جواب تمرین های درس دوازدهم عربی دهم معارف اسلامی صفحه ۱۴۳ تا ۱۴۸

جواب تمرین های درس دوازدهم عربی دهم معارف اسلامی ؛ در این مقاله از بخش آموزش و پرورش ماگرتا با جواب و پاسخ تمرینات صفحه ۱۴۳ ، ۱۴۶ ، ۱۴۷ و ۱۴۸ درس ۱۲ دوازدهم کتاب عربی زبان قرآن (۱) دهم متوسطه دوم رشته های علوم و معارف اسلامی آشنا می شوید. در ادامه با ما همراه باشید.

همچنین بخوانید: گام به گام معنی و جواب کتاب عربی دهم معارف اسلامی

پاسخ تمرین صحیح و غلط صفحه ۱۴۳ درس ۱۲ عربی دهم معارف اسلامی

عَيِّنِ الصَّحيحَ وَالْخَطأَ حَسَبَ نَصَّ الدَّرسِ.
درست و نادرست را طبق متن درس مشخص کن.

١- كَيفَ وَجَدَ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ اهلَ القَریةِ؟
معنی: عیسی بن مریم چگونه اهل قریه را یافت؟

پاسخ: وَجَدَهُمْ مَوْنَى في الطَّرِيقِ وَ الدَّورِ.
ترجمه: عیسی ابن مریم اهل آن قریه را در کنار راه و خانه‌ها یافت.

٢- لماذا لَمْ يَتَدافَئُوا اهلَ القَرْيَةِ؟
معنی: چرا اهل قریه یکدیگر را دفن نکردند؟

پاسخ: لِأَنَّهُمْ مَاتُوا بِسَخَطٍ.
ترجمه: زیرا آنها با خشم خداوند مردند.

٣- ما كانَ حالُ اهْلِ القَریَةِ؟
معنی: حال اهل قریه چگونه بود؟

پاسخ: “أَصْبَحْنَا فِي عَافِيَةٍ وَ بِتْنَا فِي الْهَاوِیَةِ”.
ترجمه: آنها گفتند: “صبح را در سلامتی گذراندیم و شب را در دوزخ سپری کردیم.”

۴- مَا الْھَاوِیةُ؟
معنی: هاویه چیست؟

پاسخ: هِيَ بِحَارٌ مِنْ نَارٍ فِيهَا جِبَالٌ مِنَ النَّارِ.
ترجمه: دوزخ دریاهایی از آتش است که در آن کوه‌هایی از آتش وجود دارد.

۵- ما كَانَ آخِرُ کلامِ عِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ؟
معنی: آخرین سخن عیسی بن مریم چه بود؟

پاسخ: النَّوْمُ عَلَى دُبُرِ الْمَزَابِلِ وَ أَكْلُ خُبْزِ الشَّعِيرِ يَسِيرٌ مَعَ سَلَامَةِ الدِّينِ.
ترجمه: آخرین سخن عیسی ابن مریم این بود که خوابیدن بر پشت زباله‌ها و خوردن نان جو به همراه سلامت دین بهتر است.

پاسخ تمرین اول صفحه ۱۴۶ درس دوازدهم عربی دهم معارف اسلامی

التَّمْرینُ الاول: تَرْجِمِ الْجُمَلَ الآتیةَ ثُمَّ أعْرِبْهَا، وَعَیِّنْ نَوْعَ الْخَبَرِ.
تمرین اول: جملات زیر را ترجمه کن، سپس تجزیه و تحلیل نحوی (اعراب) آن‌ها را انجام بده و نوع خبر را مشخص کن.

۱- فِي إِخْلَاصِ النِّيَّاتِ نَجَاح الأُمُورِ.
معنی: توفیق امور در نیات خالصانه نهفته است.

پاسخ: فِي: حرف جر.
إِخْلَاصِ: اسم مجرور (مضاف).
النِّيَّاتِ: مضاف الیه (مجرور).
نَجَاحُ: مبتدا (مرفوع).
الأُمُورِ: خبر (جمع مؤنث سالم، مجرور).
نوع خبر: جمله اسمیه.

۲- صَلَاحُ الْعَمَلِ بِصَلَاحِ النِّيَّةِ.
معنی: کارهای خوب با نیت خوب می آیند.

پاسخ: صَلَاحُ: مبتدا (مرفوع).
الْعَمَلِ: مضاف الیه (مجرور).
بِصَلَاحِ: جار و مجرور (حرف جر و اسم مجرور).
النِّيَّةِ: مضاف الیه (مجرور).
نوع خبر: جمله اسمیه.

۳- لِكُلِّ ضَلَّة عِلَّةٌ.
معنی: برای هر انحرافی (خطایی) دلیلی وجود دارد.

پاسخ: لِكُلِّ: جار و مجرور (مضاف و مضاف الیه).
ضَلَّةٍ: اسم مجرور.
عِلَّةٌ: خبر (مرفوع).
نوع خبر: جمله اسمیه.

۴- مُدَاوَمَةُ «مُدَارَاةُ» المَعَاصِي تَقْطَعُ الرَّزْقَ.
معنی: استمرار در مدارات گناهان، رزق (روزی) را قطع می‌کند.

پاسخ: مُدَاوَمَةُ: مبتدا (مرفوع).
«مُدَارَاةِ»: مضاف الیه (مجرور).
المَعَاصِي: مفعول به (مجرور).
تَقْطَعُ: فعل مضارع (مرفوع).
الرَّزْقَ: مفعول به (مفعول به منصوب).
نوع خبر: جمله فعلیه.

۵- لِكُلِّ شَيْءٍ مِنَ الدُّنْيَا انْقِضَاءٌ وَ فَنَاءٌ.
معنی: هر چیزی در این دنیا پایان و پایانی دارد.

پاسخ: لِكُلِّ: جار و مجرور (مضاف و مضاف الیه).
شَيْءٍ: اسم مجرور.
مِنَ: حرف جر.
الدُّنْيَا: مضاف الیه (مجرور).
انْقِضَاءٌ: مبتدا (مرفوع).
وَ: حرف عطف.
فَنَاءٌ: خبر (مرفوع).
نوع خبر: جمله اسمیه.

۶- كُلُّ شَيْءٍ مِنَ الْآخِرَةِ عَيَانُهُ أَعْظَمُ مِنْ سَمَاعِهِ.
معنی: همه چیز آخرت از آنچه می بیند بزرگتر است.

پاسخ: كُلُّ: مبتدا (مرفوع).
شَيْءٍ: مضاف الیه (مجرور).
مِنَ: حرف جر.
الْآخِرَةِ: مضاف الیه (مجرور).
عَيَانُهُ: خبر (مرفوع).
أَعْظَمُ: صفت (مرفوع).
مِنْ: حرف جر.
سَمَاعِهِ: مضاف الیه (مجرور).
نوع خبر: جمله اسمیه.

۷- لِكُلَّ شَيْءٍ مِنَ الْآخِرَةِ خُلُودٌ وَ بَقَاءٌ.
معنی: همه چیز در آخرت جاودانگی و ماندگاری دارد.

پاسخ: لِكُلِّ: جار و مجرور (مضاف و مضاف الیه).
شَيْءٍ: اسم مجرور.
مِنَ: حرف جر.
الْآخِرَةِ: مضاف الیه (مجرور).
خُلُودٌ: مبتدا (مرفوع).
وَ: حرف عطف.
بَقَاءٌ: خبر (مرفوع).
نوع خبر: جمله اسمیه.

جواب تمرین دوم صفحه ۱۴۶ درس ۱۲ عربی دهم معارف اسلامی

التَّمْرينُ الثانى: تَرْجِمِ الْجُمَلَ الآتيةَ ثُمَّ أعْرِبْهَا، وَعَيِّنْ نَوْعَ الْخَبَرِ.
تمرین دوم: جملات زیر را ترجمه کن، سپس تجزیه و تحلیل نحوی (اعراب) آن‌ها را انجام بده و نوع خبر را مشخص کن.

١- ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبَّكَ عَبْدَهُ زَکَرِیًّا.
معنی: از رحمت پروردگارت نسبت به بنده اش زکریا یاد کن.

پاسخ: ذِكْرُ: مبتدا مرفوع (علامت رفع: ضمه)
رَحْمَتِ: مضاف‌الیه مجرور (علامت جر: کسرة)
رَبِّكَ: مضاف‌الیه مجرور (علامت جر: کسرة)
عَبْدَهُ: مفعول به منصوب (علامت نصب: فتحه)
زَكَرِيًّا: حال منصوب (علامت نصب: فتحه)
نوع خبر: خبر مبتدا (اسمیه) – “عَبْدَهُ زَكَرِيًّا”

٢- وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ، نارُ اللهِ المُوقَدَة.
معنی: و چه چیز تو را آگاه ساخت از “الحطمه”، آتش سوزان خداوند.

پاسخ: وَ: حرف عطف
ما: حرف استفهام
أَدْرَاكَ: فعل ماض به همراه مفعول به
مَا: اسم استفهام (مفعول به اول)
الْحُطَمَةُ: اسم معارفه (مبتدا)
نارُ: مبتدا مرفوع
اللَّهِ: مضاف‌الیه مجرور
الْمُوقَدَةُ: صفت برای “نار”
نوع خبر: خبر مبتدا (اسمیه) – “نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ”

٣- وَ ما أَدْراكَ ماهِیَهْ، نارٌ حامِیَةٌ.
معنی: و چه چیز تو را آگاه ساخت از آن، آتش سوزان.

پاسخ: وَ: حرف عطف
ما: حرف استفهام
أَدْرَاكَ: فعل ماض به همراه مفعول به
مَا: اسم استفهام
هِیَهْ: ضمیر اشاره
نارٌ: مبتدا مرفوع
حَامِيَةٌ: صفت برای “نار”
نوع خبر: خبر مبتدا (اسمیه) – “نَارٌ حَامِيَةٌ”

۴- وَ أَصْحابُ الْيَمينِ ما أَصْحابُ الْيَمين، في سِدْرٍ مَخْضُود.
معنی: و صاحبان دست راست، چه کسانی هستند صاحبان دست راست، در درخت سدر خشکیده.

پاسخ: وَ: حرف عطف
أَصْحَابُ: مبتدا
الْيَمِينِ: مضاف‌الیه مجرور
مَا: حرف استفهام
أَصْحَابُ: مبتدا
الْيَمِينِ: مضاف‌الیه مجرور
فِي: حرف جر
سِدْرٍ: اسم مجرور
مَخْضُود: صفت برای “سدر”
نوع خبر: خبر مبتدا (اسمیه) – “فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ”

۵۔ أُكُلُها دائِمٌ وَ ظِلُّها.
معنی: خوراک آن دائمی است و سایه‌اش.

پاسخ: أُكُلُهَا: مبتدا مرفوع
دَائِمٌ: خبر مبتدا مرفوع
وَ: حرف عطف
ظِلُّهَا: مبتدا مرفوع
نوع خبر: خبر مبتدا (اسمیه) – “دَائِمٌ” و “ظِلُّهَا” به صورت جمع و جداگانه در نظر گرفته می‌شوند.

جواب تمرین سوم صفحه ۱۴۷ درس دوازدهم عربی دهم معارف اسلامی

التَّمْرينُ الثّالث: عَيِّنِ المُعْرَبَ والمَبْنِى فى جُمَلاتِ التَّمْرِينِ الاولِّ والثَّانی.
تمرین سوم: معرب و مبنی را در جملات تمرین‌های اول و دوم مشخص کن.

جملات تمرین اول:

1. فِي إِخْلَاصِ النِّيَّاتِ نَجَاحُ الأُمُورِ
   • معرب: “إخلاصِ” (مجرور به علامت کسرة)
   • مبنی: “نَجَاحُ” (مبنی بر رفع)
2. صَلَاحُ الْعَمَلِ بِصَلَاحِ النِّيَّةِ
   • معرب: “صلاحِ” (مجرور به علامت کسرة)
   • مبنی: “صَلَاحُ” (مبنی بر رفع)
3. لِكُلِّ ضَلَّةٍ عِلَّةٌ
   • معرب: “لكُلِّ” (مجرور به علامت کسرة)
   • مبنی: “عِلَّةٌ” (مبنی بر رفع)
4. مُدَاوَمَةُ «مُدَارَاةِ» المَعَاصِي تَقْطَعُ الرَّزْقَ
   • معرب: “مُدَاوَمَةُ” (مرفوع به ضمه)
   • مبنی: “تَقْطَعُ” (مبنی بر رفع)
5. لِكُلِّ شَيْءٍ مِنَ الدُّنْيَا انْقِضَاءٌ وَ فَنَاءٌ
   • معرب: “لكُلِّ” (مجرور به علامت کسرة)
   • مبنی: “انقضاءٌ” (مبنی بر رفع)
6. كُلُّ شَيْءٍ مِنَ الْآخِرَةِ عَيَانُهُ أَعْظَمُ مِنْ سَمَاعِهِ
   • معرب: “كُلُّ” (مرفوع به ضمه)
   • مبنی: “عَيَانُهُ” (مبنی بر رفع)
7. لِكُلِّ شَيْءٍ مِنَ الْآخِرَةِ خُلُودٌ وَ بَقَاءٌ
   • معرب: “لكُلِّ” (مجرور به علامت کسرة)
   • مبنی: “خُلُودٌ” (مبنی بر رفع)

جملات تمرین دوم:

1. ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِیًّا
   • معرب: “رَحْمَتِ” (مجرور به علامت کسرة)
   • مبنی: “ذِكْرُ” (مبنی بر رفع)
2. وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ، نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
   • معرب: “نارُ” (مرفوع به ضمه)
   • مبنی: “مَا” (مبنی بر رفع)
3. وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَةٌ، نارٌ حَامِيَةٌ
   • معرب: “نارٌ” (مرفوع به ضمه)
   • مبنی: “مَا” (مبنی بر رفع)
4. وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ، فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ
   • معرب: “أَصْحَابُ” (مرفوع به ضمه)
   • مبنی: “مَا” (مبنی بر رفع)
5. أُكُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا
   • معرب: “أُكُلُهَا” (مرفوع به ضمه)
   • مبنی: “دَائِمٌ” (مبنی بر رفع)

پاسخ تمرین چهارم صفحه ۱۴۷ درس ۱۲ عربی دهم معارف اسلامی

التَّمْرینُ الرابع: عَيِّنِ المَعْرِفَةَ وَالنَّكِرَةَ فِى جُمَلاتِ التَّمْرِينِ الاوَّلِ والثّانی.
تمرین چهارم: معرفت و نکره را در جملات تمرین اول و دوم مشخص کن.

جملات تمرین اول:

1. فِي إِخْلَاصِ النِّيَّاتِ نَجَاحُ الأُمُورِ
   • معرفة: “النيات”، “الأمور” (این‌ها معرفه هستند چون با “ال” معرفه آمده‌اند)
   • نكرة: “إخلاص” (بدون “ال” آمده و نکره است)
2. صَلَاحُ الْعَمَلِ بِصَلَاحِ النِّيَّةِ
   • معرفة: “العمل”، “النية” (این‌ها معرفه هستند چون با “ال” معرفه آمده‌اند)
   • نكرة: “صلاح” (بدون “ال” آمده و نکره است)
3. لِكُلِّ ضَلَّةٍ عِلَّةٌ
   • معرفة: “ال” در “علة” وجود ندارد، بنابراین این کلمه نکره است.
   • نكرة: “ضلّة” (نکره است چون بدون “ال” آمده است)
4. مُدَاوَمَةُ «مُدَارَاةِ» المَعَاصِي تَقْطَعُ الرَّزْقَ
   • معرفة: “المعاصي”، “الرزق” (این‌ها معرفه هستند چون با “ال” معرفه آمده‌اند)
   • نكرة: “مداراة” (بدون “ال” آمده است)
5. لِكُلِّ شَيْءٍ مِنَ الدُّنْيَا انْقِضَاءٌ وَ فَنَاءٌ
   • معرفة: “الدنيا” (این کلمه معرفه است چون با “ال” معرفه آمده است)
   • نكرة: “شئ” (نکره است چون بدون “ال” آمده است)
6. كُلُّ شَيْءٍ مِنَ الْآخِرَةِ عَيَانُهُ أَعْظَمُ مِنْ سَمَاعِهِ
   • معرفة: “الآخرة” (این کلمه معرفه است چون با “ال” معرفه آمده است)
   • نكرة: “شئ” (نکره است چون بدون “ال” آمده است)

جملات تمرین دوم:

1. ذِكرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيًّا
   • معرفة: “الرحمة”، “ربك”، “عبده”، “زكريا” (این‌ها معرفه هستند چون با “ال” یا اسم خاص آمده‌اند)
   • نكرة: “ذكر” (نکره است چون بدون “ال” آمده است)
2. وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ، نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَة
   • معرفة: “الحطمة”، “نار الله” (این‌ها معرفه هستند چون با “ال” معرفه آمده‌اند)
   • نكرة: “ما” (نکره است چون در معنای سوالی استفاده شده)
3. وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَةٌ، نارٌ حَامِيَةٌ
   • معرفة: “نار” (این معرفه است چون بدون “ال” آمده است)
   • نكرة: “ما” (نکره است چون در معنای سوالی آمده)
4. وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ، فِي سِدْرٍ مَخْضُود
   • معرفة: “أصحاب اليمين” (این‌ها معرفه هستند چون با “ال” معرفه آمده‌اند)
   • نكرة: “سدر” (بدون “ال” آمده و نکره است)
5. أُكُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا
   • معرفة: “أكلها” (معرفه است چون با “ال” آمده)
   • نكرة: “دائم”، “ظل” (نکره هستند چون بدون “ال” آمده‌اند)

پاسخ تمرین پنجم صفحه ۱۴۷ درس دوازدهم عربی دهم معارف اسلامی

التَّمْرينُ الخَامِسُ: عَيِّنِ الافْعَالَ وَالمَصَادِرَ المَزِيدَةَ وَمَعانِيهَا فِى جُمَلاتِ التَّمْرِينِ الاوَّلِ والثّانى.
تمرین پنجم: افعال و مصادر مزیده و معانی آن‌ها را در جملات تمرین اول و دوم مشخص کن.

جملات تمرین اول:

1. فِي إِخْلَاصِ النِّيَّاتِ نَجَاحُ الأُمُورِ
   • افعال: در این جمله فعل وجود ندارد.
   • مصادر مزیده: “إخلاص” (مصدر مزید است.)
   • معنی: خالص‌سازی، پاکسازی نیت.
2. صَلَاحُ الْعَمَلِ بِصَلَاحِ النِّيَّةِ
   • افعال: در این جمله فعل وجود ندارد.
   • مصادر مزیده: “صلاح” (مصدر مزید است.)
   • معنی: درست‌کردن، اصلاح کردن.
3. لِكُلِّ ضَلَّةٍ عِلَّةٌ
   • افعال: در این جمله فعل وجود ندارد.
   • مصادر مزیده: “ضلة” (مصدر مزید است.)
   • معنی: اشتباه، گمراهی.
4. مُدَاوَمَةُ «مُدَارَاةِ» المَعَاصِي تَقْطَعُ الرَّزْقَ
   • افعال: “تقطع” (فعل مضارع مزید از “قطع” است)
   • معنی: بریدن، قطع کردن.
   • مصادر مزیده: “مداراة” (مصدر مزید است.)
   • معنی: نیکویی، مدارا کردن.
5. لِكُلِّ شَيْءٍ مِنَ الدُّنْيَا انْقِضَاءٌ وَ فَنَاءٌ
   • افعال: در این جمله فعل وجود ندارد.
   • مصادر مزیده: “انقضاء” (مصدر مزید است.)
   • معنی: پایان یافتن، تمام شدن.
   • “فناء” (مصدر مزید است.)
   • معنی: نابودی، فانی شدن.
6. كُلُّ شَيْءٍ مِنَ الْآخِرَةِ عَيَانُهُ أَعْظَمُ مِنْ سَمَاعِهِ
   • افعال: در این جمله فعل وجود ندارد.
   • مصادر مزیده: “سماع” (مصدر مزید است.)
   • معنی: شنیدن، استماع.

جملات تمرین دوم:

1. ذِكرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيًّا
   • فعل مزید: “ذِكرُ” (این اسم از ریشه “ذكر” است که در قالب اسم مصدر آمده است.)
   • مصدر: “ذكر” (مصدر “ذکر” به معنای یادآوری و ذکر کردن است)
   • معنی: اشاره به یادآوری رحمت پروردگار نسبت به حضرت زکریا.
2. وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ، نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَة
   • فعل مزید: “أَدْرَاكَ” (این فعل از ریشه “دَرَکَ” است که در اینجا به معنای “مطلع ساختن” و “آگاه کردن” آمده است.)
   • مصدر: “دَرَك” (مصدر “درک” به معنای فهمیدن یا آگاه شدن از چیزی است.)
   • معنی: فعل “أدرک” به معنای آگاه ساختن یا مطلع شدن از چیزی است. در اینجا، از کلمه “ما أدرک” برای سوال کردن و نشان دادن عدم آگاهی استفاده شده است.
3. وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَةٌ، نارٌ حَامِيَةٌ
   • فعل مزید: “أَدْرَاكَ” (مشابه مورد قبلی، از ریشه “دَرَکَ” به معنای آگاه ساختن.)
   • مصدر: “دَرَک” (مصدر “درک” که به معنای آگاهی و فهمیدن است.)
   • معنی: مشابه جمله قبلی، فعل “أدرک” برای نشان دادن عدم آگاهی یا سوال در مورد چیزی به کار رفته است.
4. وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ، فِي سِدْرٍ مَخْضُود
   • فعل مزید: “أَصْحَابُ” (این اسم است و از ریشه “صَحِبَ” به معنای همراه بودن می‌آید.)
   • مصدر: “صحبه” (مصدر “صحبه” به معنای همراه بودن یا همدم بودن است.)
   • معنی: “اصحاب” به معنای کسانی است که در مسیر درست یا همراه اهل راست می‌روند.
5. أُكُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا
   • فعل مزید: “أُكُلُ” (این اسم مصدر از ریشه “أکل” به معنای خوردن است.)
   • مصدر: “أکل” (مصدر “أکل” به معنای خوردن است.)
   • معنی: “أكلها” اشاره به خوردن یا استفاده از چیزی دارد و “دائم” و “ظل” به ویژگی دائمی آن اشاره دارند.

ترجمه حوار صفحه ۱۴۸ درس دوازدهم عربی دهم معارف اسلامی

در گروه‌های دو نفره شبیه گفت‌وگوی زیر را در کلاس اجرا کنید.

حوارٌ
فِي الْمَلعَبِ
معنی: در ورزشگاه

توجه: برای مشاهده معنی متن درس ۱۲ عربی دهم معارف، وارد لینک «ترجمه درس دوازدهم عربی دهم معارف اسلامی» شوید.

معنی و پاسخ درس قبلی: ترجمه درس یازدهم عربی دهم معارف اسلامی
جواب تمرین های درس یازدهم عربی دهم معارف اسلامی

نکته: شما دانش آموزان عزیز پایه دهم متوسطه دوم ، برای دسترسی سریع و بهتر به ترجمه و جواب تمرینات درس های کتاب عربی دهم معارف اسلامی، می توانید با اضافه کردن کلمه «ماگرتا» در سرچ های درسی خود، به مطلب مورد نظرتان دست پیدا کنید.

در انتها امیدواریم که مقاله جواب سوالات تمرین های درس 12 دوازدهم کتاب عربی دهم متوسطه دوم رشته علوم و معارف اسلامی ، برای شما دانش آموزان عزیز مفید بوده باشد و از آن استفاده و بهره برده باشید.