انشا در مورد پارک محله ما ✍️ توصیف پارک محل زندگی من

انشا درباره حال و روز پارک محله ی ما ؛ غروب که می شود همه جمع می شوند و در حوالی درخت نارون قدیمی می نشینند و با حرف زدن و گفتن خاطرات قدمی روز را به شب می دوزند و نقش خاطره می زند. برای مشاهده ادامه این متن در ادامه با بخش انشا ماگرتا همراه باشید.

مطلب پیشنهادی: انشا در مورد روز درختکاری

انشاء درباره پارک محل زندگی من با مقدمه و نتیجه گیری

مقدمه: پارک محله بهترین و زیباترین مکانی است که در هر منطقه موجود است. دم غروب که می شود، همیشه مردان و زنان مسن در آنجا جمع می شوند و پای صحبت هم می نشینند. گاهی از روزهای خوب و خوش جوانی می گویند و زمانی هم از نامردی ها و گذر عمر، کنار هم می نشینند و چایی و گپی رد و بدل می کنند.

بدنه: در جای دیگری کودکان از سر و کول لوازم بازی بالا می روند و در گوشه ای دیگر مادری با آرزوهای خوب و خوش فرزندش را تاب می دهد. درختان کهنسال و قدیمی که خاطراتی خوش از همه بزرگان و ساکنان محله در خویش به یادگار دارند. پارک محله ما بهترین جای قرار عاشقانی است که هر صبح با نغمه مرغ سحر از خواب بر می خیزند، مردمی که برای حرف زدن جایی ندارند . مردمی که همه آرزوها و خواسته هایشان با یک فنجان چای در کنار پارکبان تسکین می یابد.

غروب که می شود همه بی درنگ می شتابند و دل به دل درخت و گل و شکوفه پارک می سپارند تا روزشان را سپری کنند. پارکبان مهربانی که همه اهل محل را خوب و کامل می شناسد. حتی ورود و خروج ماشین ها هم از نظرش خارج نمی شوند. پارک محله ما یک مجلس کوچک است که در آنجا برای همه اهل محل برنامه ریزی می شود و به راحتی هم اجرا می گردد برنامه های عقد و ازدواج چیده می شود و دخترهای دم بخت هم به خانه سفید راهی می شوند و هر روز با حال تر و جذاب تر می شود.

نتیجه گیری: پارک محله ما بهترین و زیباترین مکان برای جلسات اهل محل است. مکانی جذاب و پر از شور و خوشحالی، بیایید با هم مهربان باشیم و قدر زندگی را بدانیم. عصری و سر شبی با پیران و بزرگان جلسه ای بگذاریم و از احوال اهل محل خبردار شویم. پارک محله ما جایی است که همیشه چایش به راه است و مردمش در حوالی هم مهربانند.

انشا در مورد حال و روز پارک محله ی ما

مقدمه: پارک محله مان را دوست دارم، مکانی دنج که گاهی خاطرات دوران کودکی و بازی های تابستانش برام تداعی می شود، روزگاری که من بودم و آن تاب قدیمی، مدت ها بازی می کردم و خسته نمی شدم. مادران و پدران در کنار هم خاطره می ساختند و من آنها را در ذهنم جا می دادم.

بدنه: نارونی دوست داشتنی که همه زیرش می نشستند و چای بهار نارنج می خوردند، یاد دارم مادر بزرگم همیشه نون و پنیرش به راه بود و من فقط منتظر لقمه هایش بودم. همه همسایگان بساط سفره نذری و عطر دعای ماه رمضانشان به راه بود و من فقط لذت می بردم . روزهایی که من کم کم قد می کشیدم و به فرداها نزدیک می شدم. روزهایی از برگ کودکی من در آن پارک جذاب جا مانده است. دوستش دارم و هنوز به آنجا که می روم حس خوبی پیدا می کنم.

پارک محله ما یک جایگاهی عمومی و دلچسب است که همه در آنجا جمع می شویم و از روزگار و تمام رویدادهای زندگی سخن می گوییم. محلی که هر وقت به آنجا می رفتم کسی بود که حالم را بپرسد. هر بار که دلم از دست یکی ناراحت می شد، می رفتم و دل سیر با پارکبان حرف می زدم و بر می گشتم. بستنی هم موجود بود، انگار رایگان می داد خوشمزه و خوش عطر بود، هر بار که پدر می رفت حساب می کرد، فردا با ذوق می رفتم و می خوردم. پارک محله ما پر از غروب های دوست داشتنی بود که خط به خط در ذهنم مانده است.

درختان و گل ها و وسایل بازی همه در حال سخن و زدن حرف دل بودند. هرسال که یکی از دنیا می رفت یادش می کردند و در مناسبت های شادی دور هم می نشستند و هر کس حرفی و سخنی بر زبان می راند. آری آن دفتر زیبای دوران کودکیم را که نگاه می کنم پر از نقاشی از پارک محله است که من و خواهر و برادرانم در آن مشغول بازی هستیم.

نتیجه گیری: پارک محله مکانی سرسبز و دوست داشتنی است که در ان جمع می شویم و سخن می گوییم. کاش برسد روزی که قدر این لحظات را بدانیم و از ثانیه های با هم بودن خوب استفاده کنیم. روزهایی که چای می خوردیم را دوست دارم. من در آنجا سخنان زیادی و رفتارهای فراوان یاد گرفتم که آینده مرا روشن کرد. آنجا به من درس مهر و محبت و مهر ورزی آموخت.

انشاهای پیشنهادی:
انشا در مورد درخت
انشا در مورد سفر خانوادگی
انشا در مورد حفظ محیط زیست

به پایان انشا در مورد پارک محله ما رسیدیم، اگر نظری داشتید حتما آن را در بخش دیدگاه همین مطلب برای ما بنویسید.