تحقیق درباره جشن نوروز و عزاداری دوره صفویه : در این مقاله می‌خواهیم درباره آداب و رسوم جشن نوروزی و عزاداری دوره صفویه مطالبی را بیان کنیم پس با بخش تحقیق ماگرتا همراه ما باشید.
مطلب پیشنهادی: تحقیق درباره جشن سده
جشن نوروز در دوره صفویه
جشن نوروز به صورت مستمر در دوران‌های تاریخی برگزار می‌شده است اما در دوره بعد از اسلام به خصوص دوره صفویه این جشن نماد ملی تری پیدا کرد.
یکی دز جواهر فروشان و جهانگردان فرانسوی ژان شاردن در عصر صفوی به ایران آمد او کتابی ۱۰ جلدی به عنوان سفر های سر ژان شاردن نوشته است که حاصل سفر های او به ایران می‌باشد او در بخشی از کتاب خود آداب و رسوم جشن نوروز در دوران صفوی را بیان کرده است.
او درباره آداب و رسوم جشن نوروزی در سفرنامه خود نوشته است: «با شلیک توپ و تفنگ، البته در نقاطی که این تسلیحات موجود باشد، از قبیل پایتخت و دیگر شهرهای بزرگ و مهم، حلول سال نو برای مردم اعلام می‌شود.
منجمین لباس فاخر دربر کرده، یک یا دو ساعت پیش از اعتدال ربیعی برای تعیین تحویل آفتاب به برج حمل، به کاخ سلطنتی و یا عمارت حکومت محل می‌روند و در پشت‌بام و باروی مهتابی، با اسطرلاب خود مشغول کار می‌شوند و به محض اینکه علامت دادند، برای اعلام حلول سال جدید شلیک می‌شود و صدای آلات موسیقی؛ طبل و شیپور، نای و نقاره در هوا طنین‌انداز می‌گردد.
بدین ترتیب ترانه و طرب، جشن و سرور تماشاچیان و بزرگان مملکت آغاز می‌شود. در اصفهان در همه روزهای عید، در مقابل کاخ شاهنشاه، مراسم سرور با رقص و طرب، آتش‌بازی و صحنه‌های کمدی، به مانند هفته بازار برگزار می‌گردد و هر فردی هشت روز عید را با شادی بی‌پایان به سر می‌برد.»
سپس شاردن به شرفیابی بزرگان حکومت به حضور شاه اشاره می‌کند و می‌نویسد: «شاهنشاه در تمام ایام عید از ساعت ده تا ساعت یک، از اعیان و اشراف کشور باشکوه و جلال تمام پذیرایی به عمل می‌آورد و سپس به اندرون تشریف می‌برد.
معمولا رجال و بزرگان مملکت نیز هریک به نوبه خود در منزل خویش مشغول پذیرایی از واردین می‌گردند و نصف مدت روز را برای قبول مراجعین و دریافت هدایا و تحفه تابعین تخصیص می‌دهند، این رسم مسلم مشرق زمین است که کوچکان به بزرگان می‌بخشند و ناداران به دارایان می‌دهند و از دهقان تا سلطان این سلسله مراتب در داد و دهش مرعی و مراعات می‌گردد.
عزاداری در دوره صفویه
با تاسیس سلسله صفویه و رسمی شدن مذهب تشیع توسط حکمرانان این سلسله، مراسم های عزاداری در اشکال مختلف روضه خوانی، مرثیه سرایی، نوحه خوانی، واقعه خوانی، ، سینه زنی به شکل وسیعی فراگرفت. فرستادگان اروپایی که در قالب فرستادگان نظامی، مبلغ مذهبی، بازرگان به ایران آمده اند در سفرنامه‌های خود از چنین مراسم هایی و عزاداری‌هایی سخن گفته اند که در بخش از تحقیق آنها اشاره خواهیم کرد.
آنتونیودی گووآ كشیش اسپانیایی که از طرف فیلیپ پادشاه اسپانیا در عهد حکومت شاه عباس اول به ایران سفر کرده بود، از مشاهدات خود در شیراز چنین بیان کرده است: در پیشاپیش دسته های عزادار شترانی دیده می شد که بر پشت هر یک پارچه‌ای سبزرنگ افکنده، زنان و کودکان را بر آنها سوار کرده بودند، سر و روی زنان و کودکان گویی توسط نیزه زخمی شده بود و تظاهر به گریه می کردند.
پیتر دلاواله مبلغ مسیحی و سیاح ایتالیایی از طریق قصرشیرین به اصفهان آمد در خصوص عزاداری‌های مردم ایران در این دوران چنین نوشته است: از تمام اطراف و محلات اصفهان دسته های بزرگی به راه افتادند.
بر روی اسبان آنان سلاح های مختلف و عمامه های متعدد قرار دارد و به علاوه چندین شتر نیز همراه دسته‌ها هستند که بر روی آنها جعبه هایی حمل می شود که درون هر یک سه چهار بچه به علامت بچه های اسیر حسین شهید(ع) قرار دارند.
مقالات پیشنهادی:
تحقیق درباره فرهنگ بومی چیست
و
تحقیق درباره روز درختکاری
☑️ به پایان تحقیق درباره جشن نوروز در دوره صفویه رسیدیم، اگر دیدگاهی در این رابطه داشتید حتما آن را از بخش نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
