نقد و بررسی سریال The Queen’s Gambit ؛ با نابغه شطرنج لذت ببرید!

نقد و بررسی سریال The Queen’s Gambit ؛ گامبی وزیر یا کوئینز گمبیت یک مینی سریال تلویزیونی درام آمریکایی ساخته فرانک اسکات و آلن اسکات است که براساس رمان والتر تویس به همین نام در سال 1983 ساخته شده‌است. این سریال توانسته در مدت کمی که منتشر شده به پربیننده‌ترین مینی سریال روز در نتفلیکس تبدیل شود.

گامبی وزیر یک داستان خیالی درباره زندگی یک نابغه شطرنج یتیم به نام بت هارمون از سن نه تا بیست و دو سالگی که در تلاش برای تبدیل شدن به بزرگترین شطرنج باز جهان است در حالی که با مشکلات عاطفی، و وابستگی به مواد مخدر و الکل دست و پنجه نرم می‌کند، داستان از اواسط دهه 1950 آغاز و تا دهه 1960 ادامه دارد. در ادامه با نقد و بررسی مینی سریال The Queen’s Gambit با بخش فیلم و بازی ماگرتا همراه باشید.

همچنین بخوانید: نقد و بررسی فصل سوم سریال Dark

نقد و تحلیل مینی سریال گامبی وزیر شطرنج

همیشه دیدن نوابغ یا افرادی که بسیار باهوش هستند یا از نظر ذهنی توانایی بیشتری نسبت به افراد عادی روی پرده سینما یا تلویزیون دارند، بسیار لذت بخش است. شاید به این دلیل که دوست داریم چیزهایی را ببینیم که به تنهایی قادر به انجام آنها نیستیم.

اکنون هرچه این نبوغ بیشتر خاکی و قابل تصور باشد، لذت داستان نیز بیشتر می شود. نه مانند تونی استارک ، که همه چیز را از غیب حل می‌کند، بلکه در جریانی رو و واضح که از آن باخبریم، به خصوص اگر با زمین بازی آشنا باشیم.

تفاوت توانایی های ذهنی و توانایی های جسمی مانند فیلم های ابرقهرمانی در این است که توانایی های ذهنی بیشتر قابل درک و واقعی هستند. آنها می توانند در دنیای واقعی به عنوان ذهن زیبا اتفاق بیفتند.

با مشاهده حوادثی که درک کافی از آنها نداریم و شاید در بهترین حالت بعنوان بیننده درک کنیم، می فهمیم که به طور متوسط ​​20 تا 30 درصد از آنچه اتفاق می افتد جذابیت این آثار را افزایش می دهد. این که ذهن‌هایی را ببینیم که متوجه آنها نمی‌شویم.

بیشتر ما با شطرنج و قوانین اساسی آن آشنایی داریم. اما وقتی تا حدی حرفه ای تر شود، متوجه نمی شویم چه اتفاقی می افتد. این مرزی است که باید در این آثار رعایت شود. باید به مخاطب اجازه داده شود تا به حیطه وقایع ذهنی رخ داده شود و سپس از حاشیه امن خود خارج شده و تحت رگبار حوادثی که قادر به درک آن نیستند مورد حمله قرار گیرد و از محصولاتی که این حد را نداشته باشند استقبال نمی شود.

دیدن یک قهرمان که کار او را در هیچ زمینه ای مانند شطرنج، برنامه نویسی یا هک کردن یا معادلات سیاسی نمی فهمیم زمانی لذت بخش است که پایه و اساس آن را درک کنیم. فیلم های هکری زیادی ساخته شده است، اما چه تعداد از آنها را به یاد می آورید، چه تعداد از آنها را دوست دارید؟ از کدام یک بیشتر استقبال می شود؟ مواردی که تماشاگر قادر به برقراری ارتباط با آن‌ها باشد.

این درک نادرست از همه چیز، به سازنده این امکان را می دهد تا با مخاطب بازی کند و سرش کلاه بگذارد و چه چیزی برای بیننده بهتر از رودست خوردن است؟ در بیشتر موارد، این داستان یکی دو پیچ و تاب جالب دارد. جایی که بیننده فکر می کند قهرمان داستان در حال موفقیت است یا بالعکس، و ناگهان متوجه می شود که ما از همه چیز مطلع نبودیم و اتفاقی صد و هشتاد درجه خلاف انتظار ما در حال رخ دادن است.

سرخوشی های سرراست و ساده با تیزبینی های دقیق همراه شده اند تا شما یک سریال عالی را تماشا کنید. این کار را اسکات فرانک تهیه کننده / نویسنده / کارگردان سریال با تسلط کامل انجام داده است. پلی بین سرخوشی های آنی و عمیق بودن با اجراهای ماهرانه آنیا تیلور جوی اتفاق افتاده است و تیلور جوی با بازی درخشان خود در نقش بت هارمن، اعجوبه شطرنج، توانسته استعداد ذاتی شخصیت را در کنار صدماتی که در طول زندگی خود متحمل شده است را به بهترین نحو به تصویر بکشد.

آنیا تیلور جوی، ستاره فیلم‌های The Witch (جادوگر) و Split (گسست) و سریال محبوب پیکی بلایندرز، نقش اصلی سریال The Queen’s Gambit را ایفا می کند. داستان این مجموعه در مورد زندگی یک دختر یتیم است که نبوغ زیادی در شطرنج دارد و در دوران جنگ سرد روایت می شود.

این مجموعه بر اساس رمانی به همین نام در سال 1983 توسط والتر تویس ساخته شده است. در مجموعه نمایشی The Queen’s Gambit، از سن 8 تا 22 سالگی، شخصیت بث هارمن (آنیا تیلور جوی) به عنوان شخصیتی به تصویر کشیده می شود که معتاد است و به بهترین بازیکن شطرنج جهان تبدیل شده است.

Queen’s Gambit به دهه 1950 برمی گردد تا داستان بت هارمن را از ابتدا تعریف کند ، به یتیم خانه ای در کنتاکی که پس از خودکشی مادرش، بت جوان در آنجا زندگی می کند. کارمندان با کمک داروهایی به ظاهر ویتامین از کودکان و نوجوانان جاسوسی می کنند و آنها دقیق ترین نظارت را بر روی کودکان دارند که این امر به ضرر آینده بت است.

اینجاست که بت به لطف آقای شایبل (بیل کمپ، در یک نقش جزئی) سرایدار پرورشگاه، به بازی شطرنج پناه می برد. از طرف دیگر بت فردی است که هنوز از از دست دادن خانه و پدر و مادرش شوکه است، اما ذهنیت و نبوغش به او کمک می کند. در ادامه بت که از احتمال باخت به آقای شیبل ناامید شده است، مربی شطرنج خود را “خروس” خطاب می کند.

او هنوز در این سن معنی این کلمه را نمی داند، تا اینکه از دوست و همشهری خود جولین (موسی اینگرام) معنی آن را پرسید. به همین دلیل، او با خود فکر می کند که این باعث ناراحتی آقای شایبل شده و احتمالاً مانع بازی او خواهد شد. این لحظه سرگرم کننده است، اما به استراتژی “بازی برای برنده شدن” نیز اشاره دارد.

در ادامه ماجرا بت که توسط شیاطین درونی تسخیر شده و غرق در مواد و عقده است به زنی طرد شده و درخشان تبدیل می شود که مصمم است مرزهای سنتی ایجاد شده در دنیای مرد سالاری رقابت شطرنج را درهم بشکند.

سریال ملکه شطرنج گرچه از جذابیت و هیجان یک درام ورزشی برخوردار است، اما گاهی با روایتی تراژیک مخاطب خود را غرق در احساسات می کند. گاهی اوقات، به دنبال یک احساس عاطفی، یک ملودرام عاشقانه ایجاد می کند و علاوه بر همه اینها، باید عطر و طعم سیاست را به آن اضافه کنیم.

کش مکش‌های هارمن (به عنوان یک شطرنج باز آمریکایی) با بورگوف (استاد بزرگ شطرنج جهان) که یک روس تبار است، ایده های فلسفی و سیاسی سریال را تقویت می کند و به شکلی هوشمندانه، با عدم پذیرش جنبه های سیاسی و مذهبی بت، از آنها فاصله می گیرند.

سریال کوئینز گمبیت (The Queen’s Gambit) در عین حال که حال و هوای یک اتوبیوگرافی را به نمایش می‌گذارد، سعی می‌کند شکل و شمایل یک درام تاریخی را نیز حفظ کند و همه‌ی این‌ها در کنار پرداخت فوق‌العاده و ساخت جذاب، باعث می‌شود که مورد توجه هر مخاطبی با هر طیف سلیقه‌ای قرار بگیرد.

اما علاقه‌مندان به بازی شطرنج قطعاً باید این سریال را تماشا کنند. زیرا جالب است بدانید که هنگام نوشتن فیلمنامه این مینی سریال، گری کاسپاروف، قهرمان سابق شطرنج جهان و بروس پاندولفینی، مربی شطرنج به عنوان مشاور حضور داشتند و هر بازی و حرکتی که در این سریال نشان داده می شود، با دقت خاصی طراحی شده است.

اسکات فرانک (کارگردان سریال) به گونه ای بازی شطرنج را به تصویر کشیده است که انگار صحنه های اکشن را هنگام دیدن مسابقات شطرنج می بینید. کارگردانی فوق العاده به همراه تصورات بت هارمن از شطرنج، چنان شما را درگیر این بازی حوصله سر بر می کند که در روند سریال فقط و فقط انتظارِ مسابقات مهیج او را می کشید.

اما اگر بخواهیم مینی سریال The Queen’s Gambit را به شکل تخصصی تری مورد نقد و تحلیل قرار دهیم، بد نیست به بررسی رویکرد روانکاوانه‌ی این اثر داشته باشیم. علاوه بر تمام مسائل ذهنی و روانی شخصیت بت (تلاش او برای ترک الکل و داروهای آرامبخش)، باید به شخصیت پردازی شخصیت های وی نگاه دقیق تری داشته باشیم.

در آخرین قسمت این سریال می فهمیم که مادر بت که به نظر می رسد بر اثر تصادف جان خود را از دست داده است، داوطلبانه مرگ را انتخاب می کند و پا روی گاز می گذارد و شاخ به شاخ به ماشین روبرویی می‌زند. شخصیت دیگری که در این سریال بسیار مهم است شخصیت آلما ویتلی است که نقش بت را بر عهده می گیرد.

نامادری هارمن مانند مادرش با بسیاری از مشکلات روحی روانی دست و پنجه نرم می کند و پس از اینکه شوهرش لکسینگتون از خانه خارج می شود و او را تنها گذاشت، از افسردگی شدیدی رنج می برد که در نهایت نمی‌تواند به آن غلبه کند و مرگ زود هنگامی را برای او رقم می‌زند.

اکنون می توانیم از نزدیک به تأثیر روانکاوی الیزابت هارمن در مبارزه با ترک الکل و داروهای آرامبخش نگاهی دقیق بیندازیم. او مانند مادر و نامادری خود دارای یک ذهن آشفته و بیماری های روحی بسیاری است. اما شاید انتقاد از نظر روانکاوی به تنهایی نتواند مضمون اصلی کار را آشکار کند.

اما بهترین نقد The Queen’s Gambit نگاه انتقادی به نظریه های فمینیستی است. بت به عنوان یک دختر یتیم که سرانجام موفق می شود زندگی خود را کنترل کند و به استقلال شخصی خود برسد، نمونه ایده آل شخصیتی است که در تئوری های فمینیستی به تصویر کشیده شده است.

کلام آخر در مورد نقد مینی سریال کوئینز گمبیت

گامبی وزیر – Queen’s Gambit یکی از بهترین سریال های کوتاه ساخته شده توسط نتفلیکس است. سریالی که شطرنج را سوژه حوادث تاریک زندگی بت قرار می دهد و زندگی هنری دختری خونسرد اما منزوی را به هنری ترین شکل ممکن به تصویر می کشد. بت مانند شطرنج می آموزد که گاهی می تواند کیش شود، اما در یک حرکت ناگهانی و غیر منتظره اوضاع را تغییر می دهد تا مشکلات خود را پنهان کند.

اعتیاد و تنهایی بت، همراه با موفقیت، می تواند او را در عین حال آسیب پذیر و خطرناک کند. در آخر اگر به بازی شطرنج علاقه ای ندارید و یا می خواهید شطرنج را برای اولین بار به جذاب ترین شکل ممکن ببینید و یک سریال کوتاه جالب را از دست ندهید، “گامبی وزیر” بهترین گزینه است.