معنی و آرایه های ادبی و زبانی درس هفدهم سپیده دم فارسی دهم

معنی و آرایه های ادبی و زبانی درس 17 هفدهم سپیده دم فارسی دهم ؛ در این مقاله به معنی لغات و کلمات ، آرایه ها و قلمرو زبانی و ادبی شعر درس ۱۷ هفدهم سپیده دم کتاب ادبیات فارسی دهم رشته های نظری ریاضی ، تجربی و انسانی متوسطه دوم پرداخته ایم. در ادامه با بخش آموزش و پرورش ماگرتا همراه ما باشید

همچنین بخوانید: جواب سوال های قلمرو زبانی ، ادبی و فکری درس هفدهم فارسی دهم
و
معنی و آرایه های گنج حکمت مزار شاعر درس هفدهم فارسی دهم

مفهوم ، معنی کلمات و آرایه های ادبی و زبانی درس 17 هفدهم فارسی دهم

در این بخش به معنی لغات و واژگان ، مفهوم و آرایه ها و قلمرو ادبی و زبانی شعر درس درس ۱۷ هفدهم سپیده دم فارسی دهم پرداخته ایم.

تو را « جنوب » نامیدم / ای که ردای حسین را بر دوش / و خورشید کربلا را در بر داری

معنی: (ای امام موسی صدر) تو را جنوب ( که مرکز مبارزه و جایگاه شروع انقلاب تو بر ضد دشمن صهیونی است) نامیدم ، تو که بالاپوش امام حسین را بر شانه انداخته ای و او را به عنوان الگو در برابر خود داری و راهش را ادامه می دهی.

قلمرو زبانی: منظور از جنوب، جنوب لبنان است / ردا: بالا پوش
قلمرو ادبی: جان بخشی در همه بیت ها / ردای حسین را بر دوش داشتن و خورشید کربلا را در بر داشتن: کنایه از ادامه دادن راه امام حسین و او را الگو قرار دادن است/ خورشید کربلا: استعاره از امام حسین / تلمیح به داستان کربلا / جناس همسان: بر نخست و بر دوم / جناس ناهمسان: در، بر
پیام: ادامه دادن راه امام حسین.

ای سرخ گل که فداکاری پیشه کردی / ای انقلاب زمین که با انقلاب آسمان برین / پیوند خورده ای

معنی: ای لبنان و امام موسی صدر که از خود گذشته و فداکاری راه و رسم تان است ، ای سرزمینی که سرچشمه انقلابات هستی ،انقلابی آسمانی و الهی . (انقلاب لبنان و مردمانش مادی و زمینی نیست و با اهداف دینی و آسمانی پیوند دارد ..)

قلمرو زبانی: پیشه: شغل / برین: بالایی
قلمرو ادبی: ای سرخ گل: جان بخشی / سرخ گل، انقلاب زمین: استعاره از جنوب لبنان و امام موسی صدر
پیام: جانفشانی برای میهن

ای سرزمینی کز خاکت خوشه های گندم می روید و پیامبران برمی خیزند.

معنی: ای سرزمین حاصلخیز و پر برکتی که زادگاه و جایگاه بسیاری از پیامبران هستی.

قلمرو زبانی: روییدن: (بن ماضی: رست، بن مضارع: روی)
قلمرو ادبی: گندم: نماد نعمت و حاصلخیزی / خوشه های گندم می روید: کنایه از اینکه لبنان حاصل خیز است. / و پیامبران بر می خیزند: این سرزمین پیامبر خیز و مقدس است / تلمیح به تولد و زندگانی بسیاری از پیامبران الهی در این سرزمین لبنان و فلسطین دارد.
پیام: ستایش میهن.

تو را جنوب نامیدم / ای کشتی های صیادی که مقاومت پیشه کرده اید / ای ماهی دریا که مقاومت پیشه کرده ای / ای دفترهای شعری که مقاومت پیشه کرده اید / ای روزهای عاشورا!

بازگردانی: همه مردم لبنان يکپارچه در برابر ستم ایستادگی و مقاومت می ورزند.

قلمرو زبانی: صیادی: ماهیگیری / مقاومت: پایداری
قلمرو ادبی: کشتی های صیادی: مجاز از ماهی گیران و ملوانان یا جانبخشی / ای ماهی دریا: جانبخشی / دفترهای شعری: مجاز از سرایندگان مقاومت / ای روزهای عاشورا: جانبخشی، تلميح. ( کشتی های صیادی ، ماهی دریا ،دفتر های شعر ، مجاز از تمام مردم لبنان از هر قشر و گروه است.)
پیام: ایستادگی همه مردم لبنان.

تو را جنوب نامیدم / تو را آبها و خوشه ها و ستاره غروب نامیدم / تو را سپیده دمی در انتظار زاده شدن / و پیکری در اشتیاق شهادت نامیدم / تو را انقلاب و شگفتی و تغییر نامیدم / تو را پاک و پاکیزه و ارجمند و توانا نامیدم

معنی: ای امام موسی صدر: تو را نماد مقاومت مردم جنوب لبنان ( شیعیان ) تو را چون آبهای پاک و زلال، خوشه های با برکت گندم ، ستاره ی درخشان و هدایت گر غروب که مانند راهنما برای مبارزان هستی ، سپیده دم ظهور و زایشی دوباره ، جسم و جانی شیفته ی شهادت ، تو رستاخیز و قیامی مقدس هستی که سرآغاز تغییر و شگفتی است و اندیشه مبارزه با اشغالگران را بنیان نهادی و تو را پاک و ارجمند و مصمم و قدرتمند نامیدم.

قلمرو زبانی: نامیدم: ماضی ساده اول شخص مفرد
قلمرو ادبی: جانبخشی / واژه آرایی: تو را ، نامیدم / آب: نماد پاکی / ستاره غروب: نماد درخشش و آگاهی / غروب، سپیده دم: تضاد
پیام: مردم لبنان در پی شکوفایی، شهادت و دگرگونی اند.

تو را جنوب نامیدم / ای چون سبزه برآمده از دفتر روزگاران / ای مسافر دیرین بر روی خار و درد / ای چون ستاره، فروزان / ای چون شمشیر، درخشان / بگذار بوسه زنیم بر شمشیری که در دستان توست / بگذار گرد و خاک قدمهایت را برگیریم.

معنی: تو را جنوب نامیدم ، زیرا چون سرسبزی آن همیشه در راه مبارزه ، باطراوت و بانشاط هستی. ای کسی مقاومت و ظلم ستیزی تو قدیمی و طولانی است ، تو زاده ی درد و رنجی .ای که چون ستاره راهنمای مبارزانی ، بگذار توو راهت را که همان مقاومت است احترام و تایید کنیم و با این احترام و قدر شناسی ، یاری گر تو باشیم و خستگی را از تو بزداییم.

قلمرو زبانی: بر آمده: رشد یافته ، رسته / دیرین: کهن / فروزان: تابان؛ درخشان / خار: تیغ گیاهان / گذاشتن: اجازه دادن
قلمرو ادبی: چون سبزه بر آمده؛ چون ستاره فروزان؛ چون شمشیر درخشان: تشبيه / دفتر روزگاران: اضافه تشبیهی بر روی خار و درد بودن: کنایه از «در رنج و دشواری بودن» ابوسه زدن: کنایه از بزرگ داشتن / شمشیر: نماد ستیز و پیکار / گرد و خاک چیزی را بر گرفتن : کنایه از «بزرگ داشتن» / بگذار: تکرار
پیام: بزرگداشت لبنان و نبرد برای پاسداری از میهن

ای سرور بارانها و فصلها، / تو را عطری نامیدم که در غنچه ها خانه دارد / تو را پرستو نامیدم / ای سرور سروران، / ای برترین حماسه!

معنی: تو بسیار پاک و ارجمندی. تو مانند بوی غنچه، دلآویزی و همه خانه های لبنان حضور تو را حس می کنند (الهام بخشی). تو مانند پرستو پیام آور بهار و رهایی و خوش خبری هستی. ای کسی که بزرگ ترین حماسه، یعنی مقاومت و اتحاد در برابر اشغالگران را آفریدی.

قلمرو زبانی: سرور: بزرگ ، سالار / حماسه: دلاوری، شجاعت
قلمرو ادبی: تو را عطری … دارد؛ تو را پرستو نامیدم: تشبيه / اغراق: ای سرور باران ها و فصل ها / پرستو: نماد خوش خبری و بشارت / باران: نماد پاکی / فصل: نماد دگرگونی
پیام: بزرگداشت لبنان

دریا متنی نیلگون است / که علی آن را می نویسد / و مریم هر شب، روی شنها / به انتظار مهدی می نشیند / و گلهایی را می چیند / که از انگشتان شهیدان می رویند

بازگردانی: مردان لبنان با اتحاد یکپارچگی چون دریایی سهمگین سرنوشت کشور را رقم می زنند و زنان این سرزمین فرزندانی تربیت می کنند و در انتظار حضرت مهدی (عج) هستند و از دستاورد شهیدان بهره می برند.

قلمرو زبانی: نیلگون: همانند نیل آبی رنگی
قلمرو ادبی: نیلگون: تشبيه / دریا … است: تشبيه / تلمیح به داستان حضرت مهدی و موضوع انتظار در شیعه / علی و مریم: نماد زن و مرد لبنانی.
پیام: بزرگداشت شهید.

تاریخ، روزی، روستای کوچکی را / از روستاهای جنوب به یاد خواهد آورد . که «معرکه» خوانده می شود / روستایی که با «صدرش»، با سینه اش / از شرافت خاک و کرامت انسان بودن دفاع کرد

معنی: تاریخ نگاران روزی جانبازی های مردم روستاهای جنوب لبنان را به یاد می آورد. مردم این روستا با همه توان و با رهبر خود (امام موسی صدر) از سرزمین خود و انسانیت دفاع کردند.

قلمرو زبانی: معرکه: آوردگاه، رزمگاه، نام روستایی که در جنوب لبنان نماد مقاومت در برابر صهیونیست هاست / صدر: سینه (صدور = جمع)؛ امام موسی صدر
قلمرو ادبی: تاریخ: مجاز از تاریخ نگاران/ صدر: ایهام / خاک: مجاز از سرزمین
پیام: بزرگداشت لبنان

سرورم! ای سرور آزادگان / در زمانه سقوط و ویرانی / جز تو، کسی نمانده است / که در زندگی ما نخل و عتب و تاکستان بکارد / جز تو کسی نمانده است؛ / مگر تو / مگر تو / پس درهای امید و روشنایی را به روی ما بگشای!

معنی: ای رهبر و بزرگ آزادگان! روزگار ما که روزگار سقوط اخلاقی و ویرانی است و همه به فکر خود و تسلیم در برابر اشغالگران هستند. تنها تو هستی که به ما زندگی و نشاط می دهی و ما را به آینده امیدوار می سازی .

قلمرو زبانی: نخل: درخت خرما ، خرمابن / عنب: انگور / تاکستان: باغ انگور (تاک: درخت انگور ، مو)
پیام: بزرگداشت لبنان

همچنین بخوانید: جواب سوالات قلمرو زبانی ، ادبی و فکری درس هجدهم فارسی دهم
و
معنی و آرایه های ادبی و زبانی درس هجدهم فارسی دهم

توجه: شما دانش آموز پایه دهم رشته های نظری ریاضی ، تجربی و انسانی می توانید برای دسترسی سریع و آسان تر به معنی کلمات و جواب سوالات تمرین درس های کتاب ادبیات فارسی دهم متوسطه دوم ، در انتهای عنوان خود عبارت «ماگرتا» را نیز در گوگل جستجو کنید.

در انتها امیدواریم که مقاله معنی ، مفهوم و قلمرو و آرایه های ادبی و زبانی درس ۱۷ هفدهم سپیده دم کتاب ادبیات فارسی دهم متوسطه دوم ؛ برای شما دانش آموزان عزیز مفید بوده باشد.