جواب درست و نادرست و درک مطلب درس هفدهم فارسی پنجم

جواب درست و نادرست و درک مطلب صفحه ۱۳۲ درس هفدهم فارسی پنجم ؛ در این مطلب به جواب و پاسخ سوال های درست و نادرست و درک مطلب صفحه 132 درس 17 هفدهم کار و تلاش کتاب فارسی پنجم ابتدایی پرداخته ایم. در ادامه با بخش آموزش و پرورش ماگرتا همراه ما باشید.

بعدی: جواب درک و دریافت صفحه ۱۳۷ فارسی پنجم
و
معنی کلمات و جواب حکایت جوان و راهزن فارسی کلاس پنجم
و
معنی شعر نیایش فارسی پنجم

جواب درست و نادرست صفحه ۱۳۲ درس ۱۷ فارسی پنجم

سوال ۱) بار سنگین ، پشت مور را خمیده کرده بود.

پاسخ: درست

سوال ۲) حضرت سلیمان رفتار مورچه را تحسین کرد.

پاسخ: نادرست

سوال ۳) مورچه ، بردبار و قانع بود.

پاسخ: درست

جواب درک مطلب صفحه ۱۳۲ درس ۱۷ هفدهم فارسی پنجم

سوال ۱) وقتی سليمان مور را دید، مور به چه کاری مشغول بود؟

پاسخ: مورچه در حال کشیدن جنازه ملخ بود در حالی که از پای او گرفته بود و می کشید.

سوال ۲) هر یک از ابیات زیر از زبان کدام یک از شخصیت های داستان بیان شده است؟

به تندی گفت: « کای مسکین نادان / چرایی فارغ از ملک سلیمان؟»
بگفت: « از سور، کمتر گوی با مور / که موران را قناعت خوشتر از سور»

پاسخ: بیت اول از زبان حضرت سلیمان و بیت دوم از زبان مورچه 

سوال ۳) به نظر شما چگونه «جوانی» می‌تواند «پیرایه ی پیری» باشد؟

پاسخ: باید در روز های جوانی که توانا هستید همه‌ی تلاشتان را بکنید که همین تلاش ها زندگی خوب و زیبا را در دوران پیری می سازد. 

سوال ۴) منظور مور از بیان «مرا امید راحت هاست زین رنج» چیست؟

پاسخ: یعنی من این سختی را به جان میخرم چون امید دارم بعد از این رنج و سختی راحت در انتظار من است.

سوال ۵) مور، چه کاری را بهتر می دانست؟

پاسخ: کار و تلاش کردن و قناعت داشتن به جای تن پروری و تنبلی و کار نکردن.

قبلی: معنی کلمات درس هفدهم فارسی پنجم ابتدایی
و
معنی و آرایه های ادبی شعر چشمه و سنگ فارسی پنجم
و
جواب درک مطلب درس ۱۶ شانزدهم فارسی پنجم

توجه: شما دانش آموزان عزیز و کوشا می توانید برای دسترسی سریع تر و بهتر به مطالب کمک درسی فارسی پنجم ابتدایی ، کلمه و عبارت « ماگرتا » را به همراه مطلب مورد نظر خود جستجو کنید.

در انتها امیدواریم که مقاله جواب و پاسخ های سوالات درست و نادرست و درک مطلب صفحه ۱۳۲ درس ۱۷ هفدهم کار و تلاش فارسی پایه پنجم ابتدایی ، برای شما دانش آموزان عزیز مفید بوده باشد و از آن استفاده و بهره برده باشید.