تحقیق درباره لباس های محلی ایران : هر کشوری که دارای فرهنگ غنی باشد مردم آن نیز از لحاظ آداب و رسوم و فرهنگ متنوع و زیاد هستند، لباس‌های محلی در کشور ما ریشه در آداب و رسوم مردم آن منطقه دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر با بخش تحقیق ماگرتا همراه باشید.
مطلب پیشنهادی: تحقیق درباره غذاهای محلی استان های ایران
لباس محلی آذری
آذربایجان از قدیم مهد فرهنگ و هنر بوده است استان آذربایجان هر ساله میزبان زیادی از گردشگران است لباس فرهنگ آذری نمادی از فرهنگ و هنر مردم این استان است هر چند امروزه استفاده از لباس‌های محلی کمرنگ‌تر شده است اما در مراسم ها و آیین‌ها رنگ و بوی خود را حفظ کرده است.
لباس اصیل آذربایجان نشان دهنده تاهل و سن افراد است و رقص آذربایجانی نیز با این لباس اجرا می‌شود، امروزه لباس‌های آذربایجانی در شهر کاربرد خود را از دست داده اما همچنان در روستاها و مناطق عشایری مثل سابق کاربرد دارد.
لباس محلی استان گیلان
لباس‌های محلی زنان استان گیلان به سه بخش شرق ( قاسم آبادی)، غرب (تالشی)، و لباس زنان مرکزی (رسوخی) معروف است، اما قدیمی‌ترین و اصیل‌ترین لباس‌های ایران و مشرق زمین لباس قاسم آبادی است. پیراهن لباس قاسم آبادی دارای دامن با پارچه ساده یا گل دار است که با فرم استانداری نوار دوزی شده است.
لباس محلی لرها
لباس محلی لرها از قدیم نشان ای از مردانگی و غیرت آن‌ها بوده است، سرپوش مردان لر کلاهی نمدی است که به ان کلاه خسروی نیز می‌گویند و به رنگ‌های مشکی، قهوه ای، سفید می‌باشد. مردان لر پیراهنی به نام چوقا می پوشند که دست بافت زنان عشایر از پشم بز به دو رنگ سیاه و سفید می‌باشد که خاصیت آن صد باران بودن است.
لباس محلی خراسان بزرگ
در استان خراسان اقوام مختلفی وجود دارند که تنوع پوشش و لباس‌های محلی آن زیاد است و می‌توان به اقوام ترکمن، کرمانج، تربت جام اشاره کرد. لباس‌های محلی مردم خراسان دارای تنوع چشمگیری است که علاوه بر ان پوشش کاملی را برای مردان و زنان ایجاد می‌کند، همچنین چون برگرفته از زیبایی‌های طبیعت است سبب آرامش روحی و روانی افراد می‌شود.
لباس محلی استان فارس
لباس‌های محلی استان فارس یکی دیگر از لباس‌های سنتی و اصیل ایرانی است. لباس‌های محلی استان فارس برای زنان شامل کلاهک، تنبان، پاپوش، دامن، روسری، آرخالق می‌شود و برای مردان نیز شامل کلاه، پیراهن، آرخالق، شال کمر، چقه و کپنک می‌شود.
لباس محلی سیستان
پیراهن چل تریز یک پیراهن گشاد و پر چین است که قد ان تا ساق پا می‌رسد آستین آن دو تیکه و مچ دار می‌باشد همچنین برای گشادی دامن از ترک‌های راسته و گود استفاده می‌شود به طور کلی برای دوخت این لباس‌ها به ۸ تا ۱۰ متر پارچه نیاز است و اغلب رنگ آن سفید می‌باشد، اکثریت مردان سیستان از این لباس برای پوشش خود استفاده می‌کند.
مقالات پیشنهادی: تحقیق درباره فرهنگ بومی
و
تحقیق درباره خرس سیاه ایرانی
✅ به پایان تحقیق درباره لباس های محلی ایران رسیدیم چنانچه نظر یا پیشنهادی دارید می‌توانید در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
لباس محلی اصیل قشقایی😍♥