تحقیق درباره ادبیات حماسی ⚜️ + حماسه کهن ایرانی و اساطیر

ادبیات حماسی به منظور تعریفی از ادیبان، اساطیر، مشاهیر گفته می‌شود؛ به طور مثال اسطوره‌های شاهنامه ایران را می‌توان نشانه گرفت و این‌گونه به درک از کلمه ادبیات حماسی رسید.

در تاریخ کهن ایران تفسیر ادبیات حماسی به شکلی است که شاهان بلند مرتبه و قهرمانانی که نامشان بر سر زبان‌ها می‌افتاد به دلایل مفهومی مانند سخن‌های صالح عمل‌های نیک بوده است که مردم از کردار و گفتار آن‌ها بسیار خشنود می‌شدند. در ادامه با بخش تحقیق ماگرتا همراه باشید.

مطلب پیشنهادی: تحقیق در مورد ادبیات تعلیمی

آشنایی با حماسه و ادبیات

زمانی که نام حماسی را می‌گویند به منظور اینکه توانایی این را پیدا خواهید کرد که با رفتارهای اجتماعی و قومیتی آشنا می‌شوید. حماسه و اسطوره‌ها در هم آمیخته شده‌اند به طوری که نمی‌توان آن دو را از یک دیگر جدا کرد، کیومرث شاهنامه را نمی‌توانید از گیومرتن جدا بدانید؛ چرا که این‌ها تکمیل کننده هم هستند.

کیومرث اولین نفری که درون کوه جایگاهی برای خودش ساخت و او را به اولین نطفه‌ی انسان که بین زمین و آسمان پرورش پیدا کرده است می دانند. به طور معمول در تمامی اساطیر قوم ها خدایان را به نام اساطیر و نیاکان بالاتر خود می‌دانستند.

شاعران و نویسندگان هنر خود را به نام ادبیات بنا کرده و از زمانی که شروع به شکل گیری هنر شعر و نوشتن شد نام ادبیات برپا شد. در آثار های ادبی نویسندگان و شاعران سعی می‌کنند تفکر و احساسات خود را در کالبد درست‌تر و قشنگ‌تری جملات خود را بیان کنند.

آثار همان نوشته‌ها و گفته‌های بسیاری از اساطیر و مشاهیری است که در طول تاریخ مردم سعی بر خواندن و نگه‌داری آن‌ها داشته‌اند. در فرهنگ کهن ادبی ایران ما نیز بسیاری از ادبیات ارزشمندی مانند شاهنامه، مثنوی، مولوی، بوستان و گلستان سعدی، غزل‌های حافظ و غیره… وجود دارد که در جهان نیز شهرت خود را دارند و بر سر زبان‌ها هستند.

این‌گونه فرضیه اساطیر به افرادی که بلند مرتبه و کسانی که نامشان آوازه‌ی مردم بوده می‌گفتند، به همین جهت ادغام رفتار و کردار نیک در اشخاصی که اصیل بودند را ادبیات حماسی گویند.

حماسه کهن ایرانی و اساطیر

در بیشتر متن‌های حماسی پهلوی ایران بر پایه ادبیات شفاهی است و در زمان اسلامی به عربی و فارسی ترجمه شده است یا به شکلی از بین رفته‌اند، تنها محتوای حماسی که از ایران باستان مانده یادگار زریران ( از یادگار زریران ) است.

به اساطیری که در افسانه‌های ایرانی می‌شود اشاره کرد از جمله آن‌ها ریشه‌ی آریایی دارند و جالب‌تر اینکه رابطه ای میان اساطیر ایران آریایی و هند بوده است که از دیرباز تا به امروز مورد توجه مردم قرار گرفته است.

تاریخ اساطیری ایران نیز از دوره اشکانیان و سپس ساسانیان ثبت و بعدها به فارسی و عربی ترجمه شد، شاهنامه فردوسی مهم‌ترین منبع شناخت تاریخ اساطیری ایران است.

مقالات پیشنهادی:
تحقیق درباره ادبیات پایداری فارسی هشتم
و
انشا در مورد کلاس ادبیات

✅ به پایان تحقیق درباره ادبیات حماسی رسیدیم؛ اگر دیدگاهی در این رابطه دارید حتما آن را از بخش نظرات با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.