افعال کمکی (auxiliary verbs) در زبان انگلیسی

فعل کمکی یا auxiliary verb در زبان انگلیسی فعلی است که همراه فعل اصلی در جمله می‌آید و با هم یک عبارت فعلی درست می‌کنند. افعال کمکی اطلاعاتی از قبیل زمان فعل (tense)، وجه فعل (mood)، جهت فعل (voice)، نمود فعل (aspect) و… را نشان می‌دهند.

ویژگی افعال کمکی

1. ساختن زمان یا جهت فعل
2. ساخت جمله منفی یا سوالی
3. استفاده شدن بیشتر از یک بار در جمله

افعال کمکی در زبان انگلیسی

زبان انگلیسی سه فعل کمکی اصلی دارد:

1. فعل be
2. فعل have
3. فعل do

این افعال همه می‌توانند فعل اصلی هم باشند.

فعل be

فعل be علاوه براینکه می‌تواند فعل اصلی باشد، اصلی‌ترین فعل کمکی در زبان انگلیسی نیز هست. این فعل می‌تواند در دو زمان حال و گذشته به کار رود. به کاربردهای فعل be دقت کنید:

 فعل be می‌تواند نمود استمراری progressive tense   را نشان دهد و وجه وصفی present participle   بسازد. مثال:

I am learning French.

شکل صرف‌شده فعل  be با فاعل I می‌شود  .am در مثال بالا نمود استمراری فعل learn  را نشان می‌دهد، همچنین فعل  learn را present participle کرده است.

فعل be همچنین می‌تواند جهت مجهول  passive mood بسازد. برای مثال:

She is told to be polite.

I was given a book.

فعل be همچنین می‌تواند در سوالی کردن و منفی کردن به کار رود. مثال:

She was given a book. → – Was she given a book? – yes, she was. / No, she wasn’t.

فعل was  درجمله سؤالی با فاعل جمله معکوس شده و در جمله منفی با  not مخفف شده:

 was + not = wasn’t

اگر فعل کمکیhave  یا سایر افعال وجهی در جمله وجود داشته باشد، فعل be به عنوان فعل کمکی بعد از افعال وجهی و قبل فعل اصلی می‌آید. مثال:

It will have been made.

در این جمله، been  جهت فعل را ساخته و بعد ازwill have  که زمان ساخته می‌آید.

It is made.

در این جمله، فعل کمکی be قبل فعل اصلی آمده‌است.

فعل have

فعل have به عنوان فعل کمکی زمان کامل perfect  را می‌سازد. مثال:

I have worked since my childhood.

زمان حال کامل

She had given a book to my friend.

زمان گذشته کامل

فعل have در سوالی و منفی کردن هم به کار می‌رود. مثال:

He has worked till midnight. → – Has she worked till midnight? – yes, she has. /No, she hasn’t.

مخفف شده has با not می‌شود hasn’t

فعل have عمدتا قبل فعل اصلی می‌آید اما با حضورافعال وجهی، بعد از آنها می‌آید. مثال:

I have done my homework.

She will have been in Italy by this time next year.

فعل وجهی will قبل از have آمده.

فعل do

فعل do در زمان حال ساده و حال گذشته در سوالات و جملات منفی به کار می‌رود. مثال:

I work hard. → Do you work hard?

زمان حال ساده، جمله سوالی

I did not go there.

زمان حال گذشته، جمله منفی

فعل do همچنین در جملات اخباری برای تاکید بر فعل اصلی به کار می‌رود. مثال:

I do know what you mean.

She did say that. I swear.

فعل do قبل از فعل اصلی می‌آید. دقت کنید که بدون فعل اصلی هم  doدر پاسخ کوتاه به کار می‌رود. مثال:

Do you understand?

Yes, I do.