که بخش سوم و پایانی فیلم شروع شده و بیشتر وقایع داستان برای تماشاگران و پروتاگونیست واضح‌تر می‌شود، که تا آن لحظه دو ساعت او را تماشا کرده‌اند، نولان پایانی طوفانی به مخاطبان ارائه می‌دهد. این نقطه اوج با موسیقی لودویگ گورانسون (Ludwig Goransson) تکمیل شده است، که گاهی اوقات حال و هوای فیلم Inception نولان را منعکس می‌کند.

لحظاتی از نقشه‌ریزی شخصیت‌ها حین چرخیدن دوربین به دور آن‌ها، تا برخورد یک هواپیمای غول‌پیکر با یک ساختمان با موسیقی مهیجی همراه شده است، و موسیقی متن باعث شده این فیلم حتی در لحظات توضیح داستان، خوش‌ریتم و مهیج به نظر برسد. فیلمبرداری استادانه، نقش‌آفرینی‌های ماهرانه، و موسیقی متن برجسته خیلی خوب داستان خوش‌ریتم فیلم را تکمیل می‌کند.

مانند سایر فیلم‌های نولان، ترکیب صدا گاهی عالی و لحظه‌ای پرخاشگرانه است، تا حدی که در صحنه‌های اکشن بیننده به جای تمرکز برتصویر، محو شنیدن صداسازی‌ها می‌شود. البته چنین نکته‌ای همیشه چیز خوبی هم نیست.

خیلی از طرفداران سینمای نولان از همکاری نکردن هانس زیمر با او در تنت، نگران بودند. اما باید بگویم موسیقی متن لودویگ گورانسون برای تنت، به شکل ویژه‌ای مطابق با استانداردهای هانس زیمر است.

در واقع این یک موسیقی کلاسیک نولانی، برای مفهومی ترین اثر نولان است. هرگونه بحث طولانی درباره طرح فیلم باید تا زمانی که افراد بیشتری آن را ندیده‌اند، متوقف شود، اما فیلم مطمئناً از لحاظ بصری حماسی است.

اما مشکل فیلم تنت نیز در این جمله خلاصه می‌شود؛ تنت در حکم یک مکعب روبیک است که با حل شدن، چیزی بیش از پیچیدگی طراحی خاص خود نشان نمی‌دهد. نولان با این فیلم راه خود را در پیچ و خم تصورات پیچیده و ایده‌های عجیبش گُم کرده است.

به طوری کلی تنت درامی است با عناصر علمی تخیلی محبوب نولانی، فیلمی که می خواهد ژانر اکشن را با جهان و فلسفه مورد علاقه این کارگردان کهنه کار، مفهوم زمان، اغتشاش، اجرای رو به عقب، گسترش و انقباض آن و … مرتبط کند، درامی که کمتر در سینما دیده ایم. در تصاویر خلق شده توسط کریستوفر نولان، ما با جهانی روبرو هستیم که در حال نابودی است و البته نابودی یا ادامه زندگی در دست بشر است.

و در علم و فن آوری، بشر به موقعیتی دست یافته است که می تواند به راحتی در جهان سوار شود و با فناوری جدید خود، یعنی دستکاری و معکوس کردن زمان و حرکت اجسام، می تواند سرنوشت انسان و عالم را تعیین کند. جهان وضعیتی اسفناک و ترسناک، کمی شبیه به قسمت آخر سه گانه بتمن نولان؛ یعنی “شوالیه تاریکی برمی خیزد”.

با این حال، با این تفاوت که ناجی نولان در سه گانه بتمن “بروس وینی” است که در نهایت شهر گاتهام را از وقوع کامل شر و تسلط همه جانبه آن و بروز انواع خطرات و آسیب های ناشی از آن شرورها محافظت می کند. اما در اینجا، منجی می خواهد همه جهان را نجات دهد، و البته از این طریق با یک فناوری جدید روبرو می شود که توانایی زمان بندی و معکوس کردن آن را دارد. امکانی که عشق به علم و فناوری را نشان می دهد و وحشت آن را نیز نشان می دهد.

در انتها Tenet ممکن است به اندازه کارهای دیگر کریستوفر نولان، مانند شاهکار Memento در سال 2000 چالش برانگیز نباشد، اما لحظات شگفت انگیز بسیاری در آنها وجود دارد که به نظر می رسد مبارزان تحت سلطه جریان های مختلف قرار دارند. یکی به جلو و دیگری به عقب. این نباید این مسئله نباید منطقی باشد. منطقی هم نیست. اما چیزی که می‌سازد در نهایت سینما است.

همچنین بخوانید: نقد و بررسی فصل سوم سریال Dark

در آخر باید بگوییم که این مطلب که در آن به نقد و بررسی نقد و بررسی فیلم تنت پرداخته شد، مطمئناً کامل نبوده و شما هم به ‌عنوان یک بیننده و مخاطب می‌توانید نقد خود را از این فیلم پیچیده داشته باشید. از اینکه تا پایان این مقاله از ماگرتا همراه تیم تحریریه ما بودید از شما صمیمانه متشکریم. راستی نظر شما درباره فیلم سینمایی Tenet چیست؟ نظرات خود را از طریق بخش نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.