ادبیاتفرهنگ و هنر

معنی شعر مهر و وفا درس ششم فارسی دهم + قلمرو ادبی و زبانی

گام به گام معنی و ارایه های ادبی و زبانی شعر مهر و وفا درس 6 ششم صفحه 47 کتاب ادبیات فارسی دهم انسانی ، تجربی و ریاضی و فنی حرفه ای

معنی شعر مهر و وفا درس ششم فارسی دهم ؛ در این مقاله معنی لغات و واژگان و معنی و قلمرو و آرایه های ادبی ، زبانی و فکری شعر مهر و وفا درس ۶ ششم صفحه ۴۷ کتاب ادبیات فارسی دهم انسانی ، تجربی و ریاضی و هنرستان را قرار داده ایم. در ادامه با بخش آموزش و پرورش ماگرتا همراه ما باشید.

بعدی: معنی گنج حکمت حقه راز فارسی دهم
معنی و آرایه های درس هفتم جمال و کمال فارسی دهم
جواب قلمرو زبانی و ادبی و فکری درس هفتم فارسی دهم
معنی و آرایه های شعر بوی گل و ریحان ها فارسی دهم

معنی شعر مهر و وفا درس ششم فارسی دهم

معنی و ارایه های ادبی و زبانی شعر مهر و وفا درس ششم فارسی دهم

قالب: غزل
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مختص رشته انسانی)
نوع ادبی: ادبیات غنایی (عاشقانه)

هر آنکه جانب اهل وفا نگه دارد / خداش در همه حال از بلا نگه دارد

معنی (قلمرو فکری): هر کس از اهل وفا و محبت جانبداری کند، در هر حالی که هست خدا او را از بلا محفوظ می دارد.

قلمرو ادبی: قالب: چامه یا غزل / وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (رشته انسانی)/ جانب کسی را نگه داشتن: کنایه، پشتیبانی کردن / نگه دارد: ردیف / هر، در: جناس / واج آرایی «ا»

قلمرو زبانی: هرآن که: اسم مبهم، هر کسی که / جانب: سمت، جهت / اهل وفا: وفاداران، کسانی که به پیمان دوستی پایبند هستند، مردان خدا، عارفان و اولیاءالله = حافظ جای دیگر می‌گوید: نشان اهل وفا عاشقی است با خوددار / که در مشایخ شهر این نشان نمی‌بینم / نگه دارد: در مصراع اول مضارع التزامی ولی در مصراع دوم مضارع اخباری / خداش: خدایش: خدا او را

حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست / که آشنا سخن آشنا نگه دارد

معنی (قلمرو فکری): سخن از عشق گفتن جز در درگاه یار سزاوار نیست چرا که دوست راز دوست را فاش نمی کند.

قلمرو ادبی: تضمین شعر سعدی / واژه آرایی: دوست، آشنا

قلمرو زبانی: حدیث: ماجرا، روایت، سخن / مگر: جز / حضرت: حضور، محضر، آستانه، درگاه / آشنا: دوست / مفعول: حدیث دوست، سخن آشنا /نگویم: مضارع اخباری نمی‌گویم / نگه دارد: مضارع اخباری نگه می‌دارد/ نگه داشتن سخن: رازداری

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای / فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

معنی (قلمرو فکری): ای دل چنان زندگی کن که اگر لغزش و خطایی از تو سر زد فرشته آسمانی برای بخشوده شدن گناه تو دست به دعا بلند کند و تو را از گزند گناهان و حوادث حفظ کند.

قلمرو ادبی: دلا: ای دل، جانبخشی / دل: مجاز از انسان / بلغزد پای: کنایه از خطا کند، دچار کژروی شود / دل، پا، دست: تناسب / واج آرایی: «د»

قلمرو زبانی: معاش: زندگی، زیست، زندگانی کردن / بلغزد پای: سرخوردن / دلا: ندا و منادا / معاش کن: فعل امر / پای: نهاد «ات»: ضمیر شخصی پیوسته، مفعول (فرشته به دو دست دعا، نگه داردت / تو را نگه دارد.)

گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان / نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

معنی (قلمرو فکری): اگر در آرزوی آن هستی که معشوق به عهد و پیمان خود وفا کند، به پیمان و محبت خود پای بند باش تا او نیز چنین کند.

قلمرو ادبی: سر رشته را نگه دار: کنایه از وفاداری کن / دار، دارد: همریشگی (رشته انسانی) / گر، سر: جناس / واج آرایی: «گ»، «ر

قلمرو زبانی: هوا: آرزو، امید / «ـَ ت» در «گرت»: ضمیر هوای تو، مضاف الیه/ نگسلد: پاره نکند، جدا نکند (مضارع التزامی از گسیختن یا گسستن)، نگسلد پیمان: پیمان شکنی نکند / معشوق: نهاد / رشته: مهر و محبت / نهاد است: معشوق نگسلد پیمان

صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی / ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد

معنی (قلمرو فکری): ای باد صبا! وقتی به حریم یار من راه یافتی و در زلف او پیچیدی، به دل من که در زلف او آشیان دارد، سفارش کن که آن پناهگاه امن را از دست ندهد.

قلمرو ادبی: ای صبا: جانبخشی / سر: ایهام تناسب، ۱- نوک ۲- کله (در معنای دوم با زلف و روی تناسب دارد) / دل را سر زلف دیدن: کنایه از عاشق زلف یار دیدن / روی: ایهام تناسب، ۱- به خاطر ۲- چهره (در معنای دوم با زلف و سر تناسب دارد) / جا نگه دارد: وفادار باشد، حق دوستی را ادا کند / دل، زلف: تناسب / واج آرایی: «ر»

قلمرو زبانی: صبا: نام بادی است که از شمال شرقی وزد، باد بهاری؛ در ادبیات فارسی نماد پیک و قاصدی است میان عاشق و معشوق / اَر: اگر / زروی لطف: از راه مهربانی و لطف / «ـَ ش» در «بگویش»: متمم = به او بگو / صبا: منادا (ای صبا) / که جا نگه دارد: مفعول برای فعل «بگو».

چو گفتمش که دلم را نگاه دار، چه گفت؟ / ز دست بنده چه خیزد، خدا نگه دارد

معنی (قلمرو فکری): چون به او گفتم نگهبان دل من باش، پاسخ داد که از دست بنده کاری ساخته نیست، خدا آن را نگه دارد.

قلمرو ادبی: دلم را نگاه دار: کنایه از وفادار باش، دلم را نشکن / گفتم، گفت: همریشگی (همریشگی) / دست: مجاز از توان و نیرو / خاستن: بلند شدن (بن ماضی: خاست؛ بن مضارع:‌ خیز) / ز دست بنده چه خیزد: پرسش انکاری / خدا نگه دارد: تلمیح به «توکلّتُ علی الله» / دست، دل: تناسب

قلمرو زبانی: «ـَ ش» در «گفتمش»: متمم = به او / «چه» در مصراع دوم: نهاد / دل: مفعول برای «نگاه دار» و «نگه دار» برای بار دوم: حذف به قرینۀ لفظی / از دست بنده چه خیزد؟: استفهام انکاری، ازتوان بنده خارج است

سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری / که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

معنی (قلمرو فکری): تمام هستی و وجودم فدای آن یار عزیزی باد که حق دوستی و وفاداری را رعایت می کند.

قلمرو ادبی: سر: مجاز از جان / زر: مجاز از دارایی / سر و زر و دل و جانم: مجاز از همه هستی ام / سر، زر: جناس / سر، دل، جان: تناسب / مهر: ایهام تناسب (مهر و وفا نام دو دلداده در داستان‌های عاشقانه) / حق صحبت نگه دارد: کنایه، وفادار باشد

قلمرو زبانی: زر، دل، جان: معطوف / مصراع اوّل: حذف فعل به قرینۀ معنوی (فدای آن یاری باد /باشد…) / حق صحبت مهر و وفا: گروه مفعولی / صحبت: همنشینی

غبار راهگذارت کجاست تا حافظ / به یادگار نسیم صبا نگه دارد

معنی (قلمرو فکری): غبار راهی که آن قدم نهاده ای کجاست تا حافظ آن را به عنوان یادگاری از باد صبا نگاه دارد.

قلمرو ادبی: غبار راهت کجاست: کنایه از ارزشمندی یار / واج آرایی: «ا»، «ر»

قلمرو زبانی: راهگذر: گذرگاه، معبر / است: فعل غیر اسنادی / به یادگار: به عنوان یادگاری / «ـَ ت» مضاف الیه / غبار راهگذر: نهاد برای جملۀ اوّل و مفعول محذوف برای جملۀ دوم / نسیم صبا: باد صبا، نسیم صبحگاهی

معنی کلمات و واژه های سخت درس ششم فارسی دهم

اهل وفا: باوفایان، وفاداران
خداش: خدا او را، جهش ضمیر
بلا: گرفتاری
حدیث: ماجرا، روایت، سخن
مگر: جز

حضرت: جناب
که: زیرا
معاش: زندگانی کردن
الف در دلا: الف حرف ندا
فرشته ات: فرشته تو را

گرت: اگر تو را
هوا: میل و آرزو
نگسلد: نشکند، پاره کردن (بن ماضی: گسست، بن مضارع: گسل)
رشته: ریسمان
صبا: بادی که از شمال شرقی می‌وزد، باد بهاری

زلف: موی بلند جلوی سر
ار: اگر
از روی: به خاطر، همراه با
لطف: ملایمت و نرمی و مهربانی
چو: هنگامی که

خیزد: بلند می‌شود
زر: طلا
یار: دلبر
مهر: عشق، مهربانی
راهگذار: رهگذر، محل عبور
حافظ: تخلّص، نام هنری

توجه: برای مشاهده پاسخ سوالات درس ششم فارسی دهم، وارد لینک «جواب سوالات قلمرو زبانی، ادبی و فکری درس ششم فارسی دهم» شوید.

قبلی: جواب درک و دریافت صفحه ۴۵ فارسی دهم
معنی شعر همای رحمت فارسی دهم
جواب سوالات کارگاه متن پژوهی درس پنجم فارسی دهم
معنی و آرایه های شعر درس پنجم فارسی دهم

توجه: شما دانش آموز پایه دهم رشته های نظری ریاضی ، تجربی و انسانی می توانید برای دسترسی سریع و آسان تر به معنی کلمات و جواب سوالات تمرین درس های کتاب ادبیات فارسی دهم متوسطه دوم ، در انتهای عنوان خود عبارت «ماگرتا» را نیز در گوگل جستجو کنید.

در انتها امیدواریم که مقاله معنی و قلمرو ادبی و زبانی شعر مهر و وفا درس ششم ادبیات فارسی دهم تجربی ، انسانی و ریاضی ؛ برای شما دانش آموزان عزیز مفید بوده باشد. سوالات خود را در بخش نظرات بیان کنید. 😉

زنجیران

هم‌بنیانگذار ماگرتا ، عاشق دنیای وب و ۷ سالی ست که فعالیت جدی در حوزه اینترنت دارم. تخصص من تولید محتوایی‌ست که مورد نیاز مخاطبان است. مدیر ارشد تیم شبکه های اجتماعی سایت هستم. به قول ماگرتایی‌ها وقت بروز شدنه !

‫۲۶ دیدگاه

  1. چه که نهاد نمیشههههه
    چه گفت ؟
    توی این به اصطلاح جمله , او نهاد هستش که حذف شده
    و چه , مخفف چه چیزی هستش
    در اصل این طوری بوده که : او چه چیزی گفت ؟
    او میشه نهاد , چه چیزی میشه مفعول

  2. خوب بود ولی این شعر واج‌آرایی چندانی ندارد ولی برای ابیات زده بودید که دارد. واج‌آرایی باید کاملا واضح و تو چشم باشد.
    در این درگه که گه‌گه کَه کُه و کُه کَه شود ناگه
    مشو غره به امروزت که از فردا نئی آگه
    ممنون.

      1. سلام خسته نباشید در قلمرو ادبی بیت اول که اومدید مثالی برای اهل وفا بزنید و فرمودید :
        “نشان اهل وفا عاشقی است با خوددار/که در مشایخ شهر این نشان نمیبینم”
        طبق اطلاعاتی که بنده دارم درسته این بیت
        “نشان اهل خدا عاشقی است با خوددار/که در مشایخ شهر این نشان نمیبینم”
        هست ، امیدوارم مطلب من درست بوده باشه که وقتم را برای تایپ این مطلب تلف نکرده باشم
        خدا پشت و پناهتون

  3. سلام مطلب خوبی بود.
    فقط شما این سایت با چه زبانی طراحی کردید؟؟؟
    خیلی تمیز و تقریبا بدون باگ است.
    من دانش آموز کلاس دهم هستم.
    مسلط به زبان های سی شارپ . Html . Css.جاوا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

17 − پنج =